Parijs-Nice 2024
Parijs-Nice 2024 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
82e editie | |||||||
Routekaart
| |||||||
Periode | 3-10 maart | ||||||
Startplaats | Les Mureaux | ||||||
Finishplaats | Nice | ||||||
Totale afstand | 1.149,9 km (ingekort, was 1.219,2 km) | ||||||
Deelnemers | 154 | ||||||
Klassementen na 8e etappe | |||||||
Winnaar | Matteo Jorgenson | ||||||
Punten | Remco Evenepoel | ||||||
Bergen | Remco Evenepoel | ||||||
Jongere | Matteo Jorgenson | ||||||
Ploegen | UAE Team Emirates | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
Parijs-Nice 2024 was de 82e editie van Parijs-Nice. De etappekoers werd verreden van 3 tot en met 10 maart. Dit jaar was de koers nog meer een kortere versie van de Ronde van Frankrijk, omdat wegens de Olympische spelen in Parijs de Tour ook in Nice eindigt. De grote favorieten voor de eindwinst waren vooraf Remco Evenepoel en Primož Roglič.[1][2][3]
Deelnemende ploegen
[bewerken | brontekst bewerken]Tweeëntwintig ploegen namen deel aan Parijs-Nice. Naast de achttien UCI Worldteams gingen vier UCI Proteams van start.
Etappe-overzicht
[bewerken | brontekst bewerken]Etappe | Datum | Start - Finish | Afstand | Type | Winnaar | Leider |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | zo 3 maart | Les Mureaux - Les Mureaux | 157,7 km | Heuvelrit | Olav Kooij | Olav Kooij |
2 | ma 4 maart | Thoiry - Montargis | 177,6 km | Vlakke rit | Arvid de Kleijn | Laurence Pithie |
3 | di 5 maart | Auxerre - Auxerre | 26,9 km | Ploegentijdrit | UAE Team Emirates | Brandon McNulty |
4 | wo 6 maart | Chalon-sur-Saône - Mont Brouilly | 183,0 km | Bergrit | Santiago Buitrago | Luke Plapp |
5 | do 7 maart | Saint-Sauveur-de-Montagut - Sisteron | 193,5 km | Heuvelrit | Olav Kooij | |
6 | vr 8 maart | Sisteron - La Colle-sur-Loup | 198,2 km | Heuvelrit | Mattias Skjelmose | Brandon McNulty |
7 | za 9 maart | Nice - Auron ingekort tot Nice - La Madone d'Utelle |
103,7 km |
Bergrit | Aleksandr Vlasov | |
8 | zo 10 maart | Nice - Nice | 109,3 km | Bergrit | Remco Evenepoel | Matteo Jorgenson |
Etappe-uitslagen
[bewerken | brontekst bewerken]Eerste etappe
[bewerken | brontekst bewerken]Drie vroege vluchters, Jonas Rutsch en Stefan Bissegger van EF Education-EasyPost en Mathieu Burgaudeau van TotalEnergies, bleven lang genoeg vooruit om te strijden voor de bollentrui. Zelfs nadat ze waren ingerekend, mochten Burgaudeau en Rutsch nog vooraan het peloton blijven rijden en met z'n tweeën voor de punten sprinten.[4] Daarna bleef het lang rustig.
In de laatste twintig kilometers lagen twee heuvels met hellingen van 10% en 14%. Daar barstte het aangekondigde vuurwerk los en moesten de meeste sprinters lossen. Op de eerste helling lag een bonussprint waar de klassementsrenners seconden konden grijpen. Matteo Jorgenson won de sprint, voor Remco Evenepoel en Egan Bernal. Zij dwongen Primož Roglič van BORA-hansgrohe tot een reactie. Hij wist al snel aan te sluiten. De aanvallers reden echter niet door en zo'n vijftig renners ging samen naar de meet. Anthony Turgis van TotalEnergies probeerde vanaf tien kilometer de sprint met een solo vooruit te blijven, maar werd op twee kilometer van de finish teruggepakt. In de sprint lag Mads Pedersen lang op kop, maar Olav Kooij kwam er op het einde nog overheen en won net als vorig jaar een etappe.[5][6][7]
|
|
Tweede etappe
[bewerken | brontekst bewerken]In deze sprintersetappe was behalve het aanvalswerk en een solo van Pascal Eenkhoorn van Lotto Dstny, en een opvallende tussensprint, weinig te beleven. Bij de sprint pakte Danny van Poppel de tien seconden voor zijn kopman Primož Roglič. Toen hij over Mads Pedersen heen ging, zette deze opnieuw aan. Hierdoor kneep Pedersen te laat in de remmen om zijn kopman Mattias Skjelmose voor te laten. Het kostte Skjelmose twee seconden. In aanloop naar de eindsprint zat Visma|Lease a Bike te ver naar achteren en ingesloten. De renners van Tudor zaten aan de andere kant van de brede weg, en onder leiding van Matteo Trentin namen ze gewiekst de leiding voor de laatste serie bochten in het parkoers.[8]
