അറബ് ലീഗ്
League of Arab States جامعة الدول العربية Jāmiʻat ad-Duwal al-ʻArabiyya | |
|---|---|
 Flag
 Emblem
| |
_updated.svg) | |
| Headquarters | Cairo, Egypt1 |
| Official languages | Arabic |
| അംഗമായ സംഘടനകൾ | |
| നേതാക്കൾ | |
| Amr Moussa (since 2001) | |
• Council of the Arab League | Syria |
• Speaker of the Arab Parliament | Nabih Berri |
| Establishment | |
| March 22, 1945 | |
• Total area with Western Sahara | 13,953,041 കി.m2 (5,387,299 ച മൈ) (2nd2) |
• Area excluding Western Sahara | 13,687,041 km2 (5,280,291 sq mi) |
• 2007 estimate | 339,510,535 (3rd2) |
• ജനസാന്ദ്രത | 24.33/കിമീ2 (63.0/ച മൈ) |
| ജി.ഡി.പി. (PPP) | 2007 estimate |
• ആകെ | $2,364,871 million (6th2) |
• പ്രതിശീർഷം | $11,013 (70th) |
| നാണയവ്യവസ്ഥ | 21 currencies
|
| സമയമേഖല | UTC+0 to +4 |
തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഏഷ്യയിലേയും വടക്കും വടക്കുകിഴക്കൻ ആഫ്രിക്കയിലേയും അറബ് രാജ്യങ്ങളുടെ മേഖലാ കൂട്ടായ്മയാണ്‌ അറബ് ലീഗ്(അറബിക്: الجامعة العربية al-Jāmiʻa al-ʻArabiyya). ഔദ്യോഗിക നാമം ലീഗ് ഓഫ് അറബ് സ്റ്റേറ്റ്സ് എന്നാണ്‌ (അറബിക്: جامعة الدول العربية Jāmiʻat ad-Duwal al-ʻArabiyya). 1945 മാർച്ച് 22 ഈജിപ്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായ കൈറോവിലാണ്‌ ഈ സംഘടന സ്ഥാപിതമായത്. [1]തുടക്കത്തിൽ ഈജിപ്ത്, ഇറാഖ്,ജോർദാൻ,ലെബനാൻ, സൗദി അറേബ്യ,സിറിയ എന്നീ ആറ് രാജ്യങ്ങളായിരുന്നു അംഗരാജ്യങ്ങൾ.[2] 1945 മെയ് 5 യെമൻ അംഗമായി ചേർന്നു. ഇപ്പോൾ അറബ് ലീഗിൽ 22 അംഗങ്ങളുണ്ട്. അംഗരാജ്യങ്ങളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യവും പരമാധികാരവും കാത്തുസൂക്ഷിക്കുകയും ഈ രാജ്യങ്ങളുടെ പരസ്പരബന്ധം മെച്ചപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യൂന്നതിൽ സഹകരിച്ചു പ്രവർത്തിക്കുക,അറബ് രാജ്യങ്ങളുടെ പ്രശനങ്ങളിലും താല്പര്യങ്ങളിലും സമവായം തേടുക എന്നിവയാണ്‌ അറബ് ലീഗിന്റെ മുഖ്യ ലക്ഷ്യങ്ങൾ.[3]
അറബിരാഷ്ട്രങ്ങൾക്കിടയിൽ പൊതുധാരണയും ഐക്യവും വളരണമെന്ന ആശയം 20-ാം ദശകത്തിന്റെ ആരംഭത്തിൽത്തന്നെ നിലവിൽ വന്നിരുന്നു. എന്നാൽ ഒരു ഐക്യഅറബിരാഷ്ട്രം എന്ന ആശയം രൂപംകൊണ്ടത് 1941-ൽ മാത്രമാണ്. ബ്രിട്ടനിലെ വിദേശകാര്യമന്ത്രിയായിരുന്ന ആന്റണി ഈഡൻ 1941 മേയ് 21-നു നടത്തിയ മാൻഷൻ ഹൗസ് പ്രസംഗമാണ് ഇതിനു വഴിതെളിച്ചത്. അറബികൾ പൊതുവായി അംഗീകരിച്ച ഏതു പദ്ധതിയെയും ബ്രിട്ടൻ പിന്താങ്ങുമെന്ന ഒരു വാഗ്ദാനമായിരുന്നു അത്. 'ഭിന്നിപ്പിച്ചു ഭരിക്കുക' എന്ന നയത്തിൽനിന്നും ബ്രിട്ടൻ പിൻമാറിയെന്ന് അറബി നേതാക്കൾ ധരിച്ചു. എന്നാൽ ഉസ്മാനിയ (ഓട്ടോമൻ) സാമ്രാജ്യത്തിനു പകരം മറ്റൊരു അറബിശക്തി ഒരു ഫെഡറേഷന്റെ രൂപത്തിൽ മധ്യപൗരസ്ത്യദേശത്തുണ്ടാവണമെന്നേ അവർ ആഗ്രഹിച്ചുള്ളു. ഇന്ത്യയിലേക്കുള്ള ബ്രിട്ടന്റെ പാത സൗഹൃദപൂർവം സംരക്ഷിക്കാനും മുൻ യു.എസ്.എസ്.ആറിന്റെ തെക്കോട്ടുള്ള വിപുലീകരണം തടയാനും തുർക്കികൾക്കുപകരം അറബികളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു ലക്ഷ്യം.
ചരിത്രം
[തിരുത്തുക]ഐക്യത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള അറബിപ്രവർത്തനം ആരംഭിച്ചത് 1942-ൽ ഇറാക്കിലെ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന നൂറി അൽ സൈദു ഒരു 'ബ്ളൂബുക്ക്' തയ്യാറാക്കിയതോടെയാണ്. ഒരു ഫെഡറേഷനിലൂടെ ഇറാക്ക്, സിറിയ, ലെബനൻ, പലസ്തീൻ, ട്രാൻസ് ജോർദാൻ എന്നീ രാജ്യങ്ങളെ പുനഃസംയോജിപ്പിച്ച് ഒരു വിശാല സിറിയൻ രാഷ്ട്രം ഉണ്ടാക്കുവാനും, തയ്യാറുള്ള മറ്റു അറബിരാജ്യങ്ങളുമായി യോജിച്ച് ഒരു അറബിലീഗ് സംഘടിപ്പിക്കുവാനും ഉള്ള ഒരു പദ്ധതിയായിരുന്നു നൂറിയുടേത്. ബ്രിട്ടൻ പൂർണ പിന്തുണ നല്കിയെങ്കിലും ഈജിപ്തും സൗദി അറേബ്യയും ഒരു ശക്തമായ സിറിയ എന്ന ആശയത്തെ ഭയന്ന് അതിനെ എതിർത്തു.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] അറബിഐക്യം അറബികൾ തന്നെ ഉണ്ടാക്കേണ്ടതാണെന്നും പുറത്തുനിന്ന് അവരുടെമേൽ വച്ചുകെട്ടേണ്ട ഒന്നല്ലെന്നും ഈഡൻ അഭിപ്രായപ്പെട്ടതിനെത്തുടർന്ന് 1943-ൽ ഈജിപ്തിന്റെ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന നഹാസ് പാഷ ചില നിർദ്ദേശങ്ങൾ അറബിരാഷ്ട്രങ്ങളിലെ പ്രധാനമന്ത്രിമാരുടെ പരിഗണനയ്ക്കായി സമർപ്പിച്ചു. അതിനുള്ള പ്രധാന കാരണങ്ങൾ ഇവയായിരുന്നു: (1) നൂറിയുടെ പ്ലാൻ പാടെ നിരാകരിച്ചാൽ അത് അറബി ഐക്യത്തെ എതിർക്കുകയാണെന്നു വരും. അതുകൊണ്ട് നിഷേധാത്മകമല്ലാത്ത ഒരു ബദൽപദ്ധതി ആവിഷ്കരിക്കണം. (2) ഈജിപ്ത് കേന്ദ്രമാക്കിയുള്ള ഒരു ലീഗാണെങ്കിൽ തന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ താത്പര്യങ്ങളെ വളർത്താം. (3) സ്വന്തം വ്യക്തിതാത്പര്യങ്ങൾ നേടുന്നതിനും അതു സഹായകമാവും. [അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
തുടർന്നുള്ള 18 മാസക്കാലം അറബി നേതാക്കളുമായി നഹാസ് പാഷ കൂടിയാലോചനകൾ നടത്തി. പരമാധികാര രാഷ്ട്രങ്ങൾ കൂടിച്ചേർന്നുള്ള അയഞ്ഞ ഒരു ലീഗെന്ന ആശയത്തിനു നൂറിയുടേതിനെക്കാൾ അംഗീകാരം സിദ്ധിച്ചു. പലസ്തീനിന്റെ പ്രതിനിധി കൂടിയടങ്ങിയ ഒരു സമിതി ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്തു തയ്യാറാക്കിയ 'അലക്സാൻഡ്രിയ പ്രോട്ടക്കോൾ' 1944-ൽ വിവിധ അംഗരാഷ്ട്രങ്ങളിലെ ഗവൺമെന്റുകളുടെ പരിഗണനയ്ക്കായി സമർപ്പിച്ചു. അറബി ലീഗിന്റെ ചാർട്ടറായിത്തീർന്ന ഈ പ്രമാണത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇറാക്ക്, സിറിയ, ലെബനൻ, ട്രാൻസ് ജോർദാൻ, സൗദി അറേബ്യ, ഈജിപ്ത് എന്നീ രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ പ്രതിനിധികൾ 1945 മാ. 22-നു കെയ്റോയിൽ വച്ച് 'ആരബ് ലീഗ് പാക്ടി'ൽ ഒപ്പുവച്ചു. യെമെൻ 1945 മേയ് 11-നും ലിബിയ 1953 മാർച്ച് 28-നും സുഡാൻ 1956 ജനുവരി 19-നും ഈ സഖ്യത്തിൽ ചേർന്നു.
