Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Ronde van China

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Ronde van China II)
Vlag van China Ronde van China
Regio China
Periode augustus
Classificatie
Discipline weg
Internationale kalender UCI Asia Tour
Categorie 2.1
Geschiedenis
Eerste editie 1995
Laatste editie 2019
Aantal edities 16 (2019)
Eerste winnaar Vlag van Rusland Vjatsjeslav Jekimov
Laatste winnaar Vlag van Nederland Jeroen Meijers (I)
Vlag van China Xianjing Lyu (II)
Laatste Ned. winnaar Jeroen Meijers (I) (2019)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van China is een voormalige meerdaagse wielerwedstrijd die werd verreden in China. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI Asia Tour in de categorie 2.1. De eerste editie vond plaats in 1995.

Vanaf 2012 tot 2019 werden twee edities van deze Ronde gereden, met slechts enkele dagen interval. Ze werden respectievelijk Ronde van China I en Ronde van China II genoemd. De eerste versie gaat over zes etappes, de tweede over een proloog en vijf etappes. De editie van 2020 vond geen doorgang in verband met de coronapandemie, de wedstrijd hield nadien op te bestaan.

Podiumplaatsen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Winnaar Tweede Derde
1995 Vlag van Rusland Vjatsjeslav Jekimov Vlag van Italië Daniele Nardello Vlag van Verenigde Staten Steve Hegg
1996 Vlag van Zweden Michael Andersson Vlag van Polen Tomasz Brożyna Vlag van Verenigde Staten Jeff Evanshine
1997-2001: niet verreden
2002 Vlag van Japan Makoto Iijima Vlag van Kazachstan Maksim Iglinski Vlag van Indonesië Tonton Susanto
2003 Vlag van Japan Yoshiyuki Abe Vlag van België Jurgen Van De Walle Vlag van Japan Kazuyuki Manabe
2004 Vlag van Japan Koji Fukushima Vlag van Japan Shinichi Fukushima Vlag van Polen Tomasz Kłoczko
2005 Vlag van Kazachstan Andrej Mizoerov Vlag van China Zheng Xiaohai Vlag van Polen Dawid Krupa
2006-2009: niet verreden
2010 Vlag van Duitsland Dirk Müller Vlag van Australië David Tanner Vlag van Verenigde Staten Daniel Summerhill
2011 Vlag van Oezbekistan Muradjan Halmuratov Vlag van Rusland Ivan Kovalev Vlag van Rusland Aleksandr Serov
2012 I Vlag van Denemarken Martin Pedersen Vlag van Duitsland Stefan Schumacher Vlag van Denemarken Michael Rasmussen
2012 II Vlag van Duitsland Stefan Schumacher Vlag van Nederland Jenning Huizenga Vlag van Oekraïne Vitalij Popkov
2013 I Vlag van Rusland Kirill Pozdnjakov Vlag van Spanje Constantino Zaballa Vlag van Portugal José Gonçalves
2013 II Vlag van Tsjechië Alois Kaňkovský Vlag van Duitsland Daniel Klemme Vlag van Spanje Unai Iparragirre
2014 I Vlag van Polen Kamil Gradek Vlag van Oekraïne Vitalij Boets Vlag van Australië Neil Van der Ploeg
2014 II Vlag van Rusland Boris Sjpilevski Vlag van Tsjechië Milan Kadlec Vlag van Polen Kamil Gradek
2015 I Vlag van Italië Daniele Colli Vlag van Oekraïne Oleksandr Polivoda Vlag van Wit-Rusland Stanislaw Bazjkow
2015 II Vlag van Italië Mattia Gavazzi Vlag van Italië Nicolas Marini Vlag van Rusland Boris Sjpilevski
2016 I Vlag van Italië Raffaello Bonusi Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard Vlag van Colombia Mauricio Ortega
2016 II Vlag van Italië Marco Benfatto Vlag van Italië Riccardo Stacchiotti Vlag van Australië Luke Mudgway
2017 I Vlag van Italië Liam Bertazzo Vlag van Nieuw-Zeeland Joseph Cooper Vlag van Wit-Rusland Sjarhej Papok
2017 II Vlag van Costa Rica Kevin Rivera Vlag van Italië Mirko Trosino Vlag van Colombia Mauricio Ortega
2018 I Vlag van Colombia Sebastián Molano Vlag van Italië Damiano Cima Vlag van Italië Jacopo Mosca
2018 II Vlag van Spanje Alejandro Marque Vlag van Rusland Artem Ovetsjkin Vlag van Australië Kaden Groves
2019 I Vlag van Nederland Jeroen Meijers Vlag van Nederland Roy Eefting Vlag van Wit-Rusland Yauhen Sobal
2019 II Vlag van China Xianjing Lyu Vlag van Portugal José Fernandes Vlag van Costa Rica Kevin Rivera