Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Pergi ke kandungan

Leopold II dari Tuscany

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Leopold II
Grand Duke Leopold pakaian uniform pada 1828, lukisan dari Pietro Benvenuti.
Senarai pemerintah Tuscany
Pemerintahan18 Jun 182421 Julai 1859
Didahului olehFerdinand III
Diikuti olehFerdinand IV
PasanganMaria Anna dari Saxony
Maria Antonia dari Dua Sicily
AnakandaCaroline of Austria
Archduchess Auguste Ferdinande of Austria
Archduchess Maria Maximiliana
Archduchess Maria Isabella
Ferdinand IV
Archduchess Maria Theresa
Archduchess Maria Christina
Archduke Karl Salvator
Archduchess Maria Anna
Archduke Rainer
Archduchess Maria Louisa
Archduke Ludwig Salvator
Archduke John Salvator
Nama penuh
Leopold Johann Joseph Franz Ferdinand Karl
KerabatKerabat Lorraine
AyahandaFerdinand III
BondaLuisa of Naples and Sicily
AgamaKatolik Rom

Leopold II dari Tuscany (Itali: Leopoldo Giovanni Francesco Giuseppe Ferdinando Carlo, Jerman: Leopold Johann Joseph Franz Ferdinand Karl; 3 Oktober 1797 - 29 Januari 1870) adalah Grand Duke dari Tuscany (1824-1859).

Beliau berkahwin sebanyak dua kali; pertama dengan Maria Anna Saxony dan selepas kematiannya pada tahun 1832, kepada Maria Antonia Dua-Sicilies. Berkahwin kali kedua pula, ia memperanakkan penggantinya akhirnya iaitu Ferdinand IV. Leopold mengiktiraf sebagai pemerintahan secara raja liberal, yang memberi kuasa kepada Perlembagaan Tuscan pada tahun 1848 dan membolehkan tahap kebebasan media.

Duke Besar telah digulingkan secara ringkas oleh sebuah kerajaan sementara pada 1849, hanya untuk dipulihkan tahun yang sama dengan bantuan tentera Austria yang telah menduduki negeri itu sehingga 1855. Cubaan dasar Leopold berkecuali berhubung dengan Perang Kemerdekaan Itali Kedua tetapi dipecat oleh satu rampasan kuasa tanpa pertumpahan darah pada 27 April 1859. Sebelum permulaan perang. Keluarga Grand Ducal berlepas ke Bologna, dalam wilayah Paus. Tuscany telah diduduki oleh tentera Victor Emmanuel II dari Sardinia untuk tempoh konflik itu. Keamanan awal Villafranca, yang dipersetujui antara Napoleon III iaitu Raja Perancis dan Franz Joseph I dari Austria pada 11 Julai dengan syarat bagi pemulangan dari Lorraines ke Florence tetapi Leopold sendiri merupakan dianggap terlalu tidak popular untuk diterima. Sejak itu, pada 21 Julai 1859 beliau turun takhta dan takhta memihak kepada anaknya, Ferdinand IV. Semasa pemerintahan Ferdinand VI, tidak banyak berlaku sebarang peristiwa tetapi meminta pihak revolusi mengawal Florence dan kesertaan beliau tidak diisytiharkan. Sebaliknya, kerajaan sementara mengisytiharkan pemendapan Kerabat Lorraine (16 Ogos).

Potret Leopold II ketika muda.

Dilahirkan di Florence, Leopold II adalah anak kepada Ferdinand III dari Tuscany dan kepada Luisa Maria Amelia Teresa dari Dua Sicilies. Datuk dan nenek sebelah ibu beliau adalah Ferdinand I dari Dua Sicily dan Marie Caroline dari Austria.

Pemerintahan

[sunting | sunting sumber]
Bendera Duke Besar Tuscany pada 1848. Bendera ini juga sebahagian daripada Kerabat Lorraine.

Beliau menggantikan bapanya pada 18 Jun 1824. Sepanjang dua puluh tahun pertama pemerintahannya beliau menumpukan dirinya kepada pembangunan dalaman kerajaan. Beliau adalah paling ringan dan paling reaksioner semua pemerintahan kuku besi Itali hari ini dan walaupun sentiasa tertakluk kepada pengaruh Austria tetapi dia menolak untuk menerima pakai kaedah Kerajaan Austria dan dibenarkan banyak orang buangan politik dari negeri lain supaya keadaan di Tuscany tidak terganggu.

