Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

June Christy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
June Christy
June Christy en Red Rodney in Club Troubadour, New York, circa september 1947
June Christy en Red Rodney in Club Troubadour, New York, circa september 1947
Algemene informatie
Geboortenaam Shirley Luster
Alias Sharon Leslie
Geboren 20 november 1925
Geboorteplaats Springfield (Illinois)
Overleden 21 juni 1990
Overlijdensplaats Sherman Oaks
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) pop, jazz, cooljazz
Beroep Zangeres
Label(s) Capitol
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

June Christy, (geboren als Shirley Luster) (Springfield (Illinois), 20 november 1925Sherman Oaks, 21 juni 1990) was een Amerikaanse jazzzangeres, die actief was in de cooljazz. Ze werd bekend door haar werk bij het orkest van Stan Kenton en haar succesvolle album Something Cool. Jazzauteur Richard Cook noemde haar "een van de beste en meest veronachtzaamde vocalisten van haar tijd."[1]

Shirley Luster groeide op in Decatur, Illinois, waar ze op haar dertiende begon te zingen in het orkest van Bill Oetzel. Ook zong ze in andere lokale bands. Na haar high school-tijd verhuisde ze naar Chicago, veranderde haar naam in Sharon Leslie en werd zangeres in de groep van Boyd Raeburn. Met Raeburn zong ze voor het eerst voor de radio. Later ging ze werken bij de band van Benny Strong. Ze werkte hierna in verschillende nachtclubs in de stad, tot ze auditie deed bij Stan Kenton.

June Christy, circa 1947 (foto W. Gottlieb)

De Stan Kenton-jaren

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1945 hoorde de zangeres dat Anita O'Day Stan Kentons orkest had verlaten. Ze deed met succes auditie en zong in de jaren erna onder haar nieuwe artiestennaam June Christy op allerlei hitsingles en albums van het orkest. Hiernaast had de zangeres een even succesvolle solocarrière.

Haar stem leverde Kenton enkele grote hits op, zoals 'Shoo Fly Pie and Apple Pan Dowdy', de millionseller 'Tampico' (Kentons grootste hit, 1945) en 'How High the Moon'. Nadat de Kenton Band er in 1948 (tijdelijk) mee stopte, werkte ze aan haar solocarrière en zong ze enige tijd in nachtclubs, maar twee jaar later ging ze weer voor de band zingen.[2][3] Christy was gastzangeres op Kenton's albums Artistry in Rhythm (1946), Encores (1947), Innovations in Modern Music (1950), Stan Kenton Presents (1950), Stan Kenton Classics (Capitol Records, 1944-47 [1952]) en The Kenton Era (Capitol, 1940-54, [1955]). In 1951 stopte ze met haar werk voor Kenton, maar ze heeft daarna nog wel met het orkest getourd. In 1953 reisde ze met de band in Europa en in 1959 toerde ze in Amerika met Kenton's Road Show, een programma met Kenton, Christy en The Four Freshmen.

Solocarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1947 maakte ze met musici uit Kentons band een solosingle, 'Skip Rope', uitgekomen op Capitol. In diezelfde tijd huwde ze een van Kenton's muzikanten, de saxofonist Bob Cooper. Ze trad op in clubs, waarbij ze begeleid werd door Johnny Guarnieri en het trio van Nat King Cole. Aan het eind van de jaren veertig won ze regelmatig de polls en was ze een van de sterren van Capitol. Voor dit label maakte ze tot halverwege de jaren zestig platen. Het belangrijkste en meest succesvolle album was 'Something Cool'.

Something Cool

[bewerken | brontekst bewerken]

Het album werd in 1953 opgenomen met een orkest van arrangeur en bandleider Pete Rugolo, een groep die bestond uit bekende jazzmusici uit Los Angeles die nu geassocieerd worden met West Coast jazz en cooljazz, zoals Russ Freeman, Conte Candoli, Shorty Rogers en Bud Shank. Ook haar man Bob Cooper speelde mee. Het album verscheen in 1954 en kwam in de jaren erna uit in verschillende formats en uitvoeringen. De plaat was zo succesvol, dat Christy de nummers in 1960 opnieuw opnam, maar nu in stereo. Het was het enige album waar ze echt blij mee was, of in ieder geval tevreden: het was volgens haar 'het enige dat ik opgenomen heb, waar ik niet ongelukkig over ben'.[4] De plaat betekende het begin van de vocale cooljazz-stroming in de jaren vijftig. Het album was ook in commercieel opzicht succesvol: het haalde de Top 20-lijst, evenals overigens haar derde plaat, The Misty Miss Christy. Bij de opnames van de albums na 'Something Cool' werkte Christy eveneens met Pete Rugolo en met de musici slaagden ze erin de gebaande paden te vermijden

Bob Cooper en June Christy, ca. 1947

In de jaren vijftig en zestig trad Christy op in enkele televisieprogramma's, waaronder Adventures in Jazz (1949), Eddie Condon's Floor Show (1949), The Jackie Gleason Show (1953), The Tonight Show (1955), The Nat King Cole Show (1957), Stars of Jazz (1958), The Steve Allen Show (1959), The Lively Ones (1963) en The Joey Bishop Show (1967). Ze verscheen ook op het eerste gesponsorde jazzconcert op tv, The Timex All-Star Jazz Show I (30 december 1957),[5] naast Louis Armstrong, Carmen McRae, Duke Ellington en Gene Krupa.[6]

Christy maakte ook tournees in Europa, Zuid-Afrika, Australië en Japan. In 1957 en 1958 toerde ze met de Britse bandleider Ted Heath in Amerika. Begin jaren zestig besloot ze met het reizen te stoppen, omdat het haar huwelijk schaadde.[7]

Latere jaren en overlijden

[bewerken | brontekst bewerken]

Christy trok zich in 1969 nagenoeg terug uit de showbusiness, deels vanwege haar strijd tegen haar alcoholisme.[8][9]

In 1972 zong ze op het Newport Jazz Festival in New York, waar ze herenigd werd met het Kenton Orchestra. Ze trad tevens op tijdens enkele jazzfestivals in de jaren zeventig en tachtig

In 1977 nam ze haar laatste solo-plaat op, Impromptu. Haar laatste tour was in 1988, met onder anderen Shorty Rogers. Het laatste optreden was met trompettist Chet Baker.

