Grand Prix-wegrace van Argentinië 1962
 Grand Prix-wegrace van Argentinië 1962
| ||
|---|---|---|
.svg)
| ||
| Officiële naam | GP d'Argentina | |
| Land | Argentinië
| |
| Datum | 14 oktober 1962 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | Benedicto Caldarella
| |
| Eerste | Benedicto Caldarella
| |
| Tweede | Juan Carlos Salatino
| |
| Derde | Eduardo Salatino
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Arthur Wheeler
| |
| Eerste | Arthur Wheeler
| |
| Tweede |  [1] Umberto Masetti
| |
| Derde | Raúl Kaiser
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde |  Hugh Anderson
| |
| Eerste | Hugh Anderson
| |
| Tweede | Raúl Kissling
| |
| Derde |  Mitsuo Itoh
| |
| 50 cc | ||
| Snelste ronde | Onbekend | |
| Eerste | Hugh Anderson
| |
| Tweede |  Ernst Degner
| |
| Derde | Hans Georg Anscheidt
| |
De Grand Prix-wegrace van Argentinië 1962 was de elfde en laatste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1962. De races werden verreden op 14 oktober op het Autódromo Oscar Alfredo Gálvez in Buenos Aires. Aan de start kwamen de 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 250cc-klasse en de 500cc-klasse. Alleen in de 50cc-klasse was de wereldtitel nog niet beslist.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]Nadat de Argentijnse Grand Prix in het seizoen 1961 al mager bezet was geweest, was het nu nog erger omdat naast MV Agusta ook Honda er geen belang meer bij had. Omdat de 50cc-titel nog open was namen alleen de fabrieksteams van Suzuki en Kreidler de moeite om naar Argentinië af te reizen. Dat gaf de Zuid-Amerikanen wel de kans om punten te scoren.
500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Slechts twee Europeanen waren afgereisd om aan de 500cc-race deel te nemen. Arthur Wheeler, die met zijn verouderde Moto Guzzi Monocilindrica 500 kansen zag, en Bert Schneider, in een poging de derde plaats in de WK-stand te heroveren op Phil Read. Beiden vielen echter uit. De Argentijn Benedicto Caldarella (Matchless) won voor zijn landgenoten Juan Carlos- en Eduardo Salatino.
.svg){kind=small}
Top tien eindstand 500cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Pnt |
|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hailwood |
MV Agusta | 40 |
| 2 | Alan Shepherd |
Matchless | 29 |
| 3 | Phil Read |
Norton | 11 |
| 4 |  Bert Schneider |
Norton | 10 |
| 5 | .svg){kind=small} Gary Hocking |
MV Agusta | 8 |
| Benedicto Caldarella |
Matchless | ||
| 7 | Tony Godfrey |
Norton | 7 |
.svg){kind=small} Paddy Driver |
Norton | ||
 František Šťastný |
Jawa | ||
| 10 | Ellis Boyce |
Norton | 6 |
| Derek Minter |
Norton | ||
 Remo Venturi |
MV Agusta | ||
 Sven-Olof Gunnarsson |
Norton | ||
| Juan Carlos Salatino |
Norton |
250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]Het ontbreken van de topteams gaf Arthur Wheeler de kans om de tweede Grand Prix van zijn lange carrière te winnen. Hij brak daarbij ook een record: met 46 jaar en 70 dagen was hij nu de oudste GP-winnaar. Hij deed het met een zeer verouderde Moto Guzzi 250 Bialbero, die al zeven jaar niet meer gemaakt werd. 2,4 seconde achter Wheeler finishte Umberto Masetti, die naar Chili was geëmigreerd en van Moto Morini het verzoek kreeg om een Moto Morini 250 Bialbero in te zetten. Derde werd Raúl Kaiser met een NSU Sportmax op een ronde achterstand.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[8][bewerken | brontekst bewerken]
|
.svg){kind=small}
Top tien eindstand 250cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Pnt |
|---|---|---|---|
| 1 | Jim Redman |
Honda | 48 (66) |
| 2 | Bob McIntyre (†) |
Honda | 32 |
| 3 | Arthur Wheeler |
Moto Guzzi | 19 |
| 4 |  Tom Phillis (†) |
Honda | 12 |
| 5 | Tarquinio Provini |
Morini | 10 |
| 6 | Derek Minter |
Honda | 8 |
| Tommy Robb |
Honda | ||
| 8 | .svg){kind=small} Luigi Taveri |
