fugitote

Discretiva

fugitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /fugiˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·tō·te — morphologica: fug-itote