Палатин

Палатин (лат.: Collis Palatium или Mons Palatinus) — еден од седумте ридови на кои бил изграден Стариот Рим.

Овде се наоѓале најстарата населба во Рим (Roma quadrata) и најстарите римски светилишта: пештерата Луперкал, каде според традицијата волчицата ги доела Ромул и Рем, куќата на Ромул, светилиштето на божицата Палес, куријата на Салијците, храмот на Големата Мајка (Magna Mater)^[1], Викторија и Јупитер Статор. Во времето на републиката Палатин бил отмен кварт со куќи на истакнатите граѓани и политичари. Релативно добро е сочувана куќата на Ливија (мајката на царот Тибериј), богато украсена со фрески.

Свои палати на Палатин изградиле и царевите Октавијан Август, Домицијан, Тибериј, Септимиј Север. Меѓу храмовите се истакнувал храмот на Аполон Палатински, граден за време на владеењето на Август, кој бил богато украсен со скулптури. Меѓу него и палатата на август се наоѓале две библиотеки - грчка и латинска.

Ограбен од Вандалите во 455 г., иако и понатаму населен, Палатин постепено пропаѓал. Околу 1000 година бил потполно опустошен во рушевини. Во XI-XIII век римските Франгипани на Палатин имале свој каштел. Во XVI век кардиналот Фарнезе на Палатин ја уредил познатата градина. Во 1920 г. почнале првите археолошки ископувања.