Parti Komunis Perancis

Parti Komunis Perancis
Parti communiste français
Parti Komunis Perancis Parti communiste français
Singkatan	PCF
Setiausaha Kebangsaan	Fabien Roussel
Jurubicara	Cécile Cukierman; Ian Brossat
Pengasas	Ludovic-Oscar Frossard; Fernand Loriot; Marcel Cachin
Diasaskan	30 Disember 1920
Pecahan	French Section of the Workers' International
Ibu pejabat	2, place du Colonel Fabien – 75019 Paris
Akhbar	L'Humanité
Sayap pelajar	Union of Communist Students
Sayap belia	Mouvement Jeunes Communistes de France
Keanggotaan (2016)	▲ 56,595
Ideologi	Komunisme; Soft Euroscepticism
Kedudukan politik	Kiri jauh (sebelum 1977); Haluan kiri (sejak 1977)
Penggabungan Eropah	Party of the European Left
Penggabungan antarabangsa	International Meeting of Communist and Workers' Parties
Kumpulan Parlimen Eropah	European United Left–Nordic Green Left
Warna	Merah
Lagu parti	"L'Internationale"
Assemblée Nationale	11 / 577
Senat Perancis	12 / 348
Parlimen Eropah	3 / 74
Presiden Majlis Kawasan	0 / 17
Majlis kawasan	1 / 101
Laman sesawang
	www.pcf.fr
	Politik France; Parti politik; Pilihan rayaUntil 2008, the party was also member of Popular Front (1936–1938), CNFL (1940–1947) and the Plural Left (1997–2002)

Parti Komunis Perancis (Perancis: Parti communiste françaiscode: fr is deprecated , PCF) ialah sebuah parti politik berfahaman komunis di Perancis.

Ideologi

Parti ini kuat menentang ideologi kapitalisme yang dilihat harus "dibendung" kerana sistem tersebut menurut ia "kepenatan" dan "di ambang kemusnahan",^[5]^:177 lagi-lagi dengan insiden krisis kewangan 2007-2008 dan Kemelesetan Besar dilihat sebagai kesan utama sistem ekonomi ini/^[5]^:177Fenomena globalisasi dilihat parti ini sebagai mengesahkan pandangan evolusi sistem kapitalisme oleh Karl Marx dan Friedrich Engels.

Meskipun dengan kecenderungan fahaman parti ini yang berhaluan jauh kiri, ia tidak berdepan masalah bergabung kuasa dengan kabinet pemerintah sedia ada Perancis yang turut mempunyai parti lebih sentris seperti Parti Sosialis, tidak seperti parti-parti politik lain yang sefahaman dengan ia seperti gabungan Parti Antikapitalis Baru/Liga Revolusioner (Nouveau Parti anticapitaliste/Ligue communiste révolutionnaire) mahupun Lutte Ouvrière.

Kepimpinan

Setiausaha agung (1921–1994) dan setiausaha kebangsaan (sejak 1994)

Ludovic-Oscar Frossard: 4 Januari 1921 – 1 Januari 1923

Louis Sellier and Albert Treint, interim secretaries-general: 21 Januari 1923 – 23 Januari 1924
Louis Sellier: 23 Januari 1924 – 1 Julai 1924
Pierre Semard: 8 Julai 1924 – 8 April 1929
Collective secretariat (Henri Barbé, Pierre Celor, Benoît Frachon, Maurice Thorez): 8 April 1929 – 18 Julai 1930
Maurice Thorez: 18 Julai 1930 – 17 Mei 1964 (president between 17 Mei and his death on 11 Julai 1964)
- Jacques Duclos, interim secretary-general: 17 Jun 1950 – 10 April 1953
Waldeck Rochet: 17 Mei 1964 – 17 Disember 1972 (deputy secretary-general dari 14 Mei 1961 hingga 17 Mei 1964)
- Georges Marchais, interim secretary-general later deputy secretary-general dari Jun 1969 hingga 17 Disember 1972
Georges Marchais: 17 Disember 1972 – 29 Januari 1994
Robert Hue: 29 Januari 1994 – 28 Oktober 2001 (president between 28 Oktober 2001 and 8 April 2003)
Marie-George Buffet: 28 Oktober 2001 – 20 Jun 2010
Pierre Laurent: 20 Jun 2010 – 24 November 2018
Fabien Roussel: sejak 24 November 2018

Keputusan pilihan raya

Peringkat presiden

Tahun pilihan raya	Calon	Pusingan pertama		Pusingan kedua
Tahun pilihan raya	Calon	# undian keseluruhan	% undian keseluruhan	# undian keseluruhan	% undian keseluruhan
1969	Jacques Duclos	4,808,285	21.27 (#3)
1981	Georges Marchais	4,456,922	15.35 (#4)
1988	André Lajoinie	2,056,261	6.76 (#5)^[6]
1995	Robert Hue	2,638,936	8.66 (#5)
2002	Robert Hue	960,480	3.37 (#11)
2007	Marie-George Buffet	707,268	1.93 (#7)
2012	Jean-Luc Mélenchon (as Left Front candidate)	3,985,089	11.10 (#4)

Peringkat umum

Perhimpunan Kebangsaan
Tahun pilihan raya	Bil. undian diraih (pusingan pertama)		Bil. kerusi diraih
Tahun pilihan raya	#	%	#	±
1924	885,993	9.8	26 / 581	▬
1928	1,066,099	11.3	11 / 604	▼ 15
1932	796,630	8.3	10 / 607	▼ 1
1936	1,502,404	15.3	72 / 610	▲ 62
1945	5,024,174	26.2	159 / 586	▲ 87
1946 (Jun)	5,145,325	26.0	153 / 586	▼ 6
1946 (Nov)	5,430,593	28.3	182 / 627	▲ 29
1951	4,939,380	26.3	103 / 625	▼ 79
1956	5,514,403	23.6	150 / 595	▲ 47
1958	3,882,204	18.9	10 / 546	▼ 140
1962	4,003,553	20.8	41 / 465	▲ 31
1967	5,039,032	22.5	73 / 487	▲ 32
1968	4,434,832	20.0	34 / 487	▼ 39
1973	5,085,108	21.4	73 / 488	▲ 39
1978	5,870,402	20.6	86 / 488	▲ 13
1981	4,065,540	16.2	44 / 491	▼ 42
1986	2,739,225	9.8	35 / 573	▼ 9
1988	2,765,761	11.3	27 / 575	▼ 8
1993	2,331,339	9.3	24 / 577	▼ 3
1997	2,523,405	9.9	35 / 577	▲ 11
2002	1,216,178	4.8	21 / 577	▼ 14
2007	1,115,663	4.3	15 / 577	▼ 6
2012	1,792,923	6.9	7 / 577	▼ 8
2017	615,487	2.7	10 / 577	▲ 3

Parlimen Eropah


Tahun pilihan raya	Bil. undian diraih		Bil. kerusi diraih
Tahun pilihan raya	#	%	#	±
1979	4,153,710	20.5	19 / 81	▬
1984	2,261,312	11.2	10 / 81	▼ 9
1989	1,401,171	7.7	7 / 81	▼ 3
1994	1,342,222	6.9	7 / 87	▬
1999	1,196,310	6.8	6 / 87	▼ 1
2004	1,009,976	5.9	2 / 74	▼ 4
2009	1,115,021	6.5	3 / 72	▲ 1
2014	1,252,730	6.6	1 / 74	▼ 2

Rujukan

^ "Vote présidentielle 2017" (PDF). L'Humanité. 26 November 2016. Dicapai pada 16 December 2017.
^ Nordsieck, Wolfram (2017). "France". Parties and Elections in Europe.
^ Benedetto, Giacomo; Quaglia, Lucia (2007). "The Comparative Politics of Communist Euroscepticism in France, Italy and Spain". Party Politics. 13 (4): 478–499. doi:10.1177/1354068807077957.
^ Cosseron, Serge (ed.). Le dictionnaire de l'extrême gauche
^ ^a ^b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Bréchon
^ Pierre Juquin, PCF dissident polled 2.1% of the vote

Bacaan lanjut

Bell, D.S. and Byron Criddle. ''The French Communist Party in the Fifth Republic.'' (1994)

Joly, Danièle. ''The French Communist Party and the Algerian War.'' (1991)
Kemp, Tom. ''Stalinism in France: The first twenty years of the French Communist Party.'' London: New Park, 1984.
Raymond, Gino G. ''The French Communist Party during the Fifth Republic: A Crisis of Leadership and Ideology.'' Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2005.
Sacker, Richard. ''A Radiant Future. The French Communist Party and Eastern Europe, 1944-1956.'' Peter Lang, 1999.

Pautan luar

Laman web rasmi parti

Laman web ramsi lidah parti L'Humanité

[1] "Vote présidentielle 2017" (PDF). L'Humanité. 26 November 2016. Dicapai pada 16 December 2017.

[Nordsieck-2] Nordsieck, Wolfram (2017). "France". Parties and Elections in Europe.

[3] Benedetto, Giacomo; Quaglia, Lucia (2007). "The Comparative Politics of Communist Euroscepticism in France, Italy and Spain". Party Politics. 13 (4): 478–499. doi:10.1177/1354068807077957.

[4] Cosseron, Serge (ed.). Le dictionnaire de l'extrême gauche

[Bréchon-5] Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Bréchon

[6] Pierre Juquin, PCF dissident polled 2.1% of the vote

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]