Honda | 8 |
| 9 | Alberto Pagani |
Aermacchi / Honda | 8 |
| 10 | Dan Shorey |
Bultaco | 8 |
125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[8][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand 125cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Pnt |
|---|---|---|---|
| 1 | Luigi Taveri |
Honda | 48 (67) |
| 2 | Jim Redman |
Honda | 38 (47) |
| 3 | Tommy Robb |
Honda | 30 (33) |
| 4 | Kunimitsu Takahashi |
Honda | 16 |
| 5 | Mike Hailwood |
EMC | 12 |
| 6 | Teisuke Tanaka |
Honda | 11 |
| 7 | Hugh Anderson |
Suzuki | 11 |
| 8 |  Hans Fischer |
MZ | 7 |
| 9 | Raúl Kissling |
DKW | 6 |
| 10 | Paddy Driver |
EMC | 6 |
50cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]De opdracht voor het team van Suzuki was duidelijk: Ernst Degner moest één punt meer scoren dan Hans Georg Anscheidt. Daarmee zou hij qua punten op gelijke hoogte komen, maar met meer overwinningen. Dat lukte met moeite. Anderson kreeg de voorloper van de nieuwe Suzuki RM 63, die inderdaad sneller was dan de RM 62. Anderson reed ruim aan de leiding, maar toen bleek dat Degner niet voorbij Anscheidt kon komen kreeg Anderson opdracht om zich terug te laten zakken en Degner in zijn slipstream mee te slepen.
Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[8][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand 50cc-klasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Pnt |
|---|---|---|---|
| 1 | Ernst Degner |
Suzuki | 41 |
| 2 | Hans Georg Anscheidt |
Kreidler | 36 (43) |
| 3 | Luigi Taveri |
Honda | 29 (33) |
| 4 |  Jan Huberts |
Kreidler | 29 |
| 5 | Mitsuo Itoh |
Suzuki | 23 (24) |
| 6 | Tommy Robb |
Honda | 17 |
| 7 | Hugh Anderson |
Suzuki | 16 |
| 8 | Seichi Suzuki |
Suzuki | 10 |
| 9 | Kunimitsu Takahashi |
Honda | 7 |
| 10 | .svg){kind=small} José Maria Busquets |
Derbi | 6 |
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]Arthur Wheeler
[bewerken | brontekst bewerken]Op 47-jarige leeftijd won Arthur Wheeler pas zijn tweede Grand Prix (de eerste was de 250cc-GP des Nations van 1954). Hij beëindigde zijn WK-carrière, maar bleef nog heel lang aan motorsportwedstrijden deelnemen, eerst in de zijspantrial en later in klassieke races. In 1989 werd hij nog tiende in de Classic Lightweight Race van de Manx Grand Prix. Hij was toen 73 jaar oud en reed nog steeds Moto Guzzi.
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ a b Umberto Masetti was naar Chili geëmigreerd en reed met een Chileense licentie.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Voor privérijders woog de dure reis naar Argentinië niet op tegen het startgeld.
- ↑ a b MV Agusta had de 500cc-wereldtitel al binnen en reisde niet af naar Argentinië.
- ↑ Gary Hocking was onmiddellijk gestopt toen zijn vriend Tom Phillis tijdens de TT van Man verongelukt was.
- ↑ a b Tom Phillis was tijdens de TT van Man verongelukt.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Honda was al wereldkampioen 125- en 250 cc en had geen belang om naar Argentinië te komen. Het concentreerde zich op de aanstaande opening van het eigen Suzuka-circuit en de introductie daar van de nieuwe Honda RC 112 50cc-tweecilinder.
- ↑ a b Bob McIntyre was bij een race in Oulton Park zwaargewond geraakt. Hij overleed op 15 augustus.
- ↑ a b c Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ a b Kunimitsu Takahashi was tijdens de TT van Man ernstig geblesseerd geraakt en stopte voorlopig met motorraces.
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Finland 1962 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 14e seizoen (1962) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1963 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Argentinië 1961 |
Grand Prix-wegrace van Argentinië | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Argentinië 1963 |
· 
· 
· ·