NGC 637
| NGC 637 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Касиопеја |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 1 ч 43 м 3 с |
| Деклинација | + 64° 2' 12" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | I3p |
| Привиден сјај (видлив) |
8,2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 3' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 9 ноември 1787 |
| Други ознаки | OCL 329 |
NGC 637 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Касиопеја, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 637 се споменува и како OCL 329.
Откривање
[уреди | уреди извор]Телото е откриено на 9 ноември 1787 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 637 е од видот I3p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 8,2 m.[2] NGC 637 има само една позната привидна димензија, која изнесува 3'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 43 м 3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 64° 2' 12".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 637 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 16; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4040. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 878.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)