അലക്സാൻഡ്രിയ പ്രോട്ടക്കോൾ വിഭാവനം ചെയ്തതിനെക്കാൾ കെട്ടുറപ്പില്ലാത്ത ഒരു സംഘടനയായിരുന്നു കെയ്റോ പാക്ടിലൂടെ നിലവിൽവന്ന അറബി ലീഗ്. എല്ലാ അംഗരാഷ്ട്രങ്ങളുടെയും പ്രതിനിധികൾ അടങ്ങിയ ഒരു കൗൺസിലും കെയ്റോ ആസ്ഥാനമാക്കി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു സെക്രട്ടേറിയേറ്റ് ജനറലും ലീഗിന്റെ ഭാഗമായി സ്ഥാപിതമായി. വർഷത്തിൽ കൗൺസിലിന്റെ രണ്ടു സാധാരണ യോഗങ്ങളും (മാ.-ഒ.) രണ്ട് അംഗങ്ങൾ ആവശ്യപ്പെട്ടാൽ അസാധാരണ യോഗങ്ങളും ചേരാൻ വ്യവസ്ഥയുണ്ടായിരുന്നു.
സാമ്പത്തിക-സാമൂഹിക-സാംസ്കാരികകാര്യങ്ങളിലും ആരോഗ്യം, ഗതാഗതം, പൗരത്വത്തെ ബാധിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയിലും സഖ്യരാഷ്ട്രങ്ങൾ തമ്മിൽ യോജിപ്പും സഹകരണവും ഉണ്ടാക്കുക എന്നത് കൗൺസിലിന്റെ ചുമതലയായിരുന്നു. ഓരോ അംഗരാഷ്ട്രത്തിന്റെയും പരമാധികാരം ഉറപ്പുവരുത്തുകയും അവിടെ നിലവിലുള്ള ഭരണസമ്പ്രദായത്തെ മാനിക്കുകയും അന്യോന്യം ആഭ്യന്തരകാര്യങ്ങളിൽ കൈകടത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന് ഉടമ്പടി വ്യവസ്ഥ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. കൂട്ടായ രാജ്യരക്ഷാപ്രവർത്തനങ്ങൾക്കും സംഘടിതഭദ്രതയ്ക്കും ഉള്ള കരാറൊന്നും ഉടമ്പടിയിൽ ഉൾ ക്കൊള്ളിച്ചിരുന്നില്ല.
