Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Michael Obafemi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michael Obafemi
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Michael Oluwadurotimi Obafemi[1]
Geboortedatum 6 juli 2000
Geboorteplaats Dublin, Vlag van Ierland Ierland
Nationaliteit Iers
Lengte 170 cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Plymouth Argyle
(Gehuurd van Vlag van Engeland Burnley)
Rugnummer 14
Verhuurd tot 31 mei 2025
Jeugd
2009–2010
2010–2012
2012–2014
2014–2015
2015–2016
2016–2018
Vlag van Engeland Ryan FC
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Engeland Watford
Vlag van Engeland Leyton Orient
Vlag van Engeland Southampton
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2017–2021
2021–2023
2023
2023–
2024
2024–
Vlag van Engeland Southampton
Vlag van Wales Swansea City
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van Engeland Millwall
Vlag van Engeland Plymouth Argyle
32(4)
51(15)
12(2)
2(0)
14(2)
6(1)
Interlands **
2017–2018
2019–2020
2018–
Vlag van Ierland Ierland –19
Vlag van Ierland Ierland –21
Vlag van Ierland Ierland
3(1)
5(0)
12(2)

* Bijgewerkt op 16 oktober 2024
** Bijgewerkt op 7 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Michael Oluwadurotimi Obafemi (Dublin, 6 juli 2000) is een Iers voetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij verruilde Swansea City in juli 2023 voor Burnley, dat hem het voorgaande halfjaar al huurde. Obafemi debuteerde in 2018 in het Iers voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Obafemi werd geboren in Ierland als zoon van Nigeriaanse ouders. Zij emigreerden toen hij nog een kind was met hem naar Engeland. Hier speelde hij in de jeugdopleidingen van Chelsea, Arsenal, Watford en Leyton Orient en vanaf 2016 in die van Southampton. Obafemi debuteerde op 21 januari 2018 in het eerste elftal van Southampton.[2] Hij kwam toen in de 82e minuut het veld in tijdens een wedstrijd in de Premier League tegen Tottenham Hotspur (1–1).[3] Obafemi was toen 17 jaar en 199 dagen. Dit maakte hem de op een na jongste debutant ooit voor Southampton. Alleen Luke Shaw (17 jaar en 116 dagen) was jonger.[4]

Het lukte Obafemi bij Southampton nooit om door te breken. Verschillende langdurige blessures hielpen daar ook niet bij. Hij verruilde de club in augustus 2021 voor Swansea City en ging het zo een treetje lager proberen, in de Championship. Hier overtuigde hij coach Russell Martin er binnen een halfjaar van om hem te promoveren van invaller tot basisspeler. Hij scoorde in de tweede speelhelft van 2021/22 elf keer in drie maanden. Burnley wilde hem daarop graag overnemen, maar Swansea City weigerde om hem te laten gaan.[5] In de winterstop van 2022/23 kwam het alsnog tot een overgang, eerst op huurbasis en in juli 2023 definitief.[6] Die club verhuurde hem in januari 2024 voor de rest van het seizoen aan Millwall en in augustus 2024 aan Plymouth Argyle.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2017/18 Southampton Vlag van Engeland Premier League 1 0 0 0 0 0 1 0 0
2018/19 6 1 1 1 0 0 7 1 1
2019/20 21 3 2 4 1 1 25 4 3
2020/21 4 0 0 1 0 0 5 0 0
2021/22 0 0 0 1 0 0 1 0 0
Club Totaal 32 4 3 7 1 1 0 0 0 39 5 4
2021/22 Swansea City Vlag van Engeland Championship 32 12 3 1 0 0 33 12 3
2022/23 14 3 1 0 0 0 14 3 1
Club Totaal 46 15 4 1 0 0 0 0 0 47 15 4
TOTAAL 78 19 7 8 1 1 0 0 0 86 20 8

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Obafemi debuteerde op 19 november 2018 in het Iers voetbalelftal. Bondscoach Martin O'Neill liet hem in een interland tegen Denemarken tien minuten voor tijd Callum O'Dowda vervangen. De wedstrijd eindigde in 0–0. Obafemi moest daarna tot juni 2022 wachten tot hij opnieuw werd geselecteerd, deze keer door bondscoach Stephen Kenny. Die haalde hem bij de ploeg voor een aantal wedstrijden in de UEFA Nations League. Obafemi maakte op 11 juni 2022 zijn eerste doelpunt voor het nationale team. Hij schoot Ierland toen op 3–0 tijdens een met diezelfde cijfers gewonnen interland tegen Schotland.