Meschetigebergte

Meschetigebergte
	Chino berg (2598 m) in Adzjaarse Mescheti
Hoogste punt	Mepistscharo (2850 m)
Lengte	150 km
Breedte	45 km
Land	Georgië
Locatie	Adzjarië, Goeria, Imereti, Samtsche-Dzjavacheti
Coördinaten	41° 50′ NB, 42° 40′ OL
Onderdeel van	Kleine Kaukasus
Type	hooggebergte
	;
Portaal	Aardwetenschappen

Het Meschetigebergte (Georgisch: მესხეთის ქედი) (ook wel Adzjarië-Imereti of Achaltsichegebergte genoemd^[1]) is een gebergte dat deel uitmaakt van de Kleine Kaukasus bergketen in het zuidwesten van Georgië. Het ligt in de regio's Goeria, Imereti, Samtsche-Dzjavacheti en de autonome republiek Adzjarië. De naam ontleent het gebergte aan de historische algemene naam voor het zuidwesten van het huidige Georgië en een gedeelte van noordoost Turkije.

Geografie

De lengte van de bergketen is ongeveer 150 kilometer en heeft een centrale rug van ruim 2000 meter hoog. De Mepistscharo berg is met 2850 meter boven zeeniveau het hoogste punt van het gebergte. Het oostelijk uiteinde loopt bij het dorp Kvisjcheti in noordoostelijke richting over in het Lichigebergte en het Trialetigebergte richting het oosten. De Mescheti wordt gekenmerkt door grote hoeveelheden neerslag. Het gebied rond de berg Mtirala (ten noordoosten van de Zwarte Zee stad Batoemi) was de natste regio binnen de Sovjet-Unie en is het meest vochtige gebied van de Kaukasus met een jaarlijkse neerslag van ongeveer 4500 mm per jaar. Verschillende rivieren komen uit het Meschetigebergte: de Soepsa, Adjaristskali en de Natanebi.

De hoogste wegen-pas in de bergrug is de Sairme-pas van 2283 meter boven zeeniveau in de nationale weg Sh14 tussen Koetaisi en Achaltsiche, die het gebergte dwars doorsnijdt en in de Sovjet periode een van de belangrijkere wegen in de Georgische SSR was. Langs deze weg en elders in het gebergte liggen namelijk diverse balneologische en klimatologische kuuroorden, zoals Sairme, Zekari, Abastoemani, Bachmaro, Nabeghlavi en anderen. Tevens wordt er mineraalwater gewonnen.

Flora en fauna

De hellingen van de Mescheti zijn rijk aan endemische en bijzondere soorten flora^[2] en zijn voornamelijk bedekt met loofbossen (eik, kastanje, esdoorn, haagbeuk, beuk) onder de 1200 meter hoogte, en met naaldbossen (sparren, sparren en in sommige grenen ) daarboven tot de boomgrens die rond de 1800 meter ligt. De hoogste regio's van het gebergte worden bedekt door subalpiene en alpenweiden.

Het Meschetigebergte is opgenomen in drie Georgische nationale parken die samen goed zijn voor 14% van het oppervlak van het gebergte: Borjomi-Charagaoeli, Kintrishi en Mtirala nationale parken.^[2] In het gebied komt in toenemende mate eco-toerisme voor.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (1995). Additons to the Glossary of Generic Terms in Canada's Geographical Names, 1987 (TB 176) (Natural Resources Canada/CMSS/Information Management).
↑ ^a ^b Levan Mumladze, Giorgi Chaladze, Zezva Asanidze, Salome Saghinadze, Ema Khachidze Refugial Forest from the Western Lesser Caucasus 2008. Gearchiveerd op 16 juni 2024.

Zie de categorie Meskheti Range van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] (1995). Additons to the Glossary of Generic Terms in Canada's Geographical Names, 1987 (TB 176) (Natural Resources Canada/CMSS/Information Management).

[2008report-2] Levan Mumladze, Giorgi Chaladze, Zezva Asanidze, Salome Saghinadze, Ema Khachidze Refugial Forest from the Western Lesser Caucasus 2008. Gearchiveerd op 16 juni 2024.

[1]

[2]