Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Charles de La Valette

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charles de La Valette
Charles de La Valette
Geboren 25 november 1806
Senlis
Overleden 2 mei 1881
Parijs
Land Vlag van Frankrijk (1794–1815, 1830–1974, 2020-heden).svg Frankrijk
Beroep diplomaat, politicus
Minister van Binnenlandse Zaken
Aangetreden 28 maart 1865
Einde termijn 13 november 1867
Monarch Napoleon III
Voorganger Paul Boudet
Opvolger Ernest Pinard
Minister van Buitenlandse Zaken (ad interim)
Aangetreden 1 september 1866
Einde termijn 2 oktober 1866
Monarch Napoleon III
Voorganger Édouard Drouyn de Lhuys
Opvolger Léonel de Moustier
Minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden 17 december 1868
Einde termijn 17 juli 1869
Monarch Napoleon III
Voorganger Léonel de Moustier
Opvolger Henri La Tour d'Auvergne
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Charles Jean Marie Félix markies de La Valette (Senlis, 25 november 1806 - Parijs, 2 mei 1881) was een Frans diplomaat en politicus ten tijde van het Tweede Franse Keizerrijk.

Na zijn toetreding tot de Franse diplomatie onder de Julimonarchie werd markies de La Valette in 1837 secretaris op de Franse ambassade in Stockholm. In 1841 werd hij consul-generaal in Alexandrië, om in 1846 gevolmachtigd minister te worden in Hessen-Kassel.

Van 1846 tot het einde van het koninklijk regime in 1848 zetelde markies de La Valette als conservatief volksvertegenwoordiger in het parlement.

In 1851 werd markies de La Valette benoemd tot de Franse ambassadeur in Istanboel, in het Ottomaanse Rijk, als opvolger van François-Adolphe de Bourqueney. Op 23 juni 1853 werd hij door keizer Napoleon III benoemd tot senator. Hij zou in de Senaat blijven zetelen tot de afkondiging van de Derde Franse Republiek op 4 september 1870. In 1860 werd hij voor een tweede maal ambassadeur in het Ottomaanse Rijk, wat hij zou blijven tot in 1862. Van 1865 tot 1867 was hij vervolgens minister van Binnenlandse Zaken. Van 1868 tot 1869 was hij nadien minister van Buitenlandse Zaken, een functie die hij in 1866 overigens reeds even ad interim had uitgeoefend. Na zijn ministerschap werd hij de Franse ambassadeur in Londen.