divinum
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /diːˈwiːnum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·vī·num — morphologica: divin-um
Notatio
[+/-]Nomen substantivum
[+/-]dīvīn|um, -i neut.
- Res divina.
- Dictum divinatoris.
Declinatio
[+/-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | dīvīnum | dīvīna | I |
| gen. | dīvīnī | dīvīnōrum | II |
| dat. | dīvīnō | dīvīnīs | III |
| acc. | dīvīnum | dīvīna | IV |
| abl. | dīvīnō | dīvīnīs | VI |
| voc. | dīvīnum | dīvīna | V |
Dictiones collatae
[+/-]Translationes
[+/-]Dictum divinatoris
|
|
Discretiva
|
divinum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dīvīnum | casus accusativus singularis | substantivi dīvīnus |
| dīvīnum | casus accusativus singularis · genus masculinum | adiectivi dīvīnus |
| dīvīnum | casus nominativus singularis · genus neutrum | adiectivi dīvīnus |
| dīvīnum | casus accusativus singularis · genus neutrum | adiectivi dīvīnus |
| dīvīnum | casus vocativus singularis · genus neutrum | adiectivi dīvīnus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /diːˈwiːnum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·vī·num — morphologica: divin-um
Categoriae:
- Linguae Latinae index inversus
- Lingua Latina
- Nomina substantiva Latina
- Vocabulorum lemmata Latina
- Nomina substantiva
- Vocabulorum lemmata
- Nomina Latina declinationis 2
- Substantiva Latina neutralia
- Discretiva
- Formae affines
- Formae affines Latinae
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem