Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Jump to content

ardea

E Victionario
Solum ardea Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Ardea.
Ardea cinerea

ardea

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈarde.a/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·de·a — morphologica: arde-a

Nomen substantivum

[+/-]

ardĕ|a, -ae fem.

  1. Avis typica familiae ardeidarum.

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. ardea ardeae I
gen. ardeae ardeārum II
dat. ardeae ardeīs III
acc. ardeam ardeās IV
abl. ardeā ardeīs VI
voc. ardea ardeae V

Usus

[+/-]

Latinitas Romana

class.

  • Sed mihi nec motus nemorum, nec litoris ictus,
Nec placet incertus, qui provocat aequora, Delphin:
Aut siccum quod mergus amat: quodque ausa volare
Ardea sublimis pennae confisa natanti:
Quodque caput spargens undis, velut occupet imbrem, 555
Instabili gressu metitur litora cornix. —Pharsalia Lucani. (ca. 39–65)

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Avisdilatare ▼
Aviscollabi ▲

Discretiva

ardea dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

ardeā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ardeā casus ablativus singularis substantivi ardea
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈardeaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·de·ā — morphologica: arde-a

ardea

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ardea tertia singularis imperfectum activa indicativus arde
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ardeˈa/, [arˈde̯a]
Syllabificatio phonetica: ar·de·a — morphologica: arde-a

Loci

[+/-]
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Non enim sic hoc tempestatis signum est quomodo futurae pluviae "scintillare oleum et putres concrescere fungos," aut quomodo indicium est saevituri maris, si "marinae in sicco ludunt fulicae notasque paludes deserit atque altam supra volat ardea nubem," sed sic quomodo aequinoctium in calorem frigusque flectentis anni, quomodo illa quae Chaldaei a canunt, quid stella nascentibus triste laetumue constituat. —Naturales quaestiones Senecae [1][2]

saec. I.

  • graculi sero a pabulo recedentes hiemem, et albae aves cum congregabuntur et cum terrestres volucres contra aquam clangores dabunt perfundentque sese, sed maxime cornix, hirundo tam iuxta aquam volitans, ut pinna saepe percutiat, quaeque in arboribus habitant, fugitantes in nidos suos, et anseres continuo clangore intempestivi, ardea in mediis harenis tristis. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 7. 28, versus 1 — ardea
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: ardea.
  3. 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 87, [363] — ardea