IC 111
| IC 111 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Часовник |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 3 ч 41 м 54,4 с |
| Деклинација | -50° 57' 28" |
| Положбен агол | 131° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | E-S0 |
| Привиден сјај (видлив) |
13,5 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,5 |
| Површински сјај | 12,7 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,1' x 0,7' |
| Историја | |
| Откривач | Делајл Стјуарт |
| Откриена | 14 октомври 1898 |
| Други ознаки | ESO 200-55 |
IC 111 — галаксија во соѕвездието Часовник, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 111 се споменува и како ESO 200-55.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 14 октомври 1898 година од страна на Делајл Стјуарт.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 111 е од видот E-S0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,5 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,5 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12,7 m/лм2.[2] IC 111 има привидни димензии од 1,1' х 0,7'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 41 м 54,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -50° 57' 28".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 131°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на IC 111 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 13581.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Запис за IC 111 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература
[уреди | уреди извор]- Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)