Jacopone da Todi
Jacopone da Todi, eigenlijk: Jacopo de' Benedetti (Todi, ca. 1230 – klooster Collazzone, 25 december 1306) was een Italiaans dichter.
Hij stamde uit een adellijke familie en leidde tot 1268 een werelds leven. Na de dood (ten gevolge van een ongeluk) van zijn vrouw door mystieke vervoering bevangen, werd hij franciscaans tertiaris. Hij ontpopte zich als een groot dichter van lauden (geestelijke liederen), die zeer vreemd en soms stotend van toon zijn, maar die van een machtige poëtische persoonlijkheid getuigen. Zijn gedialogeerde lauden (devozioni) werden de kiem van het Italiaanse drama. Zeer waarschijnlijk dichtte hij het Stabat Mater.
Da Todi was een fel tegenstander van de verwereldlijking van de Kerk en raakte in zijn laatste jaren in een hevig conflict met paus Bonifatius VIII, die hem in de ban deed en tussen 1298 en 1303 gevangen zette; paus Benedictus XI nam hem weer in de Kerk op.