Octrooicentrum Nederland
Octrooicentrum Nederland | ||
---|---|---|
Geschiedenis | ||
Opgericht | 1893 | |
Geschiedenis | ||
Type | octrooiverlener | |
Directeur | dr. M.H. (Thijs) Spigt | |
Functie minister | Ministerie van Economische Zaken | |
Valt onder | Rijksdienst voor Ondernemend Nederland | |
Media | ||
Website | RVO.nl |
Octrooicentrum Nederland is wettelijk belast met de uitvoering van de Rijksoctrooiwet 1995. Octrooicentrum Nederland voert deze wet uit en geeft er voorlichting over, waarbij het zwaartepunt ligt op (toekomstige) technische, innovatieve mkb-ondernemers en kennisinstellingen.
Organisatorisch maakt Octrooicentrum Nederland deel uit van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), de uitvoeringsorganisatie van het ministerie van Economische Zaken. Met ingang van 1 januari 2022 is dr. M.H. (Thijs) Spigt directeur van Octrooicentrum Nederland.
Dit doet Octrooicentrum Nederland
[bewerken | brontekst bewerken]Octrooicentrum Nederland is de overheidsinstantie die octrooien (of patenten, dat is hetzelfde) verleent en registreert voor Nederland. Een octrooi is een nationaal recht; het is alleen geldig in het land waarvoor octrooi wordt aangevraagd. Octrooicentrum Nederland verleent de Nederlandse octrooien en registreert daarnaast de Europese octrooien wanneer de aanvrager ook bescherming in Nederland wil. Octrooicentrum Nederland voert ook nieuwheidsonderzoeken uit voor Nederlandse octrooiaanvragen. In zo’n onderzoek wordt bepaald of een uitvinding voldoet aan de drie voorwaarden voor een octrooi: ‘nieuw’, 'inventief’ en ‘industrieel toepasbaar’. Octrooicentrum Nederland geeft ook voorlichting en onderwijs over hoe het octrooisysteem werkt: binnen en buiten Nederland. Daarnaast vertegenwoordigt de organisatie Nederland in internationale netwerken die zich bezighouden met intellectueel eigendom (IE).
Octrooien: beschermen en inspireren
[bewerken | brontekst bewerken]Een octrooi is een recht op een technische vernieuwing: een uitvinding. Na registratie van je octrooi heb je het recht om anderen te verbieden om je uitvinding bedrijfsmatig te produceren, toe te passen of te verkopen. Je kunt ook anderen toestemming geven (een licentie) om je uitvinding te produceren, toe te passen of te verkopen. Je kunt ervoor kiezen om aan deze toestemming een licentievergoeding te verbinden.
Een octrooi is een tijdelijk recht,[1] met een maximale looptijd van 20 jaar. Als de octrooihouder de jaarlijkse instandhoudingstaksen niet op tijd betaalt, vervalt het recht eerder. Voor geneesmiddelen en gewasbeschermingsmiddelen geldt een langere looptijd. Of een octrooi in Nederland van kracht is en van wie het is, kun je zien in het Nederlandse octrooiregister dat Octrooicentrum Nederland bijhoudt.
In openbaar toegankelijke octrooidatabanken, zoals Espacenet, staan alle octrooiaanvragen en octrooien uit de hele wereld. Iedereen kan deze databanken gratis raadplegen. Daarom is octrooi-informatie ook een bron van technische kennis en inspiratie voor innovaties.
Een octrooi is een zogeheten intellectuele eigendomsrecht of IE-recht. Dat is een verzamelnaam voor rechten op (het eigendom van) creaties. De bekendste rechten zijn octrooirecht, merkenrecht, modelrecht en auteursrecht.
Geschiedenis Octrooicentrum Nederland en uitvoering Rijksoctrooiwet
[bewerken | brontekst bewerken]In 1912 startte het huidige Octrooicentrum Nederland, onderdeel van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, als uitvoerder van de Rijksoctrooiwet 1910 in Nederland. Daarvoor heette de organisatie anders: Octrooiraad, Bureau voor de Industriële Eigendom en later Octrooicentrum Nederland en NL Octrooicentrum. Lees meer over de geschiedenis van Octrooicentrum Nederland en de uitvoering van de Rijksoctrooiwet op de website van Octrooicentrum Nederland.
Verder lezen
[bewerken | brontekst bewerken]‘De Octrooiraad: van begin tot einde’, Cathrien Eskes, Jos Driessen en Roel Grootoonk, in de 5-delige uitgave Een eeuw octrooien in Nederland ter gelegenheid van 100 jaar octrooirecht in Nederland, onder redactie van H.W.A.M. Hanneman (voorzitter), Agentschap NL (NL Octrooicentrum), juli 2010, ISBN 978-90-12-38438-4.