Nelson Goerner
| Nelson Goerner | ||
|---|---|---|
| ||
| Algemene informatie | ||
| Land | Argentinië | |
| Geboortedatum | 9 mei 1969 | |
| Geboorteplaats | San Pedro | |
| Werk | ||
| Beroep | klassiek pianist, fortepianist | |
| Studie | ||
| School/ |
Conservatoire de musique de Genève | |
| Kunst | ||
| Muziekinstrument | piano, fortepiano | |
| Persoonlijk | ||
| Talen | Spaans | |
| Moedertaal | Spaans | |
| Diversen | ||
| Prijzen en onderscheidingen | Geneva International Music Competition (1990), Diapason d'or (2009) | |
| Website | Officiële website | |
| De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. | ||
Nelson Goerner (San Pedro, Argentinië, 9 mei 1969), is een Argentijnse pianist.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Nelson Goerner kreeg de eerste prijs in het Franz Liszt Concours in Buenos Aires[1] in 1986, en ontmoette datzelfde jaar Martha Argerich. Na zijn studie aan het Conservatorium van Genève bij Maria Tipo behaalde hij in 1990 de eerste prijs op de Geneva International Musical Performance Competition.
Als solist[2] trad Goerner sindsdien op met orkesten als Philharmonia Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Orchestre de la Suisse Romande, Deutsche Kammerphilharmonie, Hallé Orchestra, Tokyo's NHK Symphony Orchestra onder leiding van dirigenten als Armin Jordan, Andrew Davis, Emmanuel Krivine, Neeme Järvi, Frans Brüggen, Esa-Pekka Salonen, Vladimir Ashkenazy, Philippe Herreweghe, Sir Mark Elder en Fabio Luisi. Hij trad op in kamermuziekformatie met Martha Argerich, Steven Isserlis, Sol Gabetta en Gary Hoffman.
Goerner maakte tot nu toe opnames van werken van Chopin[3][4], Schumann, Liszt, Debussy en Rachmaninoff[5], evenals Paderewski.[6][7][8][9]
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Nelson Goerner op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Nelson Goerner op desingel.be. Geraadpleegd op 9 november 2022.
- ↑ Biografie op pianobleu.com
- ↑ (fr) Jean-Pierre Thiollet (2015). 88 notes pour piano solo. Neva Editions, Magland, p. 52. ISBN 978-2-35055-192-0.
- ↑ Jean-Baptiste de La Taille, « Chopin authentique par Nelson Goerner », Res Musica, 2 maart 2010.
- ↑ (fr) Le pianiste Nelson Goerner fête ses 50 ans ! (3/5). France Musique. Geraadpleegd op 23 juli 2019.
- ↑ Discographie op AllMusic
- ↑ Maciej Chiżyński, « Nelson Goerner au sommet dans Paderewski », Res Musica, 18 januari 2016.
- ↑ Sylvie Bonier, « Nelson Goerner, le pianiste du bonheur », Le Temps, 18 maart 2016.
- ↑ (04-01-2016). Sélection albums : Nelson Goerner, Michele Hendricks, « SND.PE »…. Le Monde. .
- ↑ Bertrand Boissard, « Festival Chopin de Varsovie : Paderewski à l'honneur », Diapason, 9 september 2018.