Robert Vuijsje
Robert Vuijsje | ||||
---|---|---|---|---|
Robert Vuijsje met op de achtergrond Bart Chabot
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Robert Vuijsje | |||
Geboren | 12 oktober 1970 | |||
Geboorteplaats | Amsterdam | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | Schrijver-journalist | |||
Werk | ||||
Bekende werken | Alleen maar nette mensen | |||
Uitgeverij | Nijgh & Van Ditmar | |||
Onderscheidingen | Gouden Uil 2009, De Inktaap 2010 | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Robert Hendrik Vuijsje (Amsterdam, 12 oktober 1970) is een Nederlands journalist en schrijver.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Vuijsje, van Joodse afkomst,[1] is de zoon van journalist Bert Vuijsje en de Amerikaanse Sheila Gogol (1942-2022), en de neef van schrijver Herman Vuijsje.[2] Hij doorliep het Barlaeus Gymnasium en studeerde Sociologie en Amerikanistiek aan de Universiteit van Amsterdam. Ook bracht hij een jaar door aan de Amerikaanse Universiteit van Memphis.
Van 1997 tot 2007 werkte Vuijsje voor weekblad Nieuwe Revu. Voor een interview met spelersmakelaar Sigi Lens werd hij in 2005 genomineerd voor de Hard gras-prijs voor het beste sportverhaal. Vanaf 2007 schreef hij voor de zaterdageditie van dagblad De Pers, waarvoor hij met onder anderen Desi Bouterse en Tom Wolfe sprak.
In 2008 debuteerde hij met zijn roman Alleen maar nette mensen. De roman gaat over een jongen van joodse afkomst uit de chique Amsterdamse wijk Oud-Zuid die op zoek gaat naar een "intellectuele negerin" als vriendin. Deze culturele zedenschets werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs in 2009.[3] Ook werd hij genomineerd voor de Belgische Gouden Uil, die hij vervolgens won. Op 8 maart 2010 is Vuijsje tevens uitgeroepen tot winnaar van de literaire jongerenprijs De Inktaap 2010. Zijn tweede roman, Beste vriend, verscheen in 2012. In 2019 schreef hij de "langverwachte opvolger" van Alleen maar nette mensen, de roman Salomons oordeel. Het boek behandelt dezelfde thematiek als zijn voorganger: een jonge jongen, Salomon, geboren uit de Surinaamse Alissa en de joodse Max, gaat in Oud-Zuid op zoek naar zijn eigen identiteit.
Op 26 oktober 2016 gaf hij de Anton de Komlezing.[4]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- King Klashorst, 2003
- Alleen maar nette mensen, roman, 2008
- Bewerking van Bijbelverhaal over Daniël in: "De Karavaan", 2009
- Rotterdam Zomercarnaval, 2010
- In het wild, reportages, 2011
- Beste vriend, roman, 2012
- Alleen maar foute mensen. Maartensdijk: B for Books, 2012 (bundeling van 3 eerder gepubliceerde verhalen)
- De scheiding en andere liefdesverhalen, novellen, 2013. ISBN 9789038898452
- Hou op met huilen, 2014, in: Verhalenbundel LEF, Wind Publishing, Schrijfwedstrijd Jouw Verhaal.
- Salomons oordeel, roman, 2019
- Maar waar kom je écht vandaan?, 100 interviews, 2020
- Maak de wereld beter. Het verhaal van mijn moeder, in dit boek beschrijft Robert het leven van zijn moeder Sheila Gogol, en de impact die zij op hem en zijn leven had. uitgave: Thomas Rap, 9 nov. 2023[5][6]
- Op 23 november 2023 was er op NPO 2, de documentaire Ongewoon gewoon, Sheila Gogol te zien.
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2009: Gouden Uil voor Alleen maar nette mensen[7]
- 2010: De Inktaap voor Alleen maar nette mensen[8]
- ↑ Robert Vuijsje: 'Als Jood heb ik een soort aversie tegen landen die fout waren'. de Volkskrant (25 februari 2013). Geraadpleegd op 29 oktober 2013.
- ↑ Vuijsje, vooral een net mens Nieuw Amsterdam Peil, 25 september 2009
- ↑ Libris Literatuurprijs, 2009, Robert Vuijsje
- ↑ Vraaggesprekken door Stephan Sanders met o.a. Robert Vuijsje en Eva Rovers in De Nieuwe Liefde
- ↑ Het Parool, PS van de week, 4 nov 2023, blz. 22-27
- ↑ Robert Buijsje over zijn moeder: Ongewoon, gewoon voor abonnees op het Parool
- ↑ Gouden Uil-winnaars 2009, degoudenuil.be
- ↑ De Inktaap 2010 voor Robert Vuijsje, inktaap.nl