Isabelle Durant
Isabelle A.J. Durant (Brussel, 4 september 1954) is een Franstalige Belgische politica voor Ecolo. Ze was vice-eersteminister en Minister van Mobiliteit in de eerste paarsgroene regering (regering Verhofstadt I, 1999-2003) en is nu ondervoorzitter van het Europees Parlement. Ze is ook medeoprichter van de federalistische Spinelli Groep.
Biografie
Als groene verkeersminister vernieuwde Isabelle Durant de Wet voor Verkeersveiligheid volledig. Er kwam meer aandacht voor de rechten en de veiligheid van voetgangers en fietsers, de zogeheten 'kwetsbare weggebruikers'. De statistieken voor verkeersongevallen daalden met 12 procent. Aanvankelijke kritiek over hogere boetes verhinderde niet dat de wet gestemd werd: in de Kamer van Volksvertegenwoordigers stemde niemand tegen.
Onder haar impuls werd de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen (NMBS) grondig hervormd. Het kwam tot een botsing met spoorbaas Etienne Schouppe (tevens lid van de CD&V), die plaats moest maken voor Karel Vinck. De Wet van 1991 op de overheidsbedrijven werd aangepast zodat de boekhouding transparanter werd.
Isabelle Durant verraste in 2000 vriend en vijand met haar voorstel om de nachtvluchten af te schaffen. Ze wilde de nachtrust van alle omwonenden garanderen. Protest van de lokale bedrijven leidde tot een crisis met premier Guy Verhofstadt. Sindsdien zijn er al talloze rechtszaken geweest, en is men al verscheidene keren van traject veranderd. Maar geen enkel traject leidde tot algehele tevredenheid.
Ontevreden over de starre houding van de Parti Socialiste in het dossier, verliet Isabelle Durant in mei 2003 de federale regering, met haar partijgenoot Olivier Deleuze.
Momenteel zetelt Isabelle Durant in de Senaat, en is ze federaal secretaris van Ecolo. Ze was kandidaat-burgemeester in Schaarbeek voor de gemeenteverkiezingen in oktober 2006.
Ze is sinds 2009 ondervoorzitter van het Europees Parlement.[1]
Op 15 september 2010 steunde Durant het nieuwe initiatief Spinelli Groep in het Europees Parlement met Guy Verhofstadt, Daniel Cohn-Bendit en Sylvie Goulard om een nieuwe impuls aan de strijd voor een federale Europa te geven. Beroemde aanhangers zijn Jacques Delors, Mario Monti, Andrew Duff, Elmar Brok, Pat Cox, Joschka Fischer.
Bij de Europese verkiezingen 2014 zal Durant niet op de Ecolo-lijst staan. Ze besloot dit zelf nadat ze geen lijsttrekker mocht zijn voor haar partij.[2]
Functies
- 1994-1999: federaal secretaris en woordvoerster van Ecolo
- 13 juni 1999 - 12 juli 1999: lid van de Brusselse gewestraad
- 29 juni 1999 - 12 juli 1999: lid van de Franstalige gemeenschapsraad
- 1999-2003: vice-eersteminister en Minister van Mobiliteit en Vervoer
- Sinds 18 mei 2003 - 2009: rechtstreeks verkozen senatrice (Franstalig kiescollege)
- Juli 2004 - 2009: medevoorzitster van Ecolo
- Sinds 2009: lid van het Europees Parlement
- 2009-2014: ondervoorzitter Europees Parlement
Externe links
- ↑ Isabelle Durant tot 2014 vicevoorzitster Europees Parlement. vandaag.be (18 januari 2012). Geraadpleegd op 18 januari 2012.
- ↑ Ecolo kiest Philippe Lamberts als Europese lijsttrekker. De Standaard (19 oktober 2013). Geraadpleegd op 19 oktober 2013.
| Voorganger: Jean-Pol Poncelet |
Vice-eersteminister 1999-2003 |
|
| Voorganger: Michel Daerden |
Minister van Mobiliteit en Vervoer 1999-2003 |
Opvolger: Laurette Onkelinx |