Christy overleed in haar huis in Sherman Oaks (Californië) aan de gevolgen van nierfalen.[10] Ze werd gecremeerd en haar as werd verstrooid bij de kust van Marina Del Rey.[11]

Uitgekomen Album Label & nummer
1947 Artistry in Rhythm - Stan Kenton & His Orchestra (78 toeren-album- 4 platen) Capitol Records BD-39
1950 Day Dream (78 toeren-album- 4 platen) Capitol Records CC-126
1953 Get Happy Capitol Records EAP 1-148
1953 The Swinging Chicks (10" album) Camay Records
1954 Something Cool (10" LP) Capitol Records H 516
1955 Duet Capitol Records T-656
1955 Something Cool (12" LP) Capitol Records T-516
1956 The Misty Miss Christy Capitol Records T 725
1957 Fair and Warmer![12] Capitol Records T 833
1957 Gone for the Day Capitol Records T 902
1958 This Is June Christy Capitol Records T1006
1958 June's Got Rhythm Capitol Records S/T1076
1958 The Song Is June! Capitol Records S/T1114
1959 Recalls Those Kenton Days Capitol Records S/T1202
1959 Ballads for Night People Capitol Records S/T1308
1959 Road Show (met Stan Kenton en The Four Freshmen) Capitol Records ST1327
1960 The Cool School Capitol Records S/T1398
1960 Something Cool (stereo versie) Capitol Records SM 516
1960 Off-Beat Capitol Records S/T1498
1961 Do-Re-Mi (met Bob Cooper) Capitol Records S/T1586
1961 This Time of Year Capitol Records S/T1605
1962 Big Band Specials Capitol Records S/T1845
1962 Best of June Christy Capitol Records SM 11961
1963 The Intimate Miss Christy Capitol Records S/T1953
1965 Something Broadway, Something Latin Capitol Records S/T2410
1977 Impromptu (met het Lou Levy Sextet) Interplay Records IP 7710
1986 A Lovely Way to Spend an Evening (transcripties - 6 van Stand By for Music radioshow, 1956; 8 van The Navy Swings radioshow, 1966) Jasmine Records JASM 2528
1986 Uncollected June Christy with the Kentones (van Capitol Transcription sessies, 1946-1947) Hindsight SR 219
1987 Uncollected June Christy Volume Two (transcripties - 12 van US Marine Corps radioshow, 1956; 2 van The Bob Crosby Show radioshow, 1956) Hindsight SR 235
Uitgekomen Album Label
1995 Day Dreams (compilatie, 1947–1955) Capitol Records
1995 Through the Years Hindsight
1995 Spotlight on June Christy Capitol Records
1997 The Jazz Sessions: The Best of June Christy Capitol Records
1998 June Christy with The Johnny Guarnieri Quintet Jasmine Records
1999 Live at the Newport Jazz Festival with Stan Kenton, July 1972 Jazz Band EBCD 2145-2
2002 Cool Christy (compilatie, 1945–1951) Proper Records Ltd
2012 Something Cool - 101 Essential June Christy AP Music Ltd

Televisie-optredens

[bewerken | brontekst bewerken]
Datum Serie Songs
1949 Adventures in Jazz onbekend
1949 Art Ford Show onbekend
1949 Eddie Condon's Floor Show onbekend
1950 The Alan Young Show onbekend
1950 Jack Carter Show onbekend
29-9-1950 Penthouse Party onbekend
12-1-1951 Penthouse Party onbekend
7-3--1953 The Jackie Gleason Show onbekend
1955 The Tonight Show with Steve Allen onbekend
3-9-1956 Stars of Jazz onbekend
9-7-1957 Nat King Cole Show I Want to Be Happy, How High the Moon
30-12-1957 Timex All Star Jazz I Want to be Happy
3-3-1958 Stars of Jazz Get Happy, That’s All
2-6-1958 Stars of Jazz I Want to Be Happy, That’s All
1-10-1959 Playboy's Penthouse How High the Moon, I Want to Be Happy, Something Cool
23-11-1959 The Steve Allen Plymouth Show Midnight Sun, Medley met Steve en Mel
10-9-1962 The Steve Allen Playhouse onbekend
11-2-1963 One O'Clock Show onbekend
8-8-1963 The Lively Ones I’ll Take Romance, Midnight Sun
10-1-1964 On Stage onbekend
24-2-1965 The Mike Douglas Show onbekend
2-6-1965 Not Only But Also You Came a Long Way From St. Louis, Just in Time, Remind Me, My Shining Hour
12-8-1965 Mike Douglas Show onbekend
8-11-1967 The Joey Bishop Show onbekend
20-2-1968 Woody Woodbury Show A Lovely Way to Spend an Evening, My Shining Hour, Midnight Sun (met Stan Kenton)
30-6-1972 The Dick Cavett Show A Lovely Way to Spend an Evening, Remind Me, My Shining Hour
1972 Words & Music by Bobby Troup (with Stan Kenton) The Meaning of the Blues, Hey Daddy, Lonely Girl
2-6-1975 New Morning onbekend
[bewerken | brontekst bewerken]