നേട്ടങ്ങൾ
[തിരുത്തുക]രാഷ്ട്രീയവും രാഷ്ട്രീയേതരവുമായ രണ്ടുതരം നേട്ടങ്ങളാണ് അറബിലീഗിനുണ്ടായിട്ടുള്ളത്. സാംസ്കാരിക മേഖലയിലും സാങ്കേതിക സഹകരണമണ്ഡലങ്ങളിലും വളരെ കാര്യങ്ങൾ സാധിക്കാൻ ലീഗിനു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പുരാതന അറബി കൈയെഴുത്തു പ്രതികൾ സംഭരിക്കുന്നതിലും സംരക്ഷിക്കുന്നതിലും പണ്ഡിതന്മാരെ കൈമാറുന്നതിലും ലീഗ് മുൻകൈയെടുത്തു പ്രവർത്തിച്ചു. ഒരു സാമ്പത്തിക സമിതി രൂപവത്കരിച്ച് അറബി രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ സാമ്പത്തിക നയങ്ങളിലും വാണിജ്യവ്യവസായബന്ധങ്ങളിലും മറ്റും ക്രമീകരണവും ഐകരൂപ്യവും വരുത്തുവാൻ ശ്രമിക്കുകയുണ്ടായി. വിദ്യാഭ്യാസം, ശാസ്ത്രം, വിമാനഗതാഗതം മുതലായവയ്ക്കു വെവ്വേറെ സമിതികൾ നിലവിൽ വന്നു. വൈദ്യശാസ്ത്രം, വാർത്താവിനിമയം, അറബിചരിത്രം, എണ്ണക്കാര്യം, വിപണനം, പുരാവസ്തുഗവേഷണം, ബാങ്കിങ് തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിലെല്ലാം വിപുല ചർച്ചകൾക്കായി സമ്മേളനങ്ങളും കോൺഗ്രസുകളും സംഘടിപ്പിക്കുക വഴി അറബികൾക്കിടയിൽ ഐക്യബോധം വളർത്താൻ ലീഗിനു സാധിച്ചു.
രാഷ്ട്രീയമായി രണ്ട് ഏകീകരണ ഘടകങ്ങൾ പ്രത്യക്ഷമാണ്. പലസ്തീൻ പ്രശ്നവും വിദേശാധിപത്യത്തിൽനിന്നു മോചനത്തിനുവേണ്ടി വെമ്പുന്ന അറബികളുടെ പ്രശ്നവും. അറബിലീഗ്, മൊറോക്കോയിലും അൽജീരിയയിലും അറബികൾ നടത്തിയ വിമോചനസമരങ്ങൾക്കു പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ആയുധസഹായമെത്തിക്കുകയും ചെയ്തു. ഡച്ചുവസ്തുക്കൾ ദേശസാൽക്കരിക്കുന്ന ഇന്തോനേഷ്യയുടെ നടപടികളെ അംഗീകരിക്കുകയും ധാർമിക പിന്തുണ നല്കുകയും ചെയ്തു; സൂയസ് കനാലിനെ സംബന്ധിച്ച് ബ്രിട്ടനുമായി ഏറ്റുമുട്ടിയ ഈജിപ്തിനെ പിൻതാങ്ങി; ഏഡൻ അതിർത്തിയെയും ബുറായുമി മരുപ്പച്ചയെയും സംബന്ധിച്ചു ബ്രിട്ടനുമായി മത്സരിച്ച യെമെനും സൗദി അറേബ്യക്കും സഹായമെത്തിച്ചു. ഇങ്ങനെ പല രാഷ്ട്രീയ രംഗങ്ങളിലും ലീഗ് അതിന്റെ സ്വാധീനശക്തി തെളിയിച്ചു.
ന്യൂനതകൾ
[തിരുത്തുക]1955-ൽ ഇറാക്ക് തുർക്കിയുമായി ഒരു സൈനികസഖ്യത്തിൽ ചേരാൻ തീരുമാനിച്ചതോടെ അറബിലീഗിൽ വിള്ളലുകൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. അതിനുമുൻപ് ഉൾത്തട്ടിലേ ഭിന്നിപ്പുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഇറാക്ക് ഉടമ്പടിയിൽ ഒപ്പുവച്ചാൽ തത്ക്ഷണം സംയുക്ത രാജ്യരക്ഷാകരാറിൽനിന്നും പുറത്തുപോകുമെന്ന് ഈജിപ്ത് ഭീഷണിപ്പെടുത്തി. സൗദി, യെമെൻ, അറേബ്യ എന്നീ രാഷ്ട്രങ്ങളും അപ്രകാരം ചെയ്യുമെന്നു പ്രഖ്യാപിച്ചു. എന്നാൽ ബാഗ്ദാദ് കരാർ നിലവിൽ വന്നിട്ടും ഈജിപ്ത് അറബിലീഗു വിട്ടില്ല. പകരം ദമാസ്കസ് കരാറിലൂടെ ഇറാക്കിനെ ഒറ്റപ്പെടുത്തി, മറ്റു അറബിരാഷ്ട്രങ്ങളെ തങ്ങളോടടുപ്പിക്കുകയാണ് ഈജിപ്ത് ചെയ്തത്.
