winj

winj [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

winj v /wɪ̀ɲ/

1. (plantje) Convolvulus: 'n slingerendje plantj mit keigelvörmige blome die veurkump in versjeie geslahcte
2. 'n saort takel veur get mit te drejje, veural veure kop vanne meule mit bie te drejjen of veur 'n las mit hoger of leger te kriege

Aafbraeking

• winj

Aafleijinge

• [1] akkerwinj, hègkewinj, toenwinj

Verwantje wäörd

• [2] takel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	winj		winje	winjen
	IPA	/wɪ̀ɲ/		/wɪ́ɲe/	/wɪ́ɲen/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

[1]

• Ingels: bindweed
• Nederlandjs: winde g
• Pruus: Winde v
• Zweeds: vinda g

[2]

Fins: vinssi Frans: treuil m Ieslandjs: vinda(is:) v Ingels: winch, windlass

Nederlandjs: takel g, lier g Pruus: Winde v Spaans: cabrestante m Zweeds: vinsch g, vindspel ó

Wirkwaord

Neet-lemma

winj /wɪ̀ɲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van winje
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van winje

Aafbraeking

• winj

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

winj /wɪ̀ɲ/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van windj

Aafbraeking

• winj