Pieter Van In
Pieter Van In is het hoofdpersonage uit de boeken van Pieter Aspe.
Van In begint in het eerste verhaal als adjunct-commissaris, maar wordt later gepromoveerd tot commissaris. Hij is een liefhebber van het Belgische bier Duvel en heeft vanaf het eerste boek een relatie met Hannelore Martens, een magistrate die vanaf het veertiende boek "Tango" ook zijn echtgenote wordt.
Karakter
[bewerken | brontekst bewerken]Pieter Van In wordt door iedereen gezien als een brute beer. Hij loopt vaak nors rond, blaft iedereen af die hem tegen de borst stuit en waagt het nogal eens om zijn overste tegen te spreken en de zaken op zijn eigen manier aan te pakken. Dat zorgt vaak voor nogal wat problemen met het hoofd van de Brugse politie, Roger De Kee en burgemeester Patrick Moens.
De enigen met wie hij echt goed opschiet, is zijn collega Guido Versavel en zijn vriendin Hannelore Martens. Hij komt soms overeen met zijn collega's Carine Neels en Robert Bruynooghe. Vanaf het moment dat hij vader wordt van een tweeling verandert ook Van Ins karakter in zekere mate: hij denkt meer na over zijn gezondheid, wil in verscheidene verhalen stoppen met roken en filosofeert meer en meer over de zin van het leven. Van In beschouwt het als een sport om met Klaas Vermeulen, het hoofd van de technische recherche, te bekvechten. In heel wat verhalen haalt Van In grappen uit met de man, en dat leidde al eens tot een ware vechtpartij.
Van In is een aantrekmagneet voor vrouwen, al heeft hij dit zelf haast niet door. Hij heeft meer dan eens op het punt gestaan een scheve schaats te rijden (vooral dan met Carine Neels), maar zijn geweten én Guido Versavel redden hem steeds van zijn hormonen. Helemaal clean is Van In niet als het op monogamie aankomt, want zijn eerste vrouw vroeg de echtscheiding aan nadat uitlekte dat hij een stomende affaire had met een agente én hij heeft een korte verhouding gehad met een prostituee voordat hij en Hannelore officieel een koppel werden. In "Op Drift" wordt deze relatie nogmaals opgerakeld nadat Versavel hem vraagt of hij Hannelore ooit bedrogen heeft. Van In geeft dit toe, maar hij zegt erbij dit niet als "uitschuiver" te rekenen, omdat de relatie die hij en Hannelore hadden tijdelijk gestopt was (hij was stomdronken bij haar ouders gearriveerd en dat had zij maar matig weten te appreciëren).
In het laatste boek van Pieter Aspe is Van In getroffen door kanker en alzheimer.
Uiterlijk
[bewerken | brontekst bewerken]Over het uiterlijk van Van In is weinig bekend. Hij is nogal dik, hoest vrij vaak (hij is een kettingroker) en is van middelbare leeftijd, maar daar houden de details ook op. We weten wel dat, wanneer hij van Hannelore weer eens op de bank moet slapen, hij er tien jaar ouder uitziet dan hij is.
Verschillen met de televisieserie
[bewerken | brontekst bewerken]Ouderwets/modern
[bewerken | brontekst bewerken]In de boeken is Van In een eenzame wolf. Hij heeft geen mobiele telefoon, kent niets van computers en zo meer, terwijl iedereen dat wél heeft of kan. Van In is echter niet over te halen om zijn levensstijl te veranderen. In de televisieserie is dat anders: daarin zien we Van In vaak met een gsm rondlopen en waagt hij er zich zelfs eens aan op het internet te surfen.
Gezin
[bewerken | brontekst bewerken]In de boeken heeft hij een derde kind, Julien, geboren in "De Cel" (2009) terwijl dat in de televisieserie niet het geval is.
Politierang
[bewerken | brontekst bewerken]In de televisieserie is Van In hoofdinspecteur van politie. In de boeken is hij commissaris.
Citaten over Pieter Van In
[bewerken | brontekst bewerken]Ik ken hem nu wel door en door, die brute Brugse beer. Weet je, hij heeft iets van mijn grootvader. Toen ik klein was vertelde die mij altijd verhalen van toen hij vóór de oorlog scheidsrechter was geweest. Een goede ook: streng maar rechtvaardig. Dat heeft Van In ook in zich. Al is hij soms wel brutaal. (Herbert Flack, die de rol van Pieter Van In voor zich neemt in de VTM-serie gebaseerd op de verhalen van Pieter Aspe.)