Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Wimbledon 2024

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wimbledon Championships 2024
Centre Court
Officiële naam The Championships
Editie 2024 (137e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 1–14 juli
Auspiciën ITF
Categorie grandslamtoernooi
Prijzengeld £ 50.000.000[1]
Deelnemers 128S, 128Q, 64D, 32X
Ondergrond gras, buiten
Website www.wimbledon.com
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Spanje Carlos Alcaraz
Vrouwenenkel Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
Mannendubbel Vlag van Finland Harri Heliövaara
Vlag van Verenigd Koninkrijk Henry Patten
Vrouwendubbel Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend
Gemengd dubbel Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van Polen Jan Zieliński
Grandslamtoernooien
Vorige: 2023     Volgende: 2025
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 137e editie van de Wimbledon Championships vond plaats van maandag 1 tot en met zondag 14 juli 2024. Voor de vrouwen was dit de 130e editie van het graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Op grond van een beslissing van de gezamenlijke internationale tennisbonden[2] speelden deelnemers uit Rusland en Wit-Rusland zonder hun nationale kenmerken.

Toernooisamenvatting

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het mannenenkelspel verdedigde de Spanjaard Carlos Alcaraz met succes zijn titel.

Het vrouwen­enkelspel werd in 2023 gewonnen door de Tsjechische Markéta Vondroušová. Dit jaar ging haar landgenote Barbora Krejčíková met de trofee naar huis.

Titelverdedigers bij het mannendubbelspel waren de Nederlander Wesley Koolhof en de Brit Neal Skupski, die gescheiden deelnamen. Dit jaar zegevierde het Fins/Britse duo Harri Heliövaara en Henry Patten.

Titelhoudsters bij het vrouwendubbelspel waren de Taiwanese Hsieh Su-wei en de Tsjechische Barbora Strýcová. De winnaars werden de Tsjechische Kateřina Siniaková en de Amerikaanse Taylor Townsend.

Titelverdedigers in het gemengd dubbelspel, de Oekraïense Ljoedmyla Kitsjenok en de Kroaat Mate Pavić, trokken zich in de tweede ronde terug uit het toernooi. De Taiwanese Hsieh Su-wei en Pool Jan Zieliński wonnen de titel.

In de rolstoeltoernooien waren er Nederlandse successen: Diede de Groot won in het enkelspel haar 23e grandslamtitel, de zesde op Wimbledon; Niels Vink won in de categorie quad[3] zijn vijfde grandslamtitel in het enkelspel, en samen met landgenoot Sam Schröder ook de dubbelspeltitel.

Toernooikalender

[bewerken | brontekst bewerken]
Wimbledon juli 2024
maa 1 din 2 woe 3 don 4 vrij 5 zat 6 zon 7 maa 8 din 9 woe 10 don 11 vrij 12 zat 13 zon 14
mannenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde 4e ronde kwart­finale halve finale finale
vrouwenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde 4e ronde kwart­finale halve finale finale
mannendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
vrouwendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
gemengd dubbelspel drie dagen uitgesteld
wegens regen
1e ronde 2e ronde kwart­finale halve finale finale

De volgende toernooien werden georganiseerd (aantal spelers c.q. teams vermeld tussen haakjes):

Hoofdtoernooien
  • Mannenenkelspel (128 spelers)
  • Vrouwenenkelspel (128 speelsters)
  • Mannendubbelspel (64 teams)
  • Vrouwendubbelspel (64 teams)
  • Gemengd dubbelspel (32 teams)
Kwalificatietoernooien
  • Mannenenkelspel (128 spelers)
  • Vrouwenenkelspel (128 speelsters)
Juniorentoernooien
  • Jongensenkelspel (64 spelers)
  • Meisjesenkelspel (64 speelsters)
  • Jongensdubbelspel (32 teams)
  • Meisjesdubbelspel (32 teams)
Rolstoeltoernooien
  • Mannenenkelspel (16 spelers)
  • Vrouwenenkelspel (16 speelsters)
  • Mannendubbelspel (8 teams)
  • Vrouwendubbelspel (8 teams)
  • Quad-enkelspel (8 spelers)
  • Quad-dubbelspel (4 teams)
Invitatietoernooien (senioren)
  • Mannendubbelspel (8 teams)
  • Vrouwendubbelspel (8 teams)
  • Gemengd dubbelspel (8 teams)
Jeugdtoernooien
  • Jongens t/m 14 jaar enkelspel (16 spelers)
  • Meisjes t/m 14 jaar enkelspel (16 speelsters)

