IC 2
IC 2 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Секстант |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 9 ч 54 м 32,9 с |
Деклинација | -6° 51' 26" |
Положбен агол | 140° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | галаксија |
Морфолошки вид | Sa |
Привиден сјај (видлив) |
13,2 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,1 |
Површински сјај | 13 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,2' x 0,8' |
Историја | |
Откривач | Стефан Жавел |
Откриена | 9 март 1893 |
Други ознаки | MCG -1-25-58, VV 111, Arp 292, PRC C-32 |
IC 2 — галаксија во соѕвездието Секстант, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 2 се споменува и како MCG -1-25-58, VV 111, Arp 292, PRC C-32.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 9 март 1893 година од страна на Стефан Жавел.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 2 е од видот Sa.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,2 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,1 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13 m/лм2.[2] IC 2 има привидни димензии од 1,2' х 0,8'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 9 ч 54 м 32,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -6° 51' 26".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 140°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на IC 2 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 28575.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Запис за IC 2 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература
[уреди | уреди извор]- Dixon, R.S., and George Sonneborn, "A Master List of Nonstellar Optical Astronomical Objects (MOL)". Columbus, Ohio, Ohio State University Press, 1980. (0,526)