Edoardo Affini trok de sprint aan, maar Olav Kooij was zijn wiel kwijtgeraakt en deed niet mee.[9] Hetzelfde overkwam Fabio Jakobsen. Nadat Affini afgaf kwam Danny van Poppel vroeg op kop. Maikel Zijlaard zat in zijn wiel en ging opzij voor zijn sprinter Arvid de Kleijn. Hij kon bij Van Poppel aansluiten en er schijnbaar makkelijk omheen rijden. De renners die achtereenvolgend in zijn wiel zaten, Laurence Pithie en Dylan Groenewegen, werden twee en drie. Voor De Kleijn en Tudor was het de eerste World Tour zege. De Kleijn was wel al vier keer tweede geworden.[10][11] In zijn eerste grote etappewedstrijd, nam Pithie de gele, groene en witte trui over van Kooij.[12]
|
|
Derde etappe
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Vierde etappe
[bewerken | brontekst bewerken]Vijfde etappe
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Zesde etappe
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Zevende etappe
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Achtste etappe
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Klassementsleiders na elke etappe
[bewerken | brontekst bewerken]Rit | Winnaar | Algemeen klassement |
Puntenklassement |
Bergklassement |
Jongerenklassement |
Ploegenklassement |
Strijdlust |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Olav Kooij | Olav Kooij | Olav Kooij | Jonas Rutsch | Olav Kooij | Visma|Lease a Bike | Jonas Rutsch |
2 | Arvid de Kleijn | Laurence Pithie | Laurence Pithie | Mathieu Burgaudeau | Laurence Pithie | Mathieu Burgaudeau | |
3 | UAE Team Emirates | Brandon McNulty | Finn Fisher-Black | UAE Team Emirates | |||
4 | Santiago Buitrago | Lucas Plapp | Lucas Plapp | INEOS Grenadiers | Christian Scaroni | ||
5 | Olav Kooij | Mads Pedersen | Pierre Latour | ||||
6 | Mattias Skjelmose | Brandon McNulty | Matteo Jorgenson | UAE Team Emirates | Mads Pedersen | ||
7 | Aleksandr Vlasov | Johan Jacobs | |||||
8 | Remco Evenepoel | Matteo Jorgenson | Remco Evenepoel | Remco Evenepoel | Remco Evenepoel | ||
Einduitslag | Matteo Jorgenson | Remco Evenepoel | Remco Evenepoel | Matteo Jorgenson | UAE Team Emirates |
Eindklassementen
[bewerken | brontekst bewerken]
Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]
Ploegenklassement[bewerken | brontekst bewerken]
|
Sprintklassement[bewerken | brontekst bewerken]
Bergklassement[bewerken | brontekst bewerken]
Jongerenklassement[bewerken | brontekst bewerken]
|
- ↑ Jouw gids voor Parijs-Nice met Evenepoel en Roglic: parcours, deelnemers, livestream. Sporza.be (29 februari 2024).
- ↑ Enchanté! Het lespakket van Remco Evenepoel tijdens zijn eerste Parijs-Nice. Sporza.be (1 maart 2024).
- ↑ Koen Middendorp, Voorbeschouwing: Parijs-Nice 2024 – Eerste clash tussen Evenepoel en Roglic. Wielerflits (3 maart 2024).
- ↑ (en) Remco Evenepoel CRAZY Attack Against Primoz Roglic | Paris-Nice 2024 Stage 1. Laterne Rouge (4 maart 2024) – via YouTube.
- ↑ Kooij klopt Pedersen op de streep en wint eerste etappe Parijs-Nice. NOS.nl (3 maart 2024).
- ↑ Kooij troeft Pedersen af, Evenepoel houdt woord en sprokkelt meteen seconden. Sporza.be (3 maart 2024).
- ↑ Olav Kooij verslaat Mads Pedersen in listige openingsrit Parijs-Nice. Wielerflits (3 maart 2024).
- ↑ (en) Mads Pedersen 'Steals' Bonus Seconds from Teammate Skjelmose | Paris-Nice 2024 Stage 2. Laterne Rouge (4 maart 2024) – via YouTube.
- ↑ Kooij komt dit keer niet aan sprinten toe in Parijs-Nice: “Raakte wiel van Affini kwijt”. Wielerflits (4 maart 2024).
- ↑ Opnieuw Nederlands dagsucces in Parijs-Nice: De Kleijn wint etappe twee. NOS.nl (4 maart 2024).
- ↑ Nederlander Arvid de Kleijn kroont zich tot onverwachte winnaar van koninklijke sprint in Parijs-Nice. Sporza.be (4 maart 2024).
- ↑ Laurence Pithie nieuwe leider in Parijs-Nice: “Dit had ik helemaal niet verwacht”. Wielerflits (4 maart 2024).