Augustus Welby Northmore Pugin
| Augustus Welby Northmore Pugin | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Augustus Welby Northmore Pugin | |||
| Geboren | 1 maart 1812 | |||
| Overleden | 14 september 1852 | |||
| Geboorteland | Engeland | |||
| Beroep(en) | architect | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | Neogotiek | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Augustus Welby Northmore Pugin (Londen, 1 maart 1812 – Ramsgate, 14 september 1852), was een Engelse architect en criticus, die de wegbereider werd van de neogotische stijl. Pugin heeft vele kerken in Engeland ontworpen, en is onder meer verantwoordelijk voor het ontwerp van het interieur van het Palace of Westminster.
Familie
[bewerken | brontekst bewerken]
Augustus Pugin was de zoon van Augustus Charles Pugin, een Fransman die naar Engeland verhuisde tijdens de Franse Revolutie en trouwde met Catherine Welby uit Lincolnshire.[1] Vanaf 1819 ging de familie Pugin op reis naar Frankrijk, waar Augustus in aanraking kwam met middeleeuwse architectuur.
In 1831 trouwde Pugin met Anne Garnet. Ze stierf een jaar later tijdens de bevalling van een dochter, die overleefde. Daarna trouwde hij met Louisa Burton, met wie hij zes kinderen kreeg. Hun oudste zoon Edward zou later eveneens een bekend architect worden. In 1843 bouwde Pugin een huis in Ramsgate voor zijn familie. Zijn tweede vrouw stierf echter in 1844. Pas bij zijn derde huwelijk met Jane Knill werd het een familiehuis. Jane hield een dagboek bij over hun getrouwde leven, dat later is gepubliceerd.[2]
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Pugins vader was tekenaar, hij leerde Augustus tekenen. De zoon ging naar de public school Christ's Hospital. Daarna ging hij bij zijn vader werken.[3] In 1829 ging Augustus aan de slag als decorschilder aan het King's Theater in Londen. Datzelfde jaar begon hij zijn eigen zaak waar hij gotische meubelen maakte, een bedrijf dat in 1831 echter failliet ging.[4] In 1830 ontmoette hij een architect uit Edinburgh, James Gillespie Graham, die hem adviseerde door te gaan met architectuur.
Na de brand in 1834 met verwoestende gevolgen voor het Palace of Westminster, beter bekend als Houses of Parliament, werd Pugin in dienst genomen door Sir Charles Barry als interieurontwerper van een nieuw Palace of Westminster.[5] In dienst bij Barry ontwierp hij meer interieurs, bijvoorbeeld van King Edward's School, Birmingham. Pugin, die katholiek was, restaureerde anglicaanse en katholieke kerken door heel Engeland.
Contrasts
[bewerken | brontekst bewerken]
Vanaf 1835 publiceerde Pugin boeken over zijn meubelontwerpen. In 1836 publiceerde hij een manifest, Contrasts,[6] waarin hij pleitte voor een terugkeer naar het geloof en de sociale structuur uit de middeleeuwen. Met behulp van afbeeldingen vergeleek hij middeleeuwse gebouwen met bouwwerken uit zijn eigen tijd - zie de afbeelding van het armenhuis.
- ↑ Pugins familie. Gearchiveerd op 31 oktober 2013.
- ↑ Jane Pugin & Caroline Stanford, Dearest Augustus and I. The journal of Jane Pugin. Spire Books, 2004
- ↑ Eastlake, 1872, p. 146
- ↑ Dictionary of Art Historians. Gearchiveerd op 7 november 2016.
- ↑ Hill, 2007, God’s Architect. Pugin and the Building of Romantic Britain, p. 141–146
- ↑ Contrasts, or, A Parallel Between the Noble Edifices of the Fourteenth and Fifteenth Centuries, and Similar Buildings of the Present Day, Shewing the Present Decay of Taste. Accompanied by Appropriate Text