Blauwe economie
Blauwe economie is een economische term die gerelateerd is aan de ontginning en het behoud van het maritieme milieu. De interpretatie van dit begrip is afhankelijk van de organisatie die deze gebruikt.
Definities
[bewerken | brontekst bewerken]De Wereldbank definieert blauwe economie als het duurzaam gebruiken van natuurlijke bronnen aanwezig in de oceanen voor economische groei, voorzien en verbeteren van het levensonderhoud van mensen en tewerkstelling terwijl de gezondheid van de ecosystemen van de oceanen bewaard blijven.[1]
De Europese Commissie beschrijft het als alle economische activiteiten gerelateerd aan de oceanen, zeeën en kusten.[2] "De blauwe economie biedt mogelijkheden voor duurzame economische groei, zowel in gevestigde als in ontluikende mariene en maritieme sectoren."[3]
Het Gemenebest van Naties beschouwt het als een ontluikend concept dat een betere zorg voor de bronnen van de oceaan of 'blauwe bronnen' aanmoedigt.[4]
Conservation International voegt hieraan toe dat blauwe economie ook economische voordelen omvat die mogelijk niet op de markt worden gebracht, zoals koolstofopslag, kustbescherming, culturele waarden en biodiversiteit.[5]
The Center for the Blue Economy zegt dat het tegenwoordig een wijdverspreide term is met drie gerelateerde maar verschillende betekenissen, met name de algemene bijdrage van de oceanen aan de economie, de noodzaak om zich bezig te houden met de ecologische duurzaamheid van de oceanen en de oceaaneconomie gezien als een groeimogelijkheid voor zowel ontwikkelde als ontwikkelingslanden.[6]
Het World Wide Fund For Nature (WWF) begint zijn rapport 'Principles for a Sustainable Blue Economy' met twee betekenissen voor deze term. Volgens hen betekent blauwe economie voor sommigen het gebruik van de zee en haar bronnen voor duurzame economische ontwikkeling. Voor anderen verwijst het, volgens het WWF, simpelweg naar elke economische activiteit in de maritieme sector, al dan niet duurzaam.[7]
Zoals het WWF in zijn rapport[7] meedeelt is er nog steeds geen algemeen aanvaarde definitie van het begrip blauwe economie, ondanks een toenemend gebruik op hoog niveau van het begrip als een concept en als een doel van beleidsvorming en investeringen.
Potentieel
[bewerken | brontekst bewerken]Naast de traditionele activiteiten van de oceanen, zoals visserij, toerisme en vervoer over zee, omvat de blauwe economie ook opkomende industrieën, waaronder hernieuwbare energie, aquacultuur, activiteiten op de zeebodem, maritieme biotechnologie en dergelijke.[8] De blauwe economie probeert ook ecosysteemdiensten van de oceaan te omvatten die niet door de markt werden veroverd, maar die een aanzienlijke bijdrage leveren aan economische en menselijke activiteiten. Ze omvatten onder andere kustbescherming, afvalverwerking en het bestaan van biodiversiteit.[8]
De WWF-briefing van 2015 schat de waarde van belangrijke oceaanbronnen boven 24 biljoen Amerikaanse dollar.[9] De oceanen zijn nu overbevist, maar er is nog steeds voldoende ruimte voor aquacultuur[10] en offshore-windenergie.[11] Aquacultuur is de snelstgroeiende voedingssector met de levering van 58 procent van de vis aan de wereldmarkten.[8]
Uitdagingen
[bewerken | brontekst bewerken]De Wereldbank noemt drie uitdagingen die het potentieel om een blauwe economie te ontwikkelen, beperken.[9]
- Huidige economische trends die de hulpbronnen van de oceaan snel hebben aangetast.
- Het gebrek aan investeringen in menselijk kapitaal voor werkgelegenheid en ontwikkeling in innovatieve sectoren van de blauwe economie.
- Onvoldoende zorg voor maritieme hulpbronnen en ecosysteemdiensten van de oceanen.
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) What is Blue Economy?. Gearchiveerd op 29 januari 2019. Geraadpleegd op 3 december 2018.
- ↑ (en) The 2018 annual economic report on blue economy. Europese Commissie. Geraadpleegd op 3 december 2018.
- ↑ (en) European Commission - PRESS RELEASES - Press release - Blauwe groei: de Commissie presenteert de vooruitzichten voor duurzame groei in de mariene en maritieme sector. europa.eu. Gearchiveerd op 24 juni 2018. Geraadpleegd op 4 december 2018.
- ↑ (en) Blue economy | The Commonwealth. thecommonwealth.org. Gearchiveerd op 19 oktober 2018. Geraadpleegd op 4 december 2018.
- ↑ (en) Bertazzo, Sophie, What on Earth is the 'blue economy'? (7 maart 2018). Geraadpleegd op 3 december 2018.
- ↑ (en) Our History and Methodology. Middlebury Institute of International Studies at Monterey. Geraadpleegd op 4 december 2018.
- ↑ a b (en) World Wide Fund for Nature, Principles for a Sustainable BLUE ECONOMY. Geraadpleegd op 3 december 2018.
- ↑ a b c (en) World Bank Group, The potential of the Blue Economy. Geraadpleegd op 3 december 2018.
- ↑ a b (en) What a 'blue economy' really is – WWF’s perspective (10 juli 2015). Geraadpleegd op 3 december 2018.
- ↑ FAO Reports 87% of the World’s Fisheries are Overexploited or Fully Exploited. Geraadpleegd op 3 december 2018.
- ↑ Unleashing Europe’soffshore wind potential; A new resource assessment (juni 2017). Geraadpleegd op 3 december 2018.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Blue economy op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.