Xenopeltis
| Xenopeltis | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Regenboogslang (Xenopeltis unicolor) | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Xenopeltis Reinwardt, 1827 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Xenopeltis op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Xenopeltis is een geslacht van ongevaarlijke slangen uit de familie aardslangen (Xenopeltidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Caspar Georg Carl Reinwardt in 1827.
Er zijn twee soorten, die voorkomen in delen van zuidoostelijk Azië.[1] Xenopeