Peperangan darat
Peperangan darat atau peperangan di atas daratan ialah proses operasi ketenteraan yang berlaku dalam pertempuran terutamanya di atas permukaan tanah bumi.
Peperangan darat dikategorikan oleh penggunaan sejumlah besar anggota tempur yang menggunakan pelbagai set kemahiran tempur, kaedah dan pelbagai sistem senjata dan peralatan, dijalankan dalam pelbagai persekitaran rupa bumi dan cuaca. Peperangan darat, oleh sebab dijalankan dalam mempertahankan kawasan penduduk bandar dan luar bandar, mendominasi kajian tentang peperangan, dan merupakan tumpuan bagi kebanyakan perancangan polisi pertahanan negara dan pertimbangan kewangan.
Sejarah peperangan darat telah melalui beberapa kendalian peralihan berbeza daripada tumpuan penduduk yang sebahagian besarnya tidak terlatih dan tidak teratur memegang senjata yang digunakan dalam serangan berdepan hingga ke penggunaan terkini konsep gabungan tempur bersama askar tetap terlatih menggunakan pelbagai organisasi, senjata dan sistem maklumat, dan menggunakan pelbagai doktrin strategik, operasi dan taktikal.
Walaupun pertempuran darat pada masa lampau telah dijalankan oleh Pasukan Tempur angkatan tentera, sejak Perang Dunia Kedua lagi ia telah melibatkan tiga jenis unit tempur yang berbeza: Infantri, Armor dan Artileri. Pasukan ini, sejak Zaman Pelayaran, telah menggunakan konsep peperangan amfibia dan kaedah untuk melancarkan kuasa dari laut dan lautan, dan sejak kemunculan pesawat pengangkut tentera dan helikopter menggunakan pasukan hantaran udara dan serangan udara untuk pelbagai doktrin digunakan bagi meneruskan peperangan di darat.
Angkatan bersenjata darat
[sunting | sunting sumber]Angkatan bersenjata darat merangkumi anggota, pelantar senjata, kenderaan, dan elemen-elemen bantuan yang beroperasi di darat untuk mencapai misi dan tugas yang diberikan.[1]
Infantri
[sunting | sunting sumber]Infantri merupakan askar yang berjuang dengan berjalan kaki yang berbekalkan senjata kecil dalam unit tentera yang tersusun, namun mereka boleh dihantar ke medan pertempuran oleh kuda, kapal, otomobil, ski, pesawat kargo, atau cara-cara yang lain.
Kenderaan tempur
[sunting | sunting sumber]Kenderaan tempur menyediakan cara untuk menggerakkan kuasa tembakan berat bagi menghadapi pasukan lawan termasuk kenderaan tempur yang lain. Kenderaan tempur biasanya dilengkapi untuk pemanduan rupa bumi yang lasak. Ia biasanya dilindungi daripada ancaman biasa yang lain dengan armor dan langkah balas yang lain.
Contoh-contoh kenderaan tempur ialah: Kereta kebal utama, kenderaan tempur infantri, dan artileri gerak sendiri.
Artileri
[sunting | sunting sumber]Dari segi sejarah, artileri (dari bahasa Perancis artillerie) merujuk kepada apa jua enjin yang digunakan untuk pelepasan projektil semasa peperangan. Istilah ini juga menggambarkan askar darat dengan fungsi utama mengendalikan senjata itu. Kadang-kadang dikenali sebagai "Raja Pertempuran" atau "DEWA perang" seperti yang dipanggil oleh Stalin. Perkataan ini berasal dari kata kerja Perancis Lama attilier, bermaksud "melengkapkan".
Istilah ini termasuk artileri pantai yang secara tradisinya mempertahankan kawasan pantai daripada serangan melalui laut dan mengawasi laluan kapal-kapal menggunakan keupayaan mereka untuk menafikan akses melalui ancaman tembakan pantai. Ia juga termasuk artileri medan darat. Dengan adanya pesawat terbang pada permulaan abad ke-20, artileri juga mewujudkan meriam anti pesawat yang bertempat di darat.
Gabungan tempur
[sunting | sunting sumber]Gabungan tempur adalah satu pendekatan untuk peperangan yang bertujuan untuk mengintegrasikan pasukan tentera yang berbeza bagi mencapai kesan saling melengkapi, seperti, artileri gerak sendiri, infantri mekanis dan sebagainya.
