Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Formule 1 in 1960

raceseizoen

Het Formule 1-seizoen 1960 was het 11de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 7 februari en eindigde op 20 november na tien races.

  • Jack Brabham werd voor de tweede keer wereldkampioen in een Cooper. Het team won het wereldkampioenschap voor constructeurs.
  • Het puntensysteem werd gewijzigd: er werd geen punt meer toegekend aan de rijder die de snelste ronde neerzette, wel aan de zesde in de race.
  • De Indianapolis 500 stond voor de laatste keer op de Formule 1-kalender.
11e Formule 1-seizoen (1960)
Volgende: 1961
Vorige: 1959
Wereldkampioen Formule 1 1960, Jack Brabham
Wereldkampioen Formule 1 1960, Jack Brabham
Algemene informatie
Races 10
Coureurs 87
Constructeurs 12
Verdedigend
kampioen
Vlag van Australië Jack Brabham (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Australië Jack Brabham 43
(2e titel)
2e plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren 34
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Stirling Moss 19
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper 48
(2e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 34
3e plaats Vlag van Italië Ferrari 27
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Kalender

bewerken
GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
85
1 GP van Argentinië   Autódromo Oscar Alfredo Gálvez Buenos Aires 7 februari
86
2 GP van Monaco   Circuit de Monaco Monte Carlo 29 mei
87
3 Indianapolis 500   Indianapolis Motor Speedway Indianapolis (Indiana) 30 mei
88
4 GP van Nederland   Circuit Park Zandvoort Zandvoort 6 juni
89
5 GP van België   Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 19 juni
90
6 GP van Frankrijk   Circuit de Reims-Gueux Reims 3 juli
91
7 GP van Groot-Brittannië   Silverstone Circuit Silverstone 16 juli
92
8 GP van Portugal   Circuito da Boavista Porto 14 augustus
93
9 GP van Italië   Autodromo Nazionale Monza Monza 4 september
94
10 GP van de Verenigde Staten   Riverside International Raceway Riverside (Californië) 20 november

Opmerking:
De Grand Prix van Duitsland zou oorspronkelijk gehouden worden als Formule 1-race op het AVUS-circuit in Berlijn. In plaats daarvan werd de Grand Prix-race op 31 juli verreden in de Formule 2-klasse op de Nürburgring Südschleife in Nürburg.[1][2] Deze race werd gewonnen door de Zweed Jo Bonnier in een Porsche.

Afgelast

bewerken

De Grand Prix van Marokko werd afgelast vanwege geldproblemen bij de organisatie.[2][3]

Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
10 GP van Marokko   Ain Diab Circuit Ain Diab 1 oktober

Resultaten en klassement

bewerken

Grands Prix

bewerken
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1   GP van Argentinië   Stirling Moss   Stirling Moss   Bruce McLaren   Cooper-Climax D Verslag
2   GP van Monaco   Stirling Moss   Bruce McLaren   Stirling Moss   Lotus-Climax D Verslag
3   Indianapolis 500   Eddie Sachs   Jim Rathmann   Jim Rathmann   Watson-Offenhauser F Verslag
4   GP van Nederland   Stirling Moss   Stirling Moss   Jack Brabham   Cooper-Climax D Verslag
5   GP van België   Jack Brabham   Jack Brabham
  Innes Ireland
 Phil Hill
  Jack Brabham   Cooper-Climax D Verslag
6   GP van Frankrijk   Jack Brabham   Jack Brabham   Jack Brabham   Cooper-Climax D Verslag
7   GP van Groot-Brittannië   Jack Brabham   Graham Hill   Jack Brabham   Cooper-Climax D Verslag
8   GP van Portugal   John Surtees   John Surtees   Jack Brabham   Cooper-Climax D Verslag
9   GP van Italië   Phil Hill   Phil Hill   Phil Hill   Ferrari D Verslag
10   GP van de Verenigde Staten   Stirling Moss   Jack Brabham   Stirling Moss   Lotus-Climax D Verslag

Puntentelling

bewerken

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 8 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

bewerken

Slechts de beste zes van de tien resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes. Punten werden verdeeld als meerdere coureurs één auto hadden gedeeld. Daarbij werd niet gekeken naar het aantal ronden dat elke coureur had gereden.

