Katakômba

Fasana an-drindrina ao amin' ny Katakômban' i Domitilla, Rôma.

Ny katakômba dia lavaka ambanin' ny tany nampiasain' ny Kristiana efa hatramin' ny Andro Taloha ary tany am-boalohany natao fandevenana ny faty tsy may. Ny teny hoe katakômba dia avy amin' ny teny latina hoe catacumbæ, noho ny fanakambanana sy fiovam-panononana ny teny hoe -cumbere ("miala sasatra"), avy amin' ny andian-teny hoe cata tumbas (eo afovoan' ny fasana), avy amin' ny teny grika hoe κατα ́("midina") sy avy amin' ny teny latina hoe tumba ("fasana").

Angano sy hevi-diso maro no nameno ny sain' ny besinimaro momba ireo lavaka ambanin' ny tany ireo. Tsy toerana ambanin’ ny tany nahafahan’ ny Kristiana tany am-boalohany nandositra ny fanenjehana, nanatanteraka ny fanompoam-pivavahany ny katakômba. Rehefa nivoatra ny katakômba tamin' ny taonjato faha-3 dia lasa toeram-pametrahana faty ambaninin' ny tany fotsiny izy ireo, amin' ny ankapobeny ka tsy dia misy mpitsidika firy. Nanomboka tsy nanana izany anjara asany izany izy ireo tamin' ny taonjato faha-4, rehefa nanorina fitoerana masina manodidina ny fasan' ny maritiora ny Kristiana mba hisarihana mpanao fivahiniana masina maro. Nanomboka tamin' ny taonjato faha-5 ny fihenan' ny lazan' izy ireo rehefa nitsahatra tsikelikely ny fandevenana ambanin' ny tany.

Ny katakômba dia toerana nivelaran' ny zavakanto kristiana tany am-boalohany (indrindra ny fanosorana ny rindrina sy ny sarkôfazy). Taorian' ny taonjato roa nisian' ny anikônisma dia naka aingam-panahiny manokana avy amin' ny seho sy tandindona ara-Baiboly ny mpanao sary sikotra sy ny mpanakanton' ny katakômba.