Conny Perrin
| Conny Perrin | ||||
|---|---|---|---|---|
_(52129528116)_(cropped).jpg)
| ||||
Roland Garros 2022 (kwalificatie)
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} Zwitserland
| |||
| Geboorteplaats | Saint-Imier, Zwitserland | |||
| Geboortedatum | 25 december 1990 | |||
| Slaghand | rechts[1] | |||
| Totaal prijzengeld | 672.873 US dollar | |||
| Coach | Cristian Villagran[1] | |||
| Profiel | (en) WTA-site | |||
| Enkelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 546–429 | |||
| Titels | 0 WTA, 13 ITF | |||
| Hoogste positie | 134e (22 oktober 2018) | |||
| Dubbelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 382–299 | |||
| Titels | 1 WTA, 28 ITF | |||
| Hoogste positie | 99e (7 oktober 2024) | |||
Grandslamresultaten
| ||||
.svg){kind=small} Wimbledon
|
1e ronde (2016) | |||
| Laatst bijgewerkt op: 7 oktober 2024 | ||||
| ||||
_(cropped).jpg)
Conny Perrin (Saint-Imier, 25 december 1990) is een tennisspeelster uit Zwitserland. Zij begon op zesjarige leeftijd met tennis.[1] Zij is actief in het internationale tennis sinds 2007.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Enkelspel
[bewerken | brontekst bewerken]Perrin debuteerde in 2007 op het ITF-toernooi van Lenzerheide (Zwitserland). Zij stond in 2008 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Boekarest (Roemenië) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Roemeense Diana Enache te verslaan. Tot op heden(oktober 2024) won zij dertien ITF-titels, de meest recente in december 2020 in Madrid (Spanje).
In 2011 kwalificeerde Perrin zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Birmingham. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de kwartfinale op het toernooi van Limoges 2017.
Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 134e plaats, die zij bereikte in oktober 2018.
Dubbelspel
[bewerken | brontekst bewerken]Perrin debuteerde in 2007 op het ITF-toernooi van Porto (Portugal), samen met landgenote Nicole Riner – hier veroverde zij meteen haar eerste titel, door het duo Claire de Gubernatis en Anna Savitskaya te verslaan. Tot op heden(oktober 2024) won zij 28 ITF-titels, de meest recente in 2024 in Bellinzona (Zwitserland).
In 2012 speelde Perrin voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Straatsburg, samen met de Russin Marina Sjamajko. Zij stond in 2016 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Rio de Janeiro, samen met de Britse Tara Moore – zij verloren van het koppel Verónica Cepede Royg en María Irigoyen. Vanwege deze finaleplaats kregen Perrin en Moore een wildcard[2] voor het vrouwendubbelspeltoernooi van Wimbledon.[3] Hiermee speelde zij haar eerste grandslamtoernooi.
In 2023 won Perrin haar eerste WTA-titel op het WTA 125-toernooi van Colina, samen met de Duitse Julia Lohoff.
In augustus 2024 haakte zij nipt aan bij de top 100 van de wereldranglijst.
Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 99e plaats, die zij bereikte in oktober 2024.
Tennis in teamverband
[bewerken | brontekst bewerken]In 2019 maakte Perrin deel uit van het Zwitserse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 1–0.
Posities op de WTA-ranglijst
[bewerken | brontekst bewerken]Positie per einde seizoen:
| jaar | rang enkelspel |
rang dubbelspel |
|---|---|---|
| 2008 | 589 | 898 |
| 2009 | 407 | 727 |
| 2010 | 383 | 445 |
| 2011 | 272 | 304 |
| 2012 | 266 | 202 |
| 2013 | 386 | 202 |
| 2014 | 274 | 294 |
| 2015 | 360 | 209 |
| 2016 | 190 | 140 |
| 2017 | 198 | 215 |
| 2018 | 149 | 192 |
| 2019 | 208 | 283 |
| 2020 | 269 | 246 |
| 2021 | 224 | 182 |
| 2022 | 423 | 215 |
| 2023 | 339 | 137 |
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]| Legenda |
|---|
| Grandslamtoernooi |
| Olympische Spelen |
| Year-End Championships |
| Premier Mandatory |
| Premier Five / WTA 1000 |
| Premier / WTA 500 |
| International / WTA 250 |
| Challenger / WTA 125 |
WTA-finaleplaatsen enkelspel
[bewerken | brontekst bewerken]geen
WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel
[bewerken | brontekst bewerken]| nr. | finale | toernooi | ondergrond | partner | tegenstandsters | score | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gewonnen finales | |||||||
| 1. | 2023-11-18 |  WTA Colina
|
gravel |  Julia Lohoff
|
 Lucciana Pérez Alarcón Daniela Seguel
|
7-6, 6-2 | details |
| verloren finales | |||||||
| 1. | 2016-02-20 |  WTA Rio de Janeiro
|
gravel | Tara Moore
|
 Verónica Cepede Royg María Irigoyen
|
1-6, 6-7 | details |
| 2. | 2023-11-25 | WTA Florianópolis
|
gravel | Julia Lohoff
|
 Sara Errani Léolia Jeanjean
|
5-7, 6-3, [7-10] | details |
Resultaten grandslamtoernooien
[bewerken | brontekst bewerken]| Legenda | |
|---|---|
| g.t. | geen toernooi gehouden |
| l.c. | lagere categorie |
| – | niet deelgenomen |
| G | uitgeschakeld in de groepsfase |
| 1R | uitgeschakeld in de eerste ronde |
| 2R | uitgeschakeld in de tweede ronde |
| 3R | uitgeschakeld in de derde ronde |
| 4R | uitgeschakeld in de vierde ronde |
| KF | uitgeschakeld in de kwartfinale |
| HF | uitgeschakeld in de halve finale |
| F | de finale verloren |
| W | het toernooi gewonnen |
| w-v | winst/verlies-balans |
Enkelspel
[bewerken | brontekst bewerken]geen deelname
Vrouwendubbelspel
[bewerken | brontekst bewerken]| Toernooi | 2016 |
|---|---|
 Australian Open
|
– |
| Roland Garros
|
– |
| Wimbledon
|
1R |
 US Open
|
– |
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Profiel van Conny Perrin op de website van de WTA
- (en) Profiel van Conny Perrin op de website van de ITF
- (en) Profiel van Conny Perrin op de website van de Billie Jean King Cup
- (en) Profiel van Conny Perrin op de website van Wimbledon
- ↑ a b c Zie haar ITF-profiel
- ↑ SwissTennis.ch (20 juni 2016). Gearchiveerd op 22 april 2019.
- ↑ Conny Perrin à Wimbledon, RTN.ch (18 juni 2016). Gearchiveerd op 23 april 2019.