De meeste toernooien werden afgewerkt volgens het knock-outsysteem, met uitzondering van de invitatie­toernooien en de jeugdtoernooien (t/m 14 jaar) waarbij om te beginnen een groepsfase plaatsvindt, gevolgd door een finale.

De wedstrijden van het mannenenkelspel werden gespeeld om drie gewonnen sets (best of five). De wedstrijden van het vrouwen­enkelspel, vrouwen­dubbel­spel, mannendubbelspel, gemengd dubbelspel, jongens- & meisjes­enkelspel en alle rolstoeltoernooien werden gespeeld om twee gewonnen sets (best of three). Bij deze toernooien werd in de beslissende set bij een stand van 6–6 een supertiebreak (tot 10 punten) gespeeld. De wedstrijden van het jongens- & meisjesdubbelspel, het jongens- & meisjesenkelspel t/m 14 jaar en het mannen-, vrouwen- & gemengd invitatiedubbelspel werden gespeeld om twee gewonnen sets (best of three), met een match-tiebreak bij een stand van 1–1 in sets.

Vanwege het slechte weer gedurende de eerste week van het toernooi werd de finale van het gemengd dubbelspel verplaatst van de laatste donderdag naar de laatste zondag. Tevens werd besloten om de eerste twee ronden van het gemengd dubbelspel te spelen met een match-tiebreak bij een stand van 1–1 in sets, in plaats van een volledige set. De eerste twee sets werden nog wel gespeeld met de voordeel-regel.[5]

De kwalificatiewedstrijden voor het mannen- en vrouwenenkelspel werden de week voorafgaand aan het hoofd­toernooi gespeeld op de grasbanen van het Community Sport Centre in de Londense wijk Roehampton. Deze kwalificatiewedstrijden werden op een externe locatie gespeeld om de grasbanen van de AELTC te ontzien. De kwalificaties bestonden uit drie ronden. Zestien mannen en zestien vrouwen konden zich kwalificeren voor de hoofdtoernooien. De kwalificatie­wedstrij­den in het mannen- en vrouwenenkelspel werden gespeeld om twee gewonnen sets (best of three) met een supertiebreak bij een stand van 6–6 in de beslissende set, met uitzondering van de derde kwalificatie­ronde van het mannenenkelspel, waar om drie gewonnen sets (best of five) werd gespeeld.

Winnaar bij de mannen, Carlos Alcaraz
Winnares bij de vrouwen, Barbora Krejčíková
Zie Wimbledon 2024 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De finale was een herhaling van 2023. Carlos Alcaraz won in drie sets van de Serviër Novak Djokovic. Alcaraz verdedigde met succes zijn titel en won zijn vierde grandslamtitel. Hij werd na Björn Borg, Boris Becker, Pete Sampras en Roger Federer, de zesde speler in het open tijdperk die zijn eerste Wimbledontitel met succes verdedigde. Het was Djokovic' tiende Wimbledonfinale.

Zie Wimbledon 2024 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdedigster was Markéta Vondroušová uit Tsjechië – zij strandde al in de eerste ronde. Dit was voor het eerst in twintig jaar dat de titelverdedigster verloor in de eerste ronde. In de finale zegevierde de Tsjechische Barbora Krejčíková over Jasmine Paolini (Italië). Krejčíková werd hiermee de vierde Tsjechische speelster in het open tijdperk die de enkel­spel­titel op Wimbledon won.[6]

Zie Wimbledon 2024 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdedigers bij het mannendubbelspel waren de Nederlander Wesley Koolhof en de Brit Neal Skupski; zij namen deel aan de zijde van een andere partner. Koolhof verloor in de tweede ronde en Skupski strandde in de halve finale. De titel werd gewonnen door het ongeplaatste Fins/Britse duo Harri Heliövaara en Henry Patten.

Zie Wimbledon 2024 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelhoudsters waren Hsieh Su-wei (Taiwan) en Barbora Strýcová uit Tsjechië. Strýcová had zich uit het actieve tennis teruggetrokken. Hsieh en de Belgische Elise Mertens bereikten de halve finale. De eindzege ging naar Kateřina Siniaková (Tsjechië) en Taylor Townsend (VS) die de Canadese Gabriela Dabrowski en de voor Nieuw-Zeeland spelende Canadese Erin Routliffe in de finale versloegen.[7]

Zie Wimbledon 2024 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdedigers in het gemengd dubbelspel, de Oekraïense Ljoedmyla Kitsjenok en de Kroaat Mate Pavić, trokken zich in de tweede ronde terug uit het toernooi. De Taiwanese Hsieh Su-wei en Pool Jan Zieliński wonnen hun tweede gezamenlijke grandslamtitel, na de overwinning in Australië.

Kwalificatietoernooi

[bewerken | brontekst bewerken]

Algemene regels – Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) doen bij de mannen en vrouwen elk 128 tennissers mee. De 104 beste mannen en 104 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschrijven, worden rechtstreeks toegelaten. Acht mannen en acht vrouwen krijgen van de organisatie een wildcard. Voor de overige ingeschrevenen resteren dan nog zestien plaatsen bij de mannen en zestien plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi – deze plaatsen worden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi doen nog eens 128 mannen en 128 vrouwen mee.

De kwalificatiewedstrijden werden gespeeld op het Community Sport Centre in Roehampton[8] van maandag 24 tot en met donderdag 27 juni 2024.

De volgende deelnemers aan het kwalificatietoernooi wisten zich een plaats te veroveren in de hoofdtabel:

Meisjesenkelspel
Finale: Renáta Jamrichová (Slowakije) won van Emerson Jones (Australië) met 6-3, 6-4

Jongensenkelspel
Finale: Nicolai Budkov Kjær (Noorwegen) won van Mees Röttgering (Nederland) met 6-3, 6-3

Meisjesenkelspel tot 14 jaar
Finale: Jana Kovačková (Tsjechië) won van Keisija Bērziņa (Letland) met 5-7, 6-3, [10-2]

Jongensenkelspel tot 14 jaar
Finale: Takahiro Kawaguchi (Japan) won van Jordan Lee (VS) met 6-2, 6-2

Meisjesdubbelspel
Finale: Tyra Caterina Grant (VS) en Iva Jovic (VS) wonnen van Mika Stojsavljevic (VK) en Mingge Xu (VK) met 7-5, 4-6, [10-8]

Jongensdubbelspel
Finale: Alexander Razeghi (VS) en Max Schönhaus (Duitsland) wonnen van Jan Klimas (Tsjechië) en Jan Kumstát (Tsjechië) met 7-6, 6-4

Rolstoeltennis

[bewerken | brontekst bewerken]

Rolstoelvrouwenenkelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) won van Aniek van Koot (Nederland) met 6-4, 6-4

Rolstoelmannenenkelspel
Finale: Alfie Hewett (VK) won van Martín de la Puente (Spanje) met 6-2, 6-3

Quad-enkelspel[3]
Finale: Niels Vink (Nederland) won van Sam Schröder (Nederland) met 7-6, 6-4

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Yui Kamiji (Japan) en Kgothatso Montjane (Zuid-Afrika) wonnen van Jiske Griffioen (Nederland) en Diede de Groot (Nederland) met 6-4, 6-4

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Alfie Hewett (VK) en Gordon Reid (VK) wonnen van Takuya Miki (Japan) en Tokito Oda (Japan) met 6-4, 7-6

Quad-dubbelspel
Finale: Sam Schröder (Nederland) en Niels Vink (Nederland) wonnen van Andy Lapthorne (VK) en Guy Sasson (Israël) met 3-6, 7-6, 6-3

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Officiële website
  • (en) Alan Little & The All England Lawn Tennis Club (Championships) Limited, The Wimbledon Compendium 2023. Vision Sports Publishing Ltd (2023). Gearchiveerd op 22 juni 2023. Geraadpleegd op 23 juni 2023.