mich

Mofers

Persuuenlik veurnaamwaord

Lemma

mich /mɪç/ (liaison: /mɪʝ/)

1. (accusatief/datief/reflexief, ieëste persoean, inkelvaad) objeksvorm van ich

Raod

Ieërehaer waas "mich" allein d'n akkuzatief-reflexief naeve "meer" innen datief.

Aafbraeking

• mich

Variaasje

• ↓miche (benaodrök)

Aafleijinge

• michzelf
• chodvergaefmich, kruudje-reur-mich-neet, vergae mich

Zagswies

• 't Is mich get! (naodrök op is) = Det is mich 'nen toestandj!