storm

'ne storm [1] dae staof mit zich mitnump

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

storm m /stɒ́rm/

1. 'n verwordje staot vannen dampkrink, veural wen dae de gróndj vanne aerd raak en hieël erg verinnewerendj of slech waer mit zich mitbringk
2. (euverdrechtelik) 'ne sterke windj
3. (euverdrechtelik) get det hieël flot örges doorhaer geit

   Dae rendje wie 'ne storm dore kamer.

4. (euverdrechtelik) 'nen hellen aanval

Aafbraeking

• storm

Aafleijinge

• bestorme, storme, störme, stormechtig
• stormgewaer, stormram, stormrammer, stormsjaaj, stormvogel
• haachelstorm, hèrfsstorm, snieëstorm, zandjstorm

Verwantje wäörd

• haachel, hoojmooj, ónwaer, raenge, windj
• boeze, tempieëste

Zagswies

• Dao zal waal dökker storm zeen: Dao is waal dökker herrie of ruzing.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	storm		störm
	IPA	/stɒ́rm/		/stœ̀rm/
dim.	sjrif	störmke	störmken	störmkes
	IPA	/stœ̀r̥m̥kʲe/	/stœ̀r̥m̥kʲen/	/stœ̀r̥m̥kʲes/	/stœ̀r̥m̥kʲez/
dat.	sjrif	storm		störm
	IPA	/stɒ́rm/		/stœ̀rm/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	storm		storme	stormen
	IPA	/stɒ́rm/		/stɒ́rmə/	/stɒ́rmən/
dim.	sjrif	störmke	störmken	störmkes
	IPA	/stœ̀r̥m̥kʲe/	/stœ̀r̥m̥kʲen/	/stœ̀r̥m̥kʲes/	/stœ̀r̥m̥kʲez/
dat.	sjrif	storm		storme	stormen
	IPA	/stɒ́rm/		/stɒ́rmə/	/stɒ́rmən/

Raod

't Mieëvaad störm is d'n oearsprunkelike vorm en wuuert nag ummer mieë gehuuerd wie de nujere vorm.

In anger spraoke

[1]

Fins: myrsky Frans: orage m, tempête v Grieks (nuuj): φουρτούνα(el:) v Ieslandjs: stormur(is:) m, bálviðri ó, veður(is:) ó Ingels: storm, gale, tempest Japans: 嵐(ja:)

Nederlandjs: storm g Pruus: Sturm m Spaans: tormenta v Viëtnamees: sóng gió(vi:), phong ba(vi:) Zweeds: storm g

Wirkwaord

Neet-lemma

storm /stɒ̀rm/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van storme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van storme

Aafbraeking

• storm