William George Kaelin

William G. Kaelin

William George Kaelin (* 23. November 1957 in Jamaica, Queens, New York City) is en US-amerikaansch Onkoloog un Perfesser an de Harvard Medical School un Forscher an dat Dana-Farber Cancer Institute in Boston, Massachusetts. He kreeg 2019 den Nobelpries för Physiologie oder Medizin tospraaken.

Leben

Kaelin kreeg 1982 sien Doktertitel M.D. an de Duke University in Durham, North Carolina. As Assistenzarzt hett he tonächst an dat Johns Hopkins Hospital in Baltimore, Maryland arbeit, bevör he as klinischer Onkologe an dat Dana-Farber Cancer Institute (DFCI) in Boston, Massachusetts, gung, wo he to glieker Tiet Postdoktorand bi David Morse Livingston wurr. 1992 wurr he an dat DFCI eegenständig Forscher, siet 1998 forscht he tosätzlich an dat Howard Hughes Medical Institute (HHMI). He hett en Professur för Binnere Medizin an de Harvard Medical School in Boston, Massachusetts.

Kaelin weer verheiraadt un hett twee Kinner. Sien Fru is 2015 an Krebs storven.

Wirken

Kaelin hett dat eerste Protein vun de E2F-Familie, dat E2F1 isoleert. Dat hannelt sück um en Protein, das die Zellproliferation fördert. Kaelin kunn buterdem de genetischen Grundlagen vun dat Morbus Hippel-Lindau (vHL) upklären. Jüngere Arbeiten befaaten sück mit den VHL tumor suppressor protein (pVHL, vun Hippel-Lindau Protein bzw. vun Hippel-Lindau Tumorsuppressor), dar as Slötel för nee Behannelnsformen vun Morbus Hippel-Lindau ansehn wurrd. Dat reguleert den Hypoxie-induzeerten Faktor (HIF), de wedderum middels Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF) de Gefäß- un dormit de Suerstoffversörgen vun Tumoren reguleert. An sien Labor hett he ok verscheeden anner Tumorsuppressor-Proteine (neben pVHL ünner annern dat Homolog vun p53 p73 un Retinoblastom-Protein pRB), deren Funktschoon un deren mögelk Anwennen gegen Krebs, ünnersöcht.

Nobelpreis für Physiologie/ Medizin 2019: Zelluläre Anpassung an die Verfügbarkeit von Sauerstoff mittels Hif

Utteknungen (Utwahl)

• 2001 Paul Marks Prize for Cancer Research
• 2007 Distinguished Alumnus Award vun de Duke University
• 2010 Liddmaat National Academy of Sciences
• 2010 Canada Gairdner International Award
• 2012 Stanley J. Korsmeyer Award
• 2014 Wiley Prize in Biomedical Sciences
• 2016 Albert Lasker Award for Basic Medical Research
• 2018 Massry-Pries
• 2019 Nobelpries för Physiologie oder Medizin för dat Opdecken vun molekularer Mechanismen vun de Suerstoffupnahm vun Zellen, tosommen mit Gregg Leonard Semenza un Peter John Ratcliffe

Schriften (Utwahl)

• mit O. Iliopoulos u. a.: Negative regulation of hypoxia-inducible genes by the von Hippel-Lindau protein, Proc Natl Acad Sci U S A, Band 93, 1996, S. 10595–10599.
• mit E. Maher, u. a.: von Hippel-Lindau Disease, Medicine, Band 76, 1997, S. 381–391.
• mit C. E. Stebbins u. a.: Structure of the VHL-ElonginC-elonginB complex: implications for VHL tumor suppressor function, Science, Band 284, 1999, S. 455–461
• mit I. Mircea, K. Kondo u. a.: HIFa targeted for VHL-mediated destruction by proline hydroxylation: Implications for O2 sensing, Science, Band 292, 2001, S. 464–468
• Molecular basis of the VHL hereditary cancer syndrome, Nat. Rev. Cancer, Band 2, 2002, S. 673–682, PMID 12209156
• mit K. Kondo u. a.: Inhibition of HIF is necessary for tumor suppression by the von Hippel-Lindau protein, Cancer Cell, Band 1, 2002, S. 237–246
• mit K. Kondo u. a.: Inhibition of HIF2alpha Is sufficient to suppress pVHL-defective tumor growth, PLoS Biol., Band 1, 2003, S. 439–444.
• mit W. Y. Kim u. a.: The role of VHL gene mutation in human cancer, J. Clin. Oncol., Band 22, 2004, S. 4991–5004.
• mit P. J. Ratcliffe u. a.: Oxygen sensing by metazoans: the central role of the HIF hydroxylase pathway, Mol. Cell, Band 30, 2008, S. 393–402
• mit Y. A. Minamishima: Reactivation of hepatic EPO synthesis in mice after PHD loss, Science, Band 329, 2010, S. 407.
• The VHL Tumor Suppressor Gene: Insights into Oxygen Sensing and Cancer, Trans. Am. Clin. Climatol. Assoc., Band 128, 2017, S. 298–307. PMID 28790514
• Common pitfalls in preclinical cancer target validation, Nat. Rev. Cancer, Band 17, 2017, S. 425–440
• mit M. Ivan: The EGLN-HIF O2-Sensing System: Multiple Inputs and Feedbacks, Mol. Cell, Band 66, 2017, S. 772–779
• HIF2 Inhibitor Joins the Kidney Cancer Armamentarium, J. Clin. Oncol., Band 36, 2018, S. 908–910.
• mit J. Zhang u. a.: VHL substrate transcription factor ZHX2 as an oncogenic driver in clear cell renal cell carcinoma, Science, Band 361, 2018, S. 290–295

Literatur

• Who’s Who in America. 66. Ausgabe, Band 1: A–L. Marquis Who’s Who, Berkeley Heights 2011, ISBN 978-0-8379-7031-8 (Band 1), ISBN 978-0-8379-7035-6 (Gesamtwark), ISSN 0083-9396, S. 2264

Weblinks

• William G. Kaelin, M.D. bi de Harvard University (harvard.edu); afropen an’n 19. November 2019
• William G. Kaelin Jr., MD an dat Dana-Farber Cancer Institute (dana-farber.org); afropen an’n 8. Mai 2011
• William G. Kaelin, Jr., M.D., Biography un Research Abstract bi dat Howard Hughes Medical Institute (hhmi.org); afropen an’n 19. November 2019