Berboriet
Uiterlijk
Berboriet | ||||
---|---|---|---|---|
Berboriet op Natroliet
| ||||
Mineraal | ||||
Chemische formule | Be2(BO3)(OH)0,75F0,25 · H2O | |||
Kleur | Kleurloos | |||
Streepkleur | Wit | |||
Hardheid | 3 | |||
Gemiddelde dichtheid | 2,2 g/cm³ | |||
Glans | Glasachtig | |||
Breuk | Oneffen | |||
Splijting | [0001] perfect | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | Hexagonaal | |||
Ruimtegroep | P 63 | |||
Eenheidscel | a = 4,43 Å c = 5,34 Å | |||
Dubbele breking | δ = 0,095 | |||
Overige eigenschappen | ||||
Radioactiviteit | geen | |||
Magnetisme | geen | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Het mineraal berboriet is een gehydrateerd beryllium-boraat, met de chemische formule Be2(BO3)(OH)0,75F0,25 · H2O. Berborietkristallen zijn kleurloos en hebben een hexagonale structuur. Het komt voor als massieve of granulaire eenheden, zeer zelden als prismatische kristallen.
Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.
Naamgeving en ontdekking
[bewerken | brontekst bewerken]Berboriet is genoemd naar zijn samenstelling: het is een samentrekking van ber(yllium) en bor(aat). Het mineraal werd in 1967 ontdekt in de Lupikkomijn nabij de stad Pitkjaranta (Karelië, Rusland).
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Mindat.org
- (en) Webmineral.com