Гернроде
| Гернроде | |
| Место во Кведлинбург | |
 | |
| |
  Гернроде | |
| Управа | |
| Земја | Германија |
|---|---|
| Покраина | Саксонија-Анхалт |
| Округ | Харц |
| Град | Кведлинбург |
| Основни податоци | |
| Површина | 34,07 км2 |
| Надм. височина | 227 м |
| Население | 3.533 (31 декември 2012) |
| - Густина | 104 жит/км2 |
| Други информации | |
| Часовен појас | CET/CEST (UTC+1/+2) |
| Рег. табл. | HZ, HBS, QLB, WR |
| Пошт. бр. | 06485 |
| Повик. бр. | 039485 |
| Портал | vgm-gernrode-harz.de |
| Координати | 51°43′28″N 11°8′21″E / 51.72444° СГШ; 11.13917° ИГД |
Гернроде (германски: Gernrode) — град и поранешна општина во Германија, во округот Харц, Саксонија-Анхалт. Од 1 јануари 2014 е дел од градот Кведлинбург.[1] Бил седиште на поранешната општинска заедница Гернроде/Харц.
Првпат бил споменат во 961 и станал град (ги добил градските права) во 1539. Гернроде е 9 километри јужно од Кведлинбург на планините Харц и има покраинско признание како бањски град, каде што може да се лекувате и да закрепнете целосно (staatlich anerkannter Kur- und Erholungsort). Денес, најмногу е познат по отонско-романската црква Свети Киријакус и по почетокот на Зелкеталбан.
Градот, исто така, е познат и како „Гернроде/Харц“, поради неговата местоположба на планините Харц, со цел да се направи разлика од другиот Гернроде во округот Ајхсфелд во Тирингија, исто така наречен „Гернроде (Ајхсфелд)“.
Историја
[уреди | уреди извор]Царска опатија Свети Кирикакус во Гернроде Reichsabtei Sankt Cyriakus in Gernrode
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 999–1570 (Де факто) 999–1728 (Де јуре) | |||||||||
| Статус | Опатија | ||||||||
| Уредување | Теократија | ||||||||
| Историски период | Среден век | ||||||||
• Основана од Гери I Железни | 959 | ||||||||
25 март 964 | |||||||||
999 | |||||||||
| 1149–1616 | |||||||||
• Гернроде се именувал како град | 1539 | ||||||||
• Елизабета III последна избрана опатица | 1564–70 | ||||||||
1728 | |||||||||
1802 | |||||||||
| |||||||||
| Денес дел од |  Германија | ||||||||
Маркгрофот Геро I Железни го основал манастирот Свети Кириакус (St. Cyriakus) во 960 (во рамките на утврдувањата, изградени во тоа време). Геро, исто така, ја основал и соборната црква Свети Киријакус на манастирот, која светиот римски цар Отон Велики ја зел под своја специјална заштита во 961. Геро ги донел назад моштите на Свети Кириакус за црквата од неговото второ патување во Рим во 963. Манастирот бил укинат во 1570, кога последната опатица се омажила. Соборната црква Свети Кириакус, сè уште го поседува гробот на Геро, и е една од најстарите и најсочуваните примери на отонската и романската архитектура (романика) во Германија. Црквата била обновена од 1858 до 1874.
Направени се дополнувања на црквата во 11 и 12 век, вклучувајќи ја и западната крипта, страничната галерии и неколку отворени простори. Постои и капела од овој временски период во јужниот коридот на наосот со копија на гробот на Христос (претстава на Светиот Гроб во Ерусалим), кој е еден од најстарите од таков вид во Германија. Црквата била првата северно од Алпите што имала трифориум галерија во наосот и исто така прва што имала наизменични столбови и колони (белег на саксонските цркви).
Царот Барбароса, кој останал во Гернроде во 1188, го поклоник ѕвонецот во истата година на црквата Свети Стефан (Stephanikirche, исто така познат и како Црква на плоштадот или Marktkirche), втората историска црква во градот. Црквата била изградена во 1046 и имала основно училиште од 1847.
Гернроде ги добил правата за подготовка на пиво во 1545. Произведувањето на пиво запрело, но дестилеријата сè уште постои во градот. Градот бил традиционално дел од војводството Анхалт и округот Баленштет. Од 1037 до 1740, имало рудници за олово и сребро. Мечеви и пиштоли се правеле во Гернроде.
Реформацијата стигнала до Анхалт и Гернроде во 1521. Протестантското основно училиште било основано во 1533. Зградата била користена како училиште до 1847 и можеби е и најстарото такво училиште во Германија. Делови од Гернроде биле опожарени во Триесетгодишната војна (двапати, во 1631 и 1635). Имало 2.533 протестантски жители во 1885.
Во 1945, на крајот на Втората светска војна, Гернроде бил преземен од американските сили без битка, по што следи окупација од советските трупи. Гернроде ја прославил својата 1.000-годишнина во 1961 и 450-тата годишнина како град во 1989. Бил дел од Источна Германија од 1949, па до германското повторно обединување во 1990. Во 2001, биле одржани прослави во чест на Отон I.
Гернроден денес и Зелкеталбан
[уреди | уреди извор]Гернроде е национално признаен по неговите здравствени објекти и седиште на општинската заедница Гернроде/Харц.
Гернроде се наоѓа 215 метри надморска височина, на подножјето на планините Штубенберг. Тој е почетна точка на Зелкеталбан (Железница низ долината Зелке), железница на тесни колосеци, која е интересна како технички, така и за туристите. Линијата била изградена во 1887 година и по првичното искачување низ планините, следи долината на реката Зелке и линија до Трасе де Харц. Линијата поминува низ заедниците Мегдешпрунг (каде линијата се приклучува на реката Зелке) и Алексисбад и пошироко до Штиге. Конечната должина од Гернроде до Штиге е 35 километри. Постојат и линии до Харцгероде (од Алексисбад) и Хаселфелде (од Штиге, каде таа се поврзува со железницата на тесни колосеци Харцквербан). Таа е најстара железница на тесни колосеци на планините Харц и е одржувана со комбинација на стари и нови модерни дизел-локомотиви. Таа не е само туристичка линија, туку се транспортира и товар. Оваа линија е продолжена до Кведлинбург во 2006, со повторна изградна на стандардната пруга претходно управувана од страна на Германски железници.
Понови атракции се огромниот часовник со клукодрвец (чиј клукодрвец се појавува секои петнаесет минути), кој е запишан во Гиносовите рекорди во 1998. Ова е дел од фабриката за часовници, која вклучува и огромна метео куќа, која ги покажува моменталните временски услови. Други локални атракции се 7,45 метри огромен дрвен топломер и најголемата табла за Скат во светот.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Крајна одлука на Ландтагот на Саксонија-Анхалт Архивирано на 4 јануари 2014 г., 12 декември 2013.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Службена страница
- Општа карта на регионот околу Гернроде Архивирано на 25 октомври 2005 г.
- Хроники на Гернроде Архивирано на 22 октомври 2004 г. (германски)
- Соборна црква Свети Кириакус (германски)
- Свети Кириакус на страницата Батс Архивирано на 1 ноември 2006 г.
- Страница на Зелкеталбан Архивирано на 2 јули 2004 г.
- Профил на Зелкеталбан Архивирано на 24 март 2006 г.
|