Otto Kittel
Otto Kittel | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 21 februari 1917 Kronsdorf, Sudetenland | |||
Overleden | 14 februari 1945 boven Koerland, Letland | |||
Rustplaats | Duitse militaire begraafplaats Saldus, Saldus (Frauenburg), Letland (vermoedelijk als onbekende soldaat begraven.)[1] | |||
Land/zijde | Sudetenland nazi-Duitsland | |||
Onderdeel | Luftwaffe | |||
Dienstjaren | 1939 - 1945 | |||
Rang | Oberleutnant | |||
Eenheid | Jagdgeschwader 54 | |||
Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog
| |||
Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
|
Otto Kittel (Kronsdorf, 21 februari 1917 – boven Koerland, 14 februari 1945) was een Duits gevechtspiloot uit de Tweede Wereldoorlog. Met 268 overwinningen was hij de op drie na meest succesvolle jachtvlieger.[2] Al zijn overwinningen behaalde hij boven het oostfront op vliegtuigen van de luchtmacht van de Sovjet-Unie.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Kittel kwam in 1940 bij de Luftwaffe en bleek al snel over zeer veel talent te beschikken. Op 22 juni 1941 begon Operatie Barbarossa, het grootscheepse offensief van Duitsland om de Sovjet-Unie te veroveren. Op de eerste dag van dit offensief maakte Kittel zijn eerste gevechtsvlucht, en al na enkele minuten schoot hij een Russisch vliegtuig neer. Vanaf deze eerste dag haalde Kittel doorlopend vliegtuigen neer.
Hij stond bekend als een stille man met een gesloten persoonlijkheid. Het liefste wilde hij helemaal alleen werken. Toen hij in april 1943 zijn honderdste overwinning behaalde, kreeg hij van de luchtleiding een belangrijke mededeling: vanaf nu hoefde hij niet meer in een eskader te vliegen en met anderen tegelijk aan te vallen. Hij mocht opstijgen wanneer hij maar wilde en solovluchten maken, op zoek naar de vijand.
Kittel kwam een week voor zijn 28e verjaardag om het leven toen hij in februari 1945 werd neergeschoten. Hij werd postuum onderscheiden met Zwaarden bij de Eikenloof van zijn Ridderkruis van het IJzeren Kruis.
Militaire loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]- Unteroffizier:
- Feldwebel:
- Oberfeldwebel: 26 februari 1943
- Leutnant:
- Oberleutnant: 25 november 1944
Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 29 oktober 1943 als Oberfeldwebel en pilot in het 2./JG 54[3][4]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.449) op 11 april 1944 als Leutnant en pilot in het 1./JG 54[5][6]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.113) op 25 november 1944 als Oberleutnant en Staffelkapitän van het 2./JG 54[5][7]
- IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (oktober 1941) en 2e Klasse (30 juni 1941)
- Duitse Kruis in goud op 26 februari 1943 als Feldwebel in het 2./JG 54[8]
- Gewondeninsigne 1939 in zwart[9]
- Ehrenpokal für besondere Leistung im Luftkrieg[10]
- Gesp voor Gevechtsvluchten aan het Front voor jachtvliegers in goud met getal "500"[9]
- Gezamenlijke Piloot-Observatiebadge[9]
- (de) Berger, Florian. Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges. Wenen, Oostenrijk: Selbstverlag Florian Berger. 1999, ISBN 978-3-9501307-0-6.
- (de) Fellgiebel, Walther, Elite of the Third Reich: The Recipients of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939-45. Helion and Company Ltd. 2004, ISBN 978-1-874622-46-8
- (de) Kurowski, Franz. Oberleutnant Otto Kittel Der erfolgreichste Jagdflieger des Jagdgeschwaders 54. Würzburg, Duitsland: Flechsig Verlag. 2007, ISBN 978-3-88189-733-4.
- (de) Obermaier, Ernst. Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945. Mainz, Duitsland: Verlag Dieter Hoffmann. 1989, ISBN 978-3-87341-065-7.
- (de) Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit. Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Duitsland: Verlag Klaus D. Patzwall. 2001, ISBN 978-3-931533-45-8.
- (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
- ↑ (de) Volksbund.de: Otto Eduard Kittel. Geraadpleegd op 21 mei 2018.
- ↑ Weal, John (2001). Jagdgeschwader 54 'Grünherz'. Oxford: Osprey, p.123
- ↑ Fellgiebel 2000, p.257
- ↑ Volgens Scherzer als pilot in de I./JG 54.
- ↑ a b Scherzer 2007, p.444
- ↑ Fellgiebel 2000, p.81
- ↑ Fellgiebel 2000, p.46
- ↑ Patzwall and Scherzer 2001, p.230
- ↑ a b c Berger 2000, p.152
- ↑ Obermaier 1989, p.39