Haakon VI van Noorwegen
| Haakon VI | ||
|---|---|---|
| ca. 1340 - 1380 | ||
| ||
| Koning van Noorwegen | ||
| Periode | 1343 - 1380 | |
| Voorganger | Magnus VII | |
| Opvolger | Olaf IV | |
| Vader | Magnus (VII) Eriksson | |
| Moeder | Blanca van Namen | |
| Dynastie | Huis Folkung | |
Haakon VI Magnusson (ca. 1340 - Oslo, 11 september 1380) was koning van Noorwegen van 1343 tot aan zijn overlijden in 1380. Hij was de zoon van koning Magnus VII. In 1343 werd hij eerst medekoning en in 1355 volgde hij zijn vader op. In 1362 werd hij samen met zijn vader ook medekoning van Zweden.
In 1362 huwelijkte Hendrik II van Holstein zijn zuster Elisabeth uit aan Haakon. Onderweg naar haar toekomstige gemaal werd Elisabeth gevangengenomen door de aartsbisschop van Lund en uitgeleverd aan Waldemar IV, koning van Denemarken. Vervolgens arrangeerde Waldamar een huwelijk tussen zijn tienjarige dochter Margaretha en Haakon. Elisabeth trok zich terug in het stift Elten waar zij in 1365 als abdis benoemd werd. Zij zou deze taak tot haar dood in 1402 vervullen.[1]
In 1363 huwde Haakon dan met Margaretha van Denemarken. Uit dit huwelijk werd de latere koning Olaf IV geboren.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Håkon VI. (Norwegen) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Noot
- ↑ Thoben, John (2007) Urkundenregesten Stift Elten (Verlag des Emmericher Geschichtsvereins E.V. Emmerich), in samenwerking met Stichting Genealogie en geschiedenis 's Heerenberg