Tetapi apabila pada tahun awal 1840-an, rusuhan merebak di seluruh Itali walaupun di Tuscany menuntut perlembagaan dan pembaharuan politik yang lain adalah lanjutan. Dalam tahun 1845 dan 1846, rusuhan berlaku di beberapa tempat di negara tersebut dan Leopold diberikan beberapa reformasi pentadbiran. Tetapi pengaruh Austria menghalang beliau daripada melakukan perkara yang diingini walaupun sekiranya dia nak buat juga. Pemilihan Paus Pius IX memberi galakan baru kepada liberalisme dan pada 4 September 1847, Leopold dipaksa untuk memulakan Pengawal Kebangsaan - persediaan untuk perlembagaan; tidak lama selepas itu Marchese Cosimo Ridolfi dilantik sebagai Perdana Menteri. Pemberian Neapolitan dan Piedmontese perlembagaan diikuti pada 17 Februari 1848 oleh Tuscany yang terdiri oleh Gino Capponi.

Kebangkitan di Milan dan di Vienna membangkitkan semangat patriotik di Tuscany, di mana perang terhadap Austria yang ingin menuntut kemerdekaan. Leopold yang terdiri daripada tekanan popular menghantar kuasa tetap dan sukarelawan untuk bekerjasama dengan Piedmont dalam kempen Lombard. Ucapan beliau pada semua orang adalah tegas sebagai Itali dan Liberal. "Askar," katanya, "menyebabkan suci kebebasan Itali yang ingin memutuskan hari mengenai Lombardy. Semua warga Milan telah sedar dengan membeli kebebasan mereka dengan darah dan kepahlawanan yang sejati serta menawarkan beberapa contoh... Hormatilah kepada tangan Itali!Wujudkan kehidupan kemerdekaan Itali! ". Kontinjen Tuscan berjuang dengan berani, walaupun tidak berjaya semasa bertempur dengan Empayar Austria yang kuat terutama ketika Pertempuran Goito.

Pada 26 Jun, parlimen Tuscan yang pertama telah diasaskan tetapi gangguan berikutan kegagalan kempen di Lombardy menyebabkan peletakan jawatan kementerian Ridolfi dan telah digantikan oleh yang Gino Capponi. Rusuhan berterusan, terutamanya di Livorno yang merupakan mangsa kepada perang saudara sebenar dengan parti demokratik dari Francesco Domenico Guerrazzi dan Giuseppe Montanelli adalah penganjur pada setiap hari yang lebih berpengaruh. Capponi meletak jawatan manakala Leopold bersetuju dengan berat hati untuk sebuah kementerian Montanelli-Guerrazzi pada gilirannya telah terpaksa berjuang terhadap pihak republik yang melampau.

Pilihan raya baru pada musim luruh tahun 1848 kembali majoriti perlembagaan tetapi ia berakhir dengan mengundi memihak kepada satu perhimpunan konstituen. Terdapat andaian bahawa memulakan sebuah kerajaan berpusat di Itali untuk bantahan Leopold II sebagai raja, ia juga menjadi sebahagian daripada persekutuan Itali yang lebih besar, tetapi sementara itu Duke Besar telah cemas dengan revolusi yang melanda terutama republik di Tuscany dan digalakkan oleh kejayaan tentera Austria. Menurut Montanelli yang telah berunding dengan Radetzky dan Pius IX, yang kini telah meninggalkan kecenderungan liberal dan melarikan diri ke Gaeta. Leopold telah meninggalkan Florence untuk ke Siena dan akhirnya untuk menetap di Porto Santo Stefano. Leopold juga meninggalkan surat kepada Guerrazzi di mana oleh sebab bantahan dari Paus dan akhirnya beliau mengisytiharkan bahawa beliau tidak dapat bersetuju untuk dicadangkan pemasangan rapi. Kekeliruan penuh berlaku di Florence dan bahagian lain di Tuscany.

