Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Biosfeerreservaat Petsjoro-Ilytsjski

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Biosfeerreservaat Pestjoro-Ilytsjski
Natuurreservaat
Biosfeerreservaat Petsjoro-Ilytsjski (Rusland)
Biosfeerreservaat Petsjoro-Ilytsjski
Situering
Land Vlag van Rusland Rusland
Locatie Komi
Coördinaten 62° 35′ NB, 58° 16′ OL
Dichtstbijzijnde plaats Jaksja
Informatie
IUCN-categorie Ia (Natuurreservaat)
Oppervlakte 7213,22
Opgericht 1930
Website Officiële website
Foto's
Het Manpoepoenjor-plateau met opmerkelijke rotsformaties.
Het Manpoepoenjor-plateau met opmerkelijke rotsformaties.
Biosfeerreservaat Petsjoro-Ilytsjski
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving:
Maagdelijke wouden van Komi
Biosfeerreservaat Petsjoro-Ilytsjski
Land Vlag van Rusland Rusland
UNESCO-regio Europa en Noord-Amerika
Criteria vii en ix
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 719
Inschrijving 1995 (19e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

Biosfeerreservaat Petsjoro-Ilytsjski (Russisch: Печоро-Илычский государственный биосферный заповедник) is een zapovednik gelegen op de westelijke hellingen van het Oeralgebergte in de Russische deelrepubliek Komi.[1] Het gebied werd gecreëerd op 4 mei 1930 om de sabelmarter (Martes zibellina) en paaigronden van de Atlantische zalm (Salmo salar) te beschermen en is daarmee een van de oudste reservaten gelegen in Rusland.[1][2][3] Het reservaat dankt zijn naam aan de rivieren Petsjora en Ilytsj die door het gebied stromen.[1] Het reservaat heeft een oppervlakte van 7213,22 km², verdeeld over twee clusters.[3][4]

Algemene informatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 februari 1985 werd Petsjoro-Ilytsjski toegevoegd aan de lijst met biosfeerreservaten onder UNESCO's Mens- en Biosfeerprogramma (MAB). Sinds 15 december 1995 is het gebied bovendien uitgeroepen tot natuurerfgoed en maakt het samen met Nationaal Park Joegyd Va deel uit van de werelderfgoedinschrijving «Maagdelijke wouden van Komi».[5]

In het gebied zijn 49 zoogdiersoorten vastgesteld. Een periodiek extreem talrijke soort is de boslemming (Myopus schisticolor), die in cycli van enkele jaren een geboorte-explosie kent. Andere opmerkelijke knaagdieren zijn de gewone vliegende eekhoorn (Pteromys volans) en Siberische grondeekhoorn (Tamias sciurus). De kleine roofdieren in het gebied worden voornamelijk vertegenwoordigd door de otter (Lutra lutra), hermelijn (Mustela erminea) en sabelmarter (Martes zibellina).[2] Petsjoro-Ilytsjki is het enige gebied binnen de grenzen van Europa waar de sabelmarter nog voorkomt.[5] Daarnaast is de exotische Amerikaanse nerts (Neovison vison) sinds de jaren 80 ook in het gebied aanwezig en is de inheemse Europese nerts (Mustela lutreola) als gevolg daarvan vrijwel geheel verdrongen. Onder de grote roofdieren is de bruine beer (Ursus arctos) het talrijkst. Zeldzamer zijn de veelvraat (Gulo gulo), wolf (Canis lupus) en Euraziatische lynx (Lynx lynx). In het noordelijke, bergachtige deel van Petsjoro-Ilytsjski, leeft bovendien de noordelijke fluithaas (Ochotona hyperborea).[2]

Van de broedvogels is 77% hier alleen in het zomerhalfjaar aanwezig. De meest talrijke soorten zijn de keep (Fringilla montifringilla), vink (Fringilla coelebs), boompieper (Anthus trivialis), koperwiek (Turdus iliacus) en kramsvogel (Turdus pilaris). Ook broeden er Siberische soorten, die in dit gebied hun meest westelijke voorpost hebben, zoals de Siberische boompieper (Anthus hodgsoni) en boskoekoek (Cuculus optatus). Daarnaast broeden het alpensneeuwhoen (Lagopus muta), goudplevier (Pluvialis apricaria) en morinelplevier (Charadrius morinellus) in de bergtoendra. In de taiga vindt men soorten die kenmerkend zijn voor de boreale zone, zoals de sperweruil (Surnia ulula), witbandkruisbek (Loxia leucoptera), auerhoen (Tetrao urogallus) en pestvogel (Bombycilla garrulus).[2] Bijna het gehele reservaat, 7.055 km², is tot Important Bird Area (IBA) benoemd en dient ter bescherming voor de zeearend (Haliaeetus albicilla) en steenarend (Aquila chrysaetos).[4]