Pos. Coureur  
ARG
 
MON
 
500
 
NED
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
POR
 
ITA
 
VST
Punten
1   Jack Brabham DNF DSQ 1 1PS 1PS   1P 1 4S 43
2   Bruce McLaren 1 2S DNF 2 3 (4) 2 3 34 (37)
3   Stirling Moss 3* / DNFPS    1P 4PS DNS DSQ 1P 19
4   Innes Ireland 6 9 2 DNFS 7 3 6 2 18
5   Phil Hill 8 3 DNF 4S 12 7 DNF 1PS    6 16
6   Olivier Gendebien 3 2 9 7 12 10
7   Wolfgang von Trips 5 8 5 DNF 11 6 4 5 9 10
8   Jim Rathmann 1S 8
9   Richie Ginther 6 6 DNS 2 8
10   Jim Clark DNF 5 5 16 3 16 8
11   Tony Brooks 4 DNF DNF DNF 5 5 DNF 7
12   John Surtees DNF 2 DNFPS    DNF 6
13   Cliff Allison 2 DNQ 6
14   Rodger Ward 2 6
15   Graham Hill DNF 7 3 DNF DNF DNFS DNF DNF 4
16   Willy Mairesse DNF DNF 3 4
17   Paul Goldsmith 3 4
18   Jo Bonnier 7 5 DNF DNF DNF DNF DNF 5 4
19   Henry Taylor 7 4 8 DNQ 14 3
20   Carlos Menditeguy 4 3
21   Don Branson 4 3
22   Giulio Cabianca 4 3
23   Johnny Thomson 5 2
24   Lucien Bianchi 6 DNF DNF 1
25   Ron Flockhart 6 DNF 1
26   Eddie Johnson 6 1
27   Hans Herrmann 6 1
28   Maurice Trintignant 3* DNF DNF DNF 11 15 0
29   Lloyd Ruby 7 0
30   Edgar Barth 7 0
31   Jim Hall 7 0
32   Roy Salvadori DNF DNS DNF 8 0
33   Bruce Halford DNQ 8 0
34   Bob Veith 8 0
35   Carel Godin de Beaufort 8 0
36   Piero Drogo 8 0
37   Masten Gregory 12 DNQ DNS 9 14 DNF 0
38   Alberto Rodríguez Larreta 9 0
39   Bud Tingelstad 9 0
40   Wolfgang Seidel 9 0
41   Dan Gurney NC DNF DNF DNF 10 DNF 0
42   Chuck Daigh DNQ DNS DNF DNS DNF 10 0
43   Ian Burgess DNQ 10 DNF DNF 0
44   José Froilán González 10 0
45   Bob Christie 10 0
46   Fred Gamble 10 0
47   Roberto Bonomi 11 0
48   Red Amick 11 0
49   Pete Lovely 11 0
50   David Piper DNF 12 0
51   Duane Carter 12 0
52   Gino Munaron 13 DNF 15 DNF 0
53   Brian Naylor DNQ 13 DNF DNF 0
54   Bill Homeier 13 0
55   Bob Drake 13 0
56   Nasif Estefano 14 0
57   Gene Hartley 14 0
58   Chuck Stevenson 15 0
59   Bobby Grim 16 0
  Alan Stacey DNF DNF DNF DNF 0
  Chris Bristow DNF DNF DNF 0
  Giorgio Scarlatti DNF DNQ DNF 0
  Lance Reventlow DNQ DNS DNF DNS 0
  Harry Schell DNF 0
  Ettore Chimeri DNF 0
  Antonio Creus DNF 0
  Shorty Templeman DNF 0
  Jim Hurtubise DNF 0
  Jimmy Bryan DNF 0
  Troy Ruttman DNF 0
  Eddie Sachs DNFP 0
  Don Freeland DNF 0
  Tony Bettenhausen DNF 0
  Wayne Weiler DNF 0
  A.J. Foyt DNF 0
  Eddie Russo DNF 0
  Johnny Boyd DNF 0
  Gene Force DNF 0
  Jim McWithey DNF 0
  Len Sutton DNF 0
  Dick Rathmann DNF 0
  Al Herman DNF 0
  Dempsey Wilson DNF 0
  Jack Fairman DNF 0
  Keith Greene DNF 0
  Mário de Araújo Cabral DNF 0
  Alfonso Thiele DNF 0
  Vic Wilson DNF 0
  Arthur Owen DNF 0
  Mike Taylor DNS 0
Pos. Coureur  
ARG
 
MON
 
500
 
NED
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
POR
 
ITA
 
VST
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
  • * Coureurs deelden auto, geen punten toegekend.

Klassement bij de constructeurs

bewerken

Alleen de beste resultaat per race telt mee voor het constructeurs kampioenschap

De zes beste resultaten telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur  
ARG
 
MON
 
NED
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
POR
 
ITA
 
VST
Punten
1   Cooper-Climax 1PS    (2)S 1 1PS    1PS    1P 1 8 (3)S 48 (58)
2   Lotus-Climax (6) 1P 2PS    5S (5) 2 3PS    1P 34 (37)
3   Ferrari 2 3 5 4S 11 (6) 4 1PS    26 (27)
4   BRM 7 5 3 DNF DNF 10S DNF 5 8
5   Cooper-Maserati 4 DNF DNF 9 14 DNF DNF 9 3
6   Cooper-Castellotti DNQ DNF 15 4 3
7   Porsche 6 1
8   Behra-Porsche-Porsche 12 10 0
9   Scarab DNQ DNS DNF DNS 10 0
10   Aston Martin DNS 11 0
11   Cooper-Ferrari 11 0
12   Maserati 13 DNS 13 0
13   JBW-Maserati DNQ 13 DNF DNF 0
  Vanwall DNF 0
Pos. Constructeur  
ARG
 
MON
 
NED
 
BEL
 
FRA
 
GBR
 
POR
 
ITA
 
VST
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde