Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Indiana Pacers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Indiana Pacers
Wedstrijd tussen Indiana Pacers en Chicago Bulls, december 2009
Wedstrijd tussen Indiana Pacers en Chicago Bulls, december 2009
Opgericht 1967
Plaats Indianapolis, Indiana
Stadion Gainbridge Fieldhouse
Capaciteit 18.165
Voorzitter Kevin Pritchard
Eigenaar Herb Simon (1983–)
Coach Rick Carlisle
Prijzen ABA: 3 (1970, 1972, 1973)
Eastern Conferance: 1
Central Division: 6
Sponsor Spokenote
Competitie ABA (1967–1976)
NBA (1976–heden)
Conference Eastern
Division Central
Website https://www.nba.com/pacers
Thuiskleuren jersey
Team colours
Thuiskleuren
Uitkleuren jersey
Team colours
Uitkleuren
Geldig voor 2010-2011
Portaal  Portaalicoon   Sport
Basketbal

De Indiana Pacers is een basketbalteam uit Indianapolis dat opgericht werd in 1967. Van 1967 tot 1976 speelde ze in de ABA en sinds 1976 in de NBA (Central division - Eastern Conference). Het thuishonk van de Pacers is Gainbridge Fieldhouse.

De Indiana Pacers werd in februari 1967 gesticht door een groep investeerders onder meer door een advocaat, sportmakelaar en sportverslaggever Bob Collins van de The Indianapolis Star.

De naam Indiana Pacers is een verwijzing naar de hoofdstad Indianapolis van de staat Indiana, waar men de thuisbasis van de club wou maken, en naar verschillende delen in geschiedenis van de staat, waaronder de pace car (safety car) die gebruikt werd in de Indianapolis 500.

Nederlands tintje

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1988 vertrok Terence Stansbury uit de CBA naar Nashau Den Bosch, een jaar eerder speelde hij voor de Indiana Pacers waar hij furore maakte als dunker.[1][2]

Smits bij de ranglijst van spelers met 1000 of meer voor het Marist College.

In 1988 hadden negen profclubs uit Amerika interesse in de 21-jarige Nederlander Rik Smits, hij nam dat seizoen na vier jaar afscheid van het Marist College (Poughkeepsie, New York) waar hij 107 wedstrijden voor had gespeeld.[3] Smits werd door de Indiana Pacers, dat als tweede team mocht draften in New York, gedraft door het team uit Indianapolis.[4] Smits werd daarmee de tweede Nederlander na Swen Nater in de NBA.[5] Hij tekende een miljoenencontact en werd voor vier jaar vastgelegd.[6][7] Smits debuteerde op 6 november 1988 voor de Pacers in de met 103-117 verloren wedstrijd tegen de Milwaukee Bucks.[8] In het begin van zijn carrière werd Smits geveild door blessures en kritiek[9], maar in bijvoorbeeld 1995 was hij verantwoordelijk voor de uitschakeling van de Orlando Magic in de play-oofs met speler Shaquille O'Neal, de dag word ook wel benoemd als “Memorial Day Miracle”.[10] Hij behaalde met het team vier Conference Finalesin 1994 werden ze uitgeschakeld door de New York Knicks[11][12] maar in 2000 wist hij met het team wel de NBA-finale te halen. In 1998 werd hij opgesteld in de All-starwedstrijd tussen de beste spelers van de Eastern Conference en de Western Conference, waarin hij onder leiding van Eastern-coach Larry Bird onder meer op het veld stond met Kobe Bryant en Michael Jordan.[13]

Indiana State Fairgrounds Coliseum (1967–1974)

[bewerken | brontekst bewerken]
Het gebouw in 2014.

Het Indiana State Fairgrounds Coliseum is een multifunctioneel stadion en was van 1967 tot 1974 de thuisbasis van de Indiana Pacers. In het stadion wisten de Pacers drie keer de ABA te winnen. In 1970 wonnen ze in zes wedstrijden van de Los Angeles Stars en was hun eerste ABA-kampioenschap een feit. In 1972 wisten ze opnieuw de ABA te winnen, ditmaal door de New York Yets in zes wedstrijden te verslaan. In 1973 wisten ze de Kentucky Colonels in zeven wedstrijden te verslaan en zo hun derde ABA-kampioenschap in de wacht te slepen. [14]

In 2008 keerde de Indiana Pacers eenmalig terug naar het stadion (wat toen Pepsi Coliseum heette) waar ze in de voorbereiding speelden tegen de New Orleans Hornets.[15] De wedstrijd werd door bijna 7.500 mensen bijgewoond en werd verloren met 105–71. De wedstrijdkleding voor de Indiana Pacers voor deze wedstrijd was gebasseerd op het tenue dat ze tussen 1967 en 1971 droegen. Er waren ook voormalige spelers van de Indiana Pacers aanwezig waaronder George McGinnis en voor het eerste kwart was voormalig coach Bob Leonard terug als hoofdcoach, terwijl hoofdcoach Jim O'Brien het werk van Leonard als radiopresentator overnam.[16]

Market Sqaure Arena (1974–1999)

[bewerken | brontekst bewerken]
Market Square Arena in 1988.

De Market Square Arena was de thuisbasis van de Indiana Pacers van 1974 tot 1999. De eerste wedstrijd in het sportcomplex was een wedstrijd in de voorbereiding van de Indiana Pacers tegen de Milwaukee Bucks, hierbij waren er circa 17.000 bezoekers. Op 18 oktober 1974 werd de eerste compititiewedstrijd in de ABA in het stadion gehouden. Na een dubbele verlenging verloren de Indiana Pacers uiteindelijk met 129–121 de wedstrijd tegen de San Antonio Spurs. In het seizoen 1974/75 eindigde het seizoen voor de Indiana Pacers in de ABA-finals die in de Market Sqaurehouse en in de Freedom Hall werden gespeeld. Uiteindelijk waren hun aartsrivaal, de Kentucky Colonels, in vijf wedstrijden te sterk en wonnen de compititie. De laatste thuiswedstrijd van de Indiana Pacers in de ABA was tegen de Kentucky Colonels, deze wedstrijd werd gewonnen met 109–95, de uitwedstrijd daarna tegen de Kentucky Colonels werd met één punt verloren en eindigde de serie in de ABA.

In 1976 sloten de Indiana Pacers zich aan bij de National Basketball Association (NBA). Op 21 oktober 1976 speelden de Indiana Pacers hun eerste wedstrijd in de NBA in de Market Square Arena. Na een verlenging verloren ze de wedstrijd met 129–122 van de Boston Celtics.

De laatste wedstrijd van de Indiana Pacers in de Market Sqaure Arena was op 23 oktober 1999, en was een voorbereidingswedstrijd voor het komende seizoen tegen de Utah Jazz.[17]

Gainbridge Fieldhouse (1999-heden)

[bewerken | brontekst bewerken]
Cainbridge Fieldhouse in 2012 toen nog Bankers Life Fieldhouse genoemd.

In 1999 verhuisde de Indiana Pacers naar het Gainbridge Fieldhouse stadion, dat vanaf 1999 tot 2011 Conseco Fieldhouse en van 2011 tot 2021 Bankers Life Fieldhouse heette.

Het had oorspronkelijk een capaciteit van 18.345 maar is teruggebracht naar 18.165, dit om plaats te maken aan de zuidkant voor een luxe gedeelte. Cainbridge Fieldhouse wordt gezien als een van de beste arena’s in de NBA.[18] Ook de Indiana Fever spelen hun thuiswedstrijden in de WNBA in Cainbridge Arena.

Spelers en coaches

[bewerken | brontekst bewerken]
Voor de lijst met (voormalige) spelers van Indiana Pacers zie: Lijst van spelers van Indiana Pacers
Nr Naam Periode Prijzen Bijzonderheden
1 Larry Staverman 1967-1968
2 Bobby Leonard 1968-1980 ABA 1970, 1972, 1973 Opgenomen in de NBA Hall of Fame
3 Jack McKinney 1980-1984 NBA Coach of the Year 1980/81
4 George Irvine 1984-1986
5 Jack Ramsay 1986-1988 Top 10 positie coach NBA historie Opgenomen in de NBA Hall of Fame
6 Mel Daniels 1988
George Irvine 1988-1989
7 Dick Versace 1989-1990 Heeft alleen de Indiana Pacers gecoacht
8 Bob Hill 1990-1993
9 Larry Brown 1993-1997 Opgenomen in de NBA Hall of Fame
10 Larry Bird 1997-2000 NBA Coach of the Year 1997/98 Heeft alleen de Indiana Pacers gecoacht, voorzitter 2003 tot 2011 en van 2012 tot 2018, sinds 2018 adviseur[19][20]
11 Isiah Thomas 2000-2003
12 Rick Carlisle 2003-2007
13 Jim O’Brien 2007-2010
14 Frank Vogel 2010-2016
15 Nate McMillan 2016-2020
16 Nate Bjorkgren 2020-2021 Heeft alleen de Indiana Pacers gecoacht
- Rick Carlisle 2021-heden

Teruggetrokken nummers

[bewerken | brontekst bewerken]
Indiana Pacers retired nummers
Nr Speler Positie Periode bij de Indiana Pacers Datum van 'terugtrekking'
30 George McGinnis F 1971-1975, 1980-1982 30 maart 2006
31 Reggie Miller G 1987–2005 2 december 2017
34 Mel Daniels C/hoofdcoach 1968–1974 2 november 1985
35 Roger Brown F 1967–1974, 1975 2 november 1985
529 Bobby Leonard Hoofdcoach 1968–1980 15 maart 1996

*Nummer 6 van Bill Russell is in de gehele NBA in 2022 teruggetrokken.[21]

Kampioenschappen in de ABA

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 3x: 1970, 1972, 1973

Resultaten in de NBA

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1x: 2000
  • 6x: 1994/95, 1998/99, 1999/00, 2003/04, 2012/13, 2013/14
Zie de categorie Indiana Pacers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.