Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Maarten Ducrot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maarten Ducrot
Maarten Ducrot aan de finish van de touretappe van 11 juli 2009
Maarten Ducrot aan de finish van de touretappe van 11 juli 2009
Persoonlijke informatie
Volledige naam Maarten Ducrot
Geboortedatum 8 april 1958
Geboorteplaats Vlag van Nederland Vlissingen, Nederland
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Weg
Ploegen
1985 - 1986
1987 - 1988
1989
1990
1991
Kwantum Hallen-Yoko
Superconfex-Yoko
Domex-Weinmann
TVM
TVM-Sanyo
Beste prestaties
Ronde van Lombardije 18e (1988)
Ronde van Frankrijk 1 etappezege
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Martinus Antonius (Maarten) Ducrot (Vlissingen, 8 april 1958) is een voormalig Nederlands profwielrenner, die na zijn actieve carrière onder meer in dienst trad als wielercommentator bij de NOS tot 2023.

Naast zijn studie sociale psychologie aan de Universiteit Utrecht (1976-1987) ging Ducrot wielrennen als amateur. In 1982 werd hij wereldkampioen ploegentijdrit (met Frits van Bindsbergen, Gerard Schipper en Gerrit Solleveld).

In 1984 deed Ducrot samen met Gert Jakobs, Erik Breukink en Jos Alberts mee aan de Olympische Zomerspelen in Los Angeles. Het viertal wist op de 100km ploegentijdrit een vierde plaats te behalen.

In 1985 begon hij aan een profcarrière bij de Kwantum-ploeg van Jan Raas. Hij deed vijf keer mee aan de Ronde van Frankrijk. In de Tour won hij eenmaal een etappe en werd tevens tot strijdlustigste renner van die Tour uitgeroepen. Daarnaast won Ducrot etappes in de Ronde van Romandië, de Dauphiné Libéré en de Coors Classic.

Zijn bijnaam in het peloton was 'De Koning van Biafra', ingegeven door zijn tengere lichaamsbouw.

Na het wielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1991 beëindigde hij zijn wielerloopbaan. Hij ging werken als organisatieadviseur en heeft tegenwoordig een adviesbedrijf.

In een uitzending van het tv-programma Reporter op 30 december 1999 gaf Ducrot samen met Steven Rooks en Peter Winnen toe dat hij tijdens zijn wielerloopbaan doping had gebruikt, onder meer cortison, testosteron en Synacthen.[1][2]

Ducrot werd in 2004 bij NOS Studio Sport de opvolger van co-commentator Erik Breukink, die ploegleider werd bij de Rabobank Wielerploeg. Hij maakte zijn debuut op 4 april 2004 als verslaggever van de Ronde van Vlaanderen. In juli 2022 maakte hij bekend te stoppen als commentator bij de Tour. Zijn laatste commentaar was op 16 april 2023 bij de Amstel Gold Race.[3]

Tijdens de slotetappe van de Ronde van Frankrijk 2020 vertelde Ducrot tijdens het tv-verslag dat hij een nazaat is van de Franse generaal Auguste-Alexandre Ducrot (1817-1882).

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

1982

1985

1986

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1985 84e (1)  
1986 81e  
1987 opgave  
1988
1989 39e  
1990 98e   66e  
1991 113e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Rund um den Henninger Turm Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1985 67e
1986 64e 36e 35e 58e
1987 106e 24e 50e 39e
1988 40e 18e 7e 43e 71e (UWB)
1989 48e 82e 88e
1990 69e
1991