Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Zum Inhalt springen

Clark Terry

Vun Wikipedia
Clark Terry (1981)
Clark Terry (1976)
Clark Terry & Great Lakes Navy Band Jazz Ensemble 2002

Clark Terry (* 14. Dezember 1920 in St. Louis, Missouri; † 21. Februar 2015 in Pine Bluff, Arkansas) weer en US-amerikaansch Jazz-Trompeter, Flögelhornspeler, Bandleader un Komponist. Sien warm Toon un sien Fähigkeit, blots mit den Lippenansatz (also ahn Ventile) tallriek Artikulatschoonsnuancen to recken, hett Miles Davis un doröver herut tallriek wiedere Trompeter beinfloot. Sien Klangvörstellungen hemm hüm to dat Flögelhorn führt, dat he meesterlich beherrschen dee un to de sien Gebruuk in de Jazzmusik he stark bidragen hett.

Leven un Wark

[ännern | Bornkood ännern]

Terry speel in de Highschool-Band tonächst Basuun, wessel denn aber gau to de Trompete. Wiels den Tweeten Weltkrieg weer Terry van 1942 bit 1945 as Liddmaat in en Militärband vun de US Navy, wo he sück mit Hülp vun en Klarinettenschool en wenig begäng flüssige Technik erarbeiten dee un ok mit Zirkularoomen experimenteert hett. Dornah speel he kört mit Lionel Hampton in de sein Band as ok in de Bands vun Charlie Barnet, Eddie „Cleanhead“ Vinson, Charlie Ventura un George Hudson. Van 1948 bit 1951 weer he Liddmaat vun dat Count Basie Orchestra. Sien Dörbröök broch de Arbeit in dat Orchester vun Duke Ellington van 1951 bit 1959; ansluutend tour he mit Quincy Jones dör Europa. Dornah funn he en fast Anstellen bi de NBC in New York City un bi dat Feernsehn, wo he bit 1972 al Solist in de Band vun Johnny Carson sien Tonight Show uptreeden dee. Dorneben hett he in de fröhen 1960er Johren en Quintett mit Bob Brookmeyer upbaut.

Nah de Trennung vun de Tonight Show fung Terry sien Karriere as Studiomusiker un internatschonaler Star. He grünn sien beid Ensembles, de Clark Terry’s Big Band un dat Quintett Clark Terry and his Jolly Giants un is weltwiet bi Festivals as ok in Konzerten in Clubs uptreeden un speel Upnahmen mit dat London Symphony Orchestra, dat Duke Ellington Orchestra un dat Chicago Jazz Orchestra in. He hett mit Musikers as Ella Fitzgerald, Oscar Peterson, Dizzy Gillespie, Dinah Washington, Ben Webster, Charlie Barnet, Doc Severinsen, Ray Charles, Billy Strayhorn, Dexter Gordon, Thelonious Monk, Billie Holiday, Sarah Vaughan, Coleman Hawkins, Zoot Sims, Milt Jackson, Jon Faddis un Dianne Reeves tosommenarbeit.

Terry weer sowohl as Bandleader as ok as Solist tätig. He hett över tweehunnert Songs komponeert, Ünnerricht geven un schreev mehrere Böker.

He wurr dreemal för den Grammy nomineert un eenmal dormit uttekent. He kreeg mehrere Ehrendoktertitel un en Platz in de Kansas City’s Jazz Hall of Fame. 2010 kreeg he den Grammy Lifetime Achievement Award. 1991 wurr he in de International Academy of Jazz Hall of Fame upnommen und kreeg in dat glieker Johr den NEA Jazz Masters Fellowship. 1994 wurr he in de Big Band and Jazz Hall of Fame upnommen un is ok in de American Jazz Hall of Fame inschreeven. 1997 kreeg he den Bird Award. 2000 wurr he in de Down Beat Jazz Hall of Fame wählt.

Terry is in dat Öller vun 94 Johren an’ 21. Februar 2015 in en Krankenhuus in Pine Bluff, Arkansas, an de Folgen vun Diabetes un Hartproblemen storven.[1]

Diskographisch Henwiesen

[ännern | Bornkood ännern]
  • Serenade to a Bus Seat (OJC, 1957)
  • Duke with a Difference (OJC, 1957)
  • In Orbit (OJC, 1958)
  • Top and Bottom Brass (OJC, 1959)
  • Color Changes (Candid, 1960)
  • Mellow Moods (Prestige, 1961)
  • Live at the Wichita Jazz Festival (Vanguard, 1974)
  • Live at Montmartre, 1975 (Storyville, 1975)
  • Live in Chicago, Vol. 1+2 (Monad, 1976)
  • Intimate Stories (Challenge, 1978)

Publikatschonen

[ännern | Bornkood ännern]
  • Clark Terry: Let’s talk trumpet. From legit to jazz. Phil Rizzo, Creative Jazz Composers, Bowie (Maryland) 1973, Musikpartitur: Studien und Etüden, ca. 100 S., (siehe Homepage von C. Terry).
  • Clark Terry’s System of Circular Breathing for Woodwind and Brass Instruments. Terry-Rizzo, Cleveland (Ohio) 1976, 8 S.
  • Clark Terry: The Interpretation of the jazz language. Phil Rizzo, Cleveland 1977, 209 S.
  • Clark: The Autobiography of Clark Terry. UC Press, 2012
  • Clark Terry. Dokumentatschoon, Düütschland, Book un Regie: Peter Baumann, Produktschoon: ZDF
Clark Terry. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen

[ännern | Bornkood ännern]
  1. Don Heckman: [1] Clark Terry, jazz trumpeter with Ellington and 'Tonight Show,' dies at 94.] In: Los Angeles Times van’ 22. Februar 2015 (engelsch, afropen an’ 23. Februar 2015).