Pada 9 Februari 1849, sebuah republik telah diisytiharkan sebahagian besarnya hasil daripada desakan Giuseppe Mazzini dan pada 18 Februari, Leopold belayar ke Gaeta. Sebuah parlimen ketiga telah dipilih dan dilantik telah dilantik oleh diktator Guerrazzi. Tetapi ada rasa tidak puas hati yang besar dan kekalahan Charles Albert di Novara, ia telah menyebabkan keresahan di kalangan Liberal.

Atas nasihat yang telah secara rasmi tetapi telag dibatalkan oleh perlembagaan (1852). Perbicaraan politik telah diadakan, Guerrazzi telah banyak dikutuk untuk jangka panjang pemenjaraan walaupun pada tahun 1855 tentera Austria meninggalkan Tuscany dan populariti Leopold mendadak telah hilang. Bagaimanapun, masih percaya kemungkinan perlembagaan Duke Besar yang dapat didorong untuk kali kedua untuk menyertai Piedmont dalam perang terhadap Austria manakala pihak yang popular diketuai oleh Ferdinando Bartolommei dan Giuseppe Dolfi menyedari bahawa hanya dengan pengusiran Leopold boleh aspirasi negara direalisasikan. Apabila pada tahun 1859, Perancis dan Piemonte bersatu ketika berperang dengan Austria. Kerajaan Leopold kali ini gagal menghalang sukarelawan muda Tuscan daripada menyertai daya Franco-Piedmontese. Akhirnya satu perjanjian telah dicapai antara bangsawan dan merupakan penyokong fahaman perlembagaan parti yang popular, akibat daripada penyertaan Duke Besar dalam perang tersebut lalu dituntut secara rasmi.

Penurunan takhta

[sunting | sunting sumber]

Leopold pada mulanya memberi laluan dan diamanahkan Don Neri Corsini dengan pembentukan sebuah kementerian. Permintaan popular yang dibentangkan oleh Corsini adalah bagi pelepasan Leopold memihak kepada anaknya. Leopold teragak-agak dan akhirnya menolak cadangan sebagai menghina maruahnya. Pada 27 April, terdapat keseronokan yang hebat di Florence, warna Itali muncul di mana-mana, tetapi perintah dikekalkan dan Duke Besar serta keluarganya bertolak ke Bologna telah terganggu. Oleh itu, revolusi ini dicapai tanpa tumpahan darah yang mengalir dan selepas tempoh kerajaan sementara Tuscany telah diperbadankan di dalam kerajaan Itali. Pada 21 Julai, Leopold turun takhta demi anaknya Ferdinand IV daru Tuscany yang tidak pernah memerintah tetapi mengeluarkan bantahan dari Dresden (26 Mac 1860). Situasi ini sama seperti Charles Albert dan anaknya, Victor Emmanuel II.

Penilaian

[sunting | sunting sumber]

Leopold dari Tuscany adalah bermaksud baik dan bukan lelaki yang jahat. Beliau amat menyayangi rakyatnya daripada pemerintah zalim Itali yang lain tetapi cara pemerintahannya adalah lemah dan terlalu terikat rapat oleh hubungan keluarga dari Kerabat Habsburg. Tradisi yang pernah menjadi Liberal sebenar. Kalaulah dia tidak menyertai pertemuan peribadi daripada autokrat di Gaeta, dia tidak perlu memanggil bantuan Austria sementara menyangkal bahawa dia telah berbuat demikian. Pada tahun 1849, dia mungkin lagi mempunyai dipelihara takhtanya dan juga mengubah perjalanan sejarah Itali.

Beliau menghabiskan tahun-tahun terakhirnya di Austria, dan meninggal dunia di Rom.

Leopold II dari Tuscany
Tarikh keputeraan: 3 Oktober 1797 Tarikh kemangkatan: 29 Januari 1870
Gelaran pemerintah
Didahului oleh
Ferdinand III
Senarai pemerintah Tuscany
1824–1849
Diikuti oleh:
Republik
Didahului oleh
Republik
Senarai pemerintah Tuscany
1849–1859
Diikuti oleh:
Ferdinand IV