ഈ കടുത്ത ചേരിപ്പോരിൽ കൂട്ടുചേരാതെ ലെബനനും ജോർദാനും ഒഴിഞ്ഞുനിന്നതേയുള്ളു. പക്ഷേ, ഈജിപ്തിന്റെ സൂയസ് പ്രതിസന്ധിയിൽ ഭിന്നിപ്പുകളെല്ലാം മറന്ന് അറബിരാഷ്ട്രങ്ങൾ വീണ്ടും യോജിപ്പിലെത്തി. അറബിലീഗ് പുതിയ ആവേശത്തോടും ചൈതന്യത്തോടുംകൂടി അവസാനമായി ഒന്നുകൂടി രംഗത്തെത്തി. ഇറാക്കും, ലെബനനും, ജോർദാനും (പിണങ്ങിനിന്ന അറബിരാഷ്ട്രങ്ങൾ) ഈജിപ്തിനു പൂർണ പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിച്ചു. താത്കാലികമെങ്കിലും അറബിലീഗിൽ പൊതുവിപത്തിനെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണയുണ്ടായി. എന്നാൽ നേതൃത്വത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള വടംവലികൾ വീണ്ടും ബന്ധങ്ങളെ വഷളാക്കി.
അറബിരാഷ്ട്രങ്ങളിലെ ആഭ്യന്തരരാഷ്ട്രീയ കാര്യങ്ങളിൽ സ്തുത്യർഹമായ യാതൊന്നും ചെയ്യാൻ ലീഗിനു കഴിഞ്ഞില്ല. അറബിഐക്യം താളം പിഴച്ചു വീഴാൻ ഇതുതന്നെ മതിയായ കാരണമെന്നിരിക്കെ 1958-ൽ ഐക്യ അറബി റിപ്പബ്ലിക്കും അറബി ഫെഡറേഷനും രൂപംകൊണ്ടതോടെ തകർച്ച പൂർണമായി. 1979-89 കാലഘട്ടത്തിൽ ഈജിപ്തിനെ സംഘടനയിൽനിന്നും സസ്പെൻഡ് ചെയ്തിരുന്നു. ഇസ്രയേലുമായി ഈജിപ്ത് ഉണ്ടാക്കിയ സമാധാനക്കരാറായിരുന്നു ഇതിനു കാരണം. 1990-91-ലെ പേർഷ്യൻ ഗൾഫ് യുദ്ധവും സംഘടനയിൽ വിള്ളലുകൾ സൃഷ്ടിക്കുകയുണ്ടായി.
 | കടപ്പാട്: കേരള സർക്കാർ ഗ്നൂ സ്വതന്ത്ര പ്രസിദ്ധീകരണാനുമതി പ്രകാരം ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച മലയാളം സർ‌വ്വവിജ്ഞാനകോശത്തിലെ അറബിലീഗ് എന്ന ലേഖനത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം ഈ ലേഖനത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. വിക്കിപീഡിയയിലേക്ക് പകർത്തിയതിന് ശേഷം പ്രസ്തുത ഉള്ളടക്കത്തിന് സാരമായ മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ടാകാം. |
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ http://www.history.com/this-day-in-history/arab-league-formed
- ↑ http://history.howstuffworks.com/asian-history/arab-league.htm
- ↑ "Pact of the League of Arab States, March 22, 1945". The Avalon Project. Yale Law School. 1998. Archived from the original on 2008-07-25. Retrieved 2008-07-09.
{{cite web}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help)
കൂടുതൽ വായനക്ക്
[തിരുത്തുക]- Ankerl, Guy: Coexisting Contemporary Civilizations: Arabo-Muslim, Bharati, Chinese, and Western. Geneva, INU Press, 2000. ISBN 2-88155-0044-5
- Geddes, Charles L: A Documentary History of the Arab-Israeli Conflict. Greenwood Press, 1991. ISBN 0-275-93858-1
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
[തിരുത്തുക]
- Arab League Archived 2011-01-10 at the Wayback Machine. – official site in Arabic, English version under construction
- Arab Gateway Archived 2016-07-02 at the Wayback Machine. – The League of Arab states
- World Statesmen – Arab League
- Winthrop University Archived 2008-07-25 at the Wayback Machine. – Arab League General Information
- Jewish Virtual Library – The Arab League
- Looklex Encyclopedia Archived 2009-02-07 at the Wayback Machine. – Arab League
.jpeg){kind=small}
|
സംഘടനകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക. |