Bevroren conflict
Een bevroren conflict is in internationale betrekkingen een situatie waarin de gewapende strijd van een conflict is beëindigd, maar er geen vredesverdrag of ander politiek kader het conflict naar tevredenheid van de strijdende partijen op heeft gelost. Een dergelijke situatie resulteert dan in een status quo, een 'bevroren' situatie, rond een niet afgesproken de facto conflictgrens. Hierdoor ontstaat een valse stabiliteit, omdat het conflict elk moment opnieuw kan oplaaien.
De term wordt veelal gebruikt voor post-Sovjetconflicten,[1] maar verschillende experts oordelen dat dit een misleidende benaming is.[2][3] De ratio is dat deze conflicten niet wezenlijk bevroren zijn maar feitelijk een actief onderdeel zijn geworden van de Russische hybride oorlogsvoering tegen de betreffende landen om daarop invloed uit te oefenen.[4]
De term wordt tevens toegepast op andere uitgebreide en onopgeloste territoriale geschillen. De feitelijke situatie die ontstaat, kan al dan niet overeenkomen met het officiële standpunt dat door een van beide partijen in het conflict wordt ingenomen. In de deling van Korea bijvoorbeeld beweren zowel Zuid-Korea als Noord-Korea officieel aanspraak te maken op het hele schiereiland; er bestaat echter een duidelijk afgebakende grens tussen de gebieden die door beide landen worden gecontroleerd, de 38e breedtegraad.
Bevroren conflicten leiden soms tot gedeeltelijk erkende staten. De zelfverklaarde republieken Abchazië en Zuid-Ossetië in Georgië worden bijvoorbeeld erkend door vijf lidstaten van de Verenigde Naties en enkele andere de facto staten.
Voorbeelden
[bewerken | brontekst bewerken]Enkele voorbeelden die vaak tot 'bevroren conflict' worden gerekend:
- Jammu en Kasjmir (1947-1949)
- Koreaanse Oorlog (1950-1953)
- Cyprus (1983)
- Transnistrisch conflict (vanaf 1990)
- Georgisch-Abchazisch conflict (vanaf 1990)
- Georgisch-Ossetisch conflict (vanaf 1990)
Sommige waarnemers waren in 2022 van oordeel dat ook de Russische invasie van Oekraïne sinds 2022 kon uitmonden in een bevroren conflict.[5]
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- Vertaling
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Frozen conflict op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Bronnen en voetnoten
- ↑ Oude en nieuwe bevroren conflicten in de voormalige Sovjetunie. Instituut Clingendael. Gearchiveerd op 2 oktober 2022. Geraadpleegd op 23 juni 2023.
- ↑ Waal, Thomas de, Twickel, Nikolaus von (2020). Beyond Frozen Conflict - Scenarios for the Separatist Disputes of Eastern Europe, 1e druk. Rowman & Littlefield International (CEPS), Londen, p.17. ISBN 978-1-5381-4418-3. Geraadpleegd op 7 juli 2024 "The post-Soviet conflicts (with the exception of Ukraine) are often described as ‘frozen’. This is a misleading term, which can border on the dangerous. The political context of these disputes is always changing and in some there is a potential for a thaw into violence. In Karabakh up to 200 people lost their lives in the Four-Day War of 2016 and there are detentions and deaths on the boundaries of Abkhazia and South Ossetia."
- ↑ (en) East: Frozen Conflicts Not So 'Frozen' After All. Radio Free Europe RFE/RL (6 november 2006). Geraadpleegd op 7 juli 2024. “Laurence Broers: "Calling these conflicts 'frozen conflicts' is a misnomer. It's indicative of lazy thinking and it's a regrettable shorthand for conflicts and conflict settings that I think are dynamic and ever-shifting."”
- ↑ Oprea, George-Alin, Bercaru, Rareș-Gabriel (2023). Strategic Intersections : The New Architecture of International Security (pdf), 1e druk. University of Defence, Strategic Research Institute, Belgrado, "Frozen Conflicts As A Tool Of The Russian Hybrid Warfare In The Post-soviet Space", pp. 146–167. ISBN 978-86-81121-32-0. Geraadpleegd op 7 juli 2024.
- ↑ Bart Haeck, Naar een bevroren conflict?. De Tijd (27 maart 2022). Gearchiveerd op 14 augustus 2022. Geraadpleegd op 27 maart 2022.