Ernie Royal
Ernest Andrew „Ernie“ Royal (* 6. Februar 1921 in Los Angeles; † 16. März 1983 in New York City) weer en US-amerikaansch Jazztrompeter.
Royal fung mit teihn Johr dat Trompetenspelen an un hett sück dorbi tonächst an Louis Armstrong orienteert, later aber ok an Roy Eldridge, Harry Sweets Edison un Dizzy Gillespie. 1938 speel he bi Les Hite un 1940 bi Lionel Hampton. Nah den Wehrdeenst hett he bi Count Basie, Phil Moore, Julia Lee, Charles Mingus un Woody Herman arbeit. Nah Tourneen mit de Bands vun Duke Ellington un Charlie Barnet wark he Anfang vun de 1950er twee Johr lang in Frankriek, ü.a. bi Jacques Hélian. Nah sien Trüggkehr 1952 hett he mit Wardell Gray en Combo leit. Wiederhen hett Royal för Stan Kenton, Neal Hefti, Gil Evans, Quincy Jones un Oliver Nelson, as ok siet 1957 as Studiomusiker arbeit. So speel he in de Band vun de Feernseh-Show The Tonight Show; he is ok up de Miles Davis-Alben Sketches of Spain (1957) un Porgy and Bess (1958), mit dat Nonett vun Gene Ammons, bi dat Townhall-Concert-Album van 1963 vun Mingus as ok up dat Album The Individualism of Gil Evans to hörrn.
Sien öllere Bröer weer de Klarinettist un Altsaxophonist Marshall Royal.