Tamara Toumanova
_-_1940s.jpg)
Tamara Toumanova (Russisch: Тамара Владимировна Туманова; Tamara Vladimirovna Toemanova), eigenlijk Tamara Toemanisjvili (Tjoemen, 2 maart 1919 – Santa Monica, Californië, 29 mei 1996) was een Russisch ballerina en actrice, van Georgische[1][2][3][4][5] of Armeense oorsprong.[6][7][8][9][10][11][12]
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Toumanova was de dochter van Russische ouders die van elkaar gescheiden werden tijdens de Russische Revolutie (1917). Ze werd geboren in Siberië terwijl haar moeder daar op zoek was naar haar man. Toen ze 18 maanden oud was werden haar ouders herenigd en vluchtten ze via China uiteindelijk naar Caïro. Na enkele maanden in een vluchtelingenkamp te hebben geleefd vestigde het gezin zich uiteindelijk in Parijs, waar Tamara pianolessen kreeg, en balletles van de bekende ballerina Olga Preobrajenska.
Toumanova debuteerde al op tienjarige leeftijd als ballerina in Opéra de Paris, in het kinderballet L'eventail de Jeanne. Daar werd ze opgemerkt door de choreograaf George Balanchine, die haar als “baby-ballerina” verbond aan het Ballet Russe de Monte Carlo. Kort daarna mocht ze al dragende rollen dansen in de balletten Cotillon, Concurrence en Le Bourgeois Gentilhomme. Al snel kreeg ze de bijnaam "Zwarte parel van het Russische ballet".
Toumanova verwierf haar grootste bekendheid door haar samenwerking met danser en choreograaf Léonide Massine, met wie ze onder meer danste in Jeux d'Enfants en Le Palais de Cristal. De hoofdrol in dat laatste ballet was door Massine speciaal voor Toumanova geschreven. Veel lof oogstte ze ook met haar rollen in het Zwanenmeer, Le Spectre de la Rose en La Lutte eternelle, voor het eerst uitgevoerd tijdens een Australische tour in 1939-1940.
Behalve als ballerina maakte Toumanova ook naam als actrice. Ze speelde onder meer hoofdrollen in Tonight We Sing (1953, in de rol van Anna Pavlova), Deep in My Heart (1954), Gene Kellys Invitation to the Dance (1956), Alfred Hitchcocks Torn Curtain (1966) en Billy Wilders The Private Life of Sherlock Holmes (1970).
In 1944 huwde Toumanova scenarioschrijver Casey Robinson, van wie ze later weer scheidde. Ze overleed in 1996, op 77-jarige leeftijd, in Santa Monica, Callifornië.
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Als kindsterretje, 1932 -
In Le Spectre de la Rose, 1940 -
Met Serge Lifar, 1940
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- International Encyclopedia of Dance. Ed. Selma Jeanne Cohen. Oxford University Press 1998, vol. 6, p. 182ev. ISBN 0-19-512310-7
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Gottlieb, Robert: George Balanchine: The Ballet Maker. HarperCollins 2004, p. 136. ISBN 0-06-075070-7
- ↑ Ballerina Gallery
- ↑ Georgian Dancers. Generals Books LLC 2010. ISBN 1156341590
- ↑ International Encyclopedia of Dance. Ed. Selma Jeanne Cohen. Oxford University Press 1998, vol. 6, p. 182f. ISBN 0-16-512310-9
- ↑ Tracy & DeLano, Balanchine's Ballerinas: Conversations with the Muses. Linden Press 1983, p. 66. ISBN 067146146X
- ↑ Arab, Armenian, Syrian, Lebanese, East Indian, Pakistani, and Bangla Deshi Americans: a study guide and source book, Kananur V. Chandras, R&E Research Associates, 1977 - p. 44
- ↑ Прекрасная Маруся Сава: русская эмиграция на концертных площадках и в ресторанах Америки, Михаил Иванович Близнюк - 2007 [1]
- ↑ Александр Васильев Волшебное зеркало воспоминаний: ЛЮДМИЛА ИЛЬИНИЧНА ЛОПАТО - 2003 - 232 c.
- ↑ Людмила Ильинична Лопато, Волшебное зеркало воспоминаний, 2003г., cit. "Тамара была армянско-польского происхождения, а вовсе не грузинской княжной Туманишвили, как многие думают"./"Tamara was of Armenian-Polish descent, not Georgian, as many people think". Zakharov.ru. Retrieved on 2011-09-30.
- ↑ Apology for dancing, by Rayner Heppenstall, Faber and Faber ltd., 1936, p. 212: "And the fact that Toumanova is only half Russian (half Armenian)...."
- ↑ [The Criterion: Volume 15; Volume 15, by Thomas Stearns Eliot- 1935, p. 62]
- ↑ One America: the history, contributions, and present problems of our racial and national minorities, Francis James Brown, Joseph Slabey Rouček, p. 308