Lothar Boksteen
Lothar Boksteen | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Lothar W. Boksteen | |||
Geboren | 12 december 1948 | |||
Beroep(en) | minister, bestuursvoorzitter | |||
|
Lothar Boksteen (12 december 1948)[1] is een Surinaams oud-bestuurder en minister. Tijdens het militaire regime was hij van 1983 tot 1984 minister van Volksgezondheid en Milieubeheer en na de Telefooncoup van 1990 minister van Openbare Werken. Van 1987 tot 1990 was hij voorzitter van het OKS/CHS (Onafhankelijk Kiesbureau/Centraal Hoofdstembureau) en van 2000 tot 2014 van het CHS.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Lothar Boksteen studeerde civiele techniek[2] aan de Technische Universiteit van Delft. Bij terugkeer in 1979 ging hij aan het werk bij de Afdeling Wegen en Bruggen van het ministerie van Openbare Werken. In 1980 trad hij aan als hoofd van Openbare Werken van het district Nickerie.[3]
Hij is aangesloten bij de Progressieve Arbeiders en Landbouwers Unie (PALU), een marxistische politieke partij die in de jaren 1980 onder leiding van Errol Alibux grote invloed had op het militaire regime. Na de Decembermoorden van 1982 sprong de partij in de impasse waar legerleider Desi Bouterse in was terechtgekomen, met een deelname aan de volgende regering.[4] In deze constellatie trad Boksteen aan als minister van Volksgezondheid en Milieubeheer in het kabinet-Alibux. Hij vervulde het ministerschap van 28 februari 1983 tot en met 3 maart 1984.[5]
In aanloop naar de verkiezingen van 1987, die de terugkeer naar de democratie hadden moeten inluiden, werd hij benoemd tot voorzitter van het OKS/CHS (Onafhankelijk Kiesbureau/Centraal Hoofdstembureau).[3] Nadat het leger het kabinet-Shankar op 25 december 1990 met de Telefooncoup tot aftreden had gedwongen,[6] nam Boksteen als minister van Openbare Werken plaats in de overgangsregering van 7 januari tot en met 17 september 1991.[5]
In 2000 werd Boksteen benoemd tot voorzitter van het Centraal Hoofdstembureau (CHS). Hij nam onder meer het initiatief om de stembiljetten geautomatiseerd te laten tellen. Dit gebeurde met financiering van de Europese Unie en werd later steeds meer verbeterd. Hij bleef voorzitter tot 2014, kort na zijn pensioen,[3] en werd opgevolgd door de aanvankelijk nog waarnemend voorzitter Sam Polanen.[7] In aanloop naar de verkiezingen van 2025 is hij lid van de Beleidscomissie Verkiezingen 2025,[8]
Tijdens het kabinet-Bouterse II (2015-2020) kreeg Boksteen de leiding over omvorming van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo naar een Academisch Medisch Centrum. Dit project mislukte en leidde tot een terugvordering van 700.000 US$ door de Islamitische Ontwikkelingsbank.[9][10]
In 2019 werd hij na het ontslag van Jack Menke waarnemend voorzitter van de AdeKUS, tot Eric Jagdew het roer in 2020 overnam.[11]
In 2023 was Boksteen een van de initiatiefnemers van een groep van zeven economen van zoals zij zichzelf noemen seniore professionals. Onder de naam Gi Sranan (Voor Suriname) geven zij belangeloos trainingen aan Surinamers met ambitie voor bestuursfuncties.[12]
- ↑ Dagblad Suriname, Eugene Merkus nieuwe voorzitter Centraal Hoofdstembureau, 31 januari 2015
- ↑ Trouw, 'Licht' Surinaams kabinet heeft nauwe banden met leger, 8 januari 1991
- ↑ a b c Parbode, Lothar Boksteen: ‘Men moet niet denken dat Suriname gaat instorten’, 3 oktober 2018
- ↑ Nieuwsblad van het Noorden, Kabinet-Alibux moet revolutie populariseren, Ruud de Wit, 3 maart 1983
- ↑ a b Jules Sedney, De toekomst van ons verleden, derde editie, 2017, pag. 280, ISBN 978-99914-0-109-6
- ↑ Dagblad Suriname, Ramsewak Shankar: ‘De onafhankelijkheid was een prachtig moment’, 21 november 2011
- ↑ Parbode, Sam Polanen: ‘President Bouterse kan de persoon Bouterse gratie geven’, 3 mei 2018
- ↑ Waterkant, Voorbereidingen verkiezingen 2025 gestart; beleidscommissie geïnstalleerd, 1 maart 2022
- ↑ United News, Badresing sital voorspelt verdamping USD 600 miljoen uit IsDB-lening, 3 november 2016
- ↑ United News, Hoefdraad: ontslag projectleiding bouw AMC noodzakelijk, 17 mei 2018
- ↑ Waterkant, Nieuw bestuur universiteit van Suriname geïnstalleerd, 31 oktober 2020
- ↑ United News, Traning voor 'integere' toekomstige bestuurders, 22 februari 2024
Voorganger: Badrissein Sital |
Minister van Volksgezondheid 1983 - 1984 |
Opvolger: Robert van Trikt |
Voorganger: Harnarain Jankipersadsing |
Voorzitter van het OKS/CHS 1987-1990 |
Opvolger: Radjkoemar Randjietsingh |
Voorganger: Harnarain Jankipersadsing |
Minister van Openbare Werken 1991 |
Opvolger: Radjkoemar Randjietsingh |
Voorganger: Harnarain Jankipersadsing |
Voorzitter van het CHS 2000-2014 |
Opvolger: Radjkoemar Randjietsingh |