fera

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfera/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fe·ra — morphologica: fer-a

Notatio

← Latine: ferus

Nomen substantivum

fer|a, -ae fem.

1. Animal saevum, bestia

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	fera	ferae	I
gen.	ferae	ferārum	II
dat.	ferae	ferīs	III
acc.	feram	ferās	IV
abl.	ferā	ferīs	VI
voc.	fera	ferae	V

Usus

• Cicero enim ipse belluam et feram pro quocumque bruto animali usurpat.

Dictiones collatae

Synonyma

• ferus

Antonyma · contraria

• cicur
• pecus

Hyperonyma

• animal

Collocationes

• multa genera ferarum
• feras venari

Translationes

Animal saevum

• Anglice: wild animal (en), beast (en)

• Germanice: Wildtier (de) n

Loci

Latinitas Romana

saec. I. — Lucius Annaeus Seneca

“Non credis in his pecudibus ferisve, aut aqua mersis, illum quondam hominis animum morari?”

Discretiva

fera dictio est in variis linguis:

• Catalane: fera
• Esperantice: fera
• Lusitane: fera

Formae affines

Latine

fera

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
fera	casus nominativus singularis · genus femininum	adiectivi ferus
fera	casus vocativus singularis · genus femininum	adiectivi ferus
fera	casus nominativus pluralis · genus neutrum	adiectivi ferus
fera	casus accusativus pluralis · genus neutrum	adiectivi ferus
fera	casus vocativus pluralis · genus neutrum	adiectivi ferus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfera/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fe·ra — morphologica: fer-a

ferā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ferā	casus ablativus singularis · genus femininum	adiectivi ferus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈferaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fe·rā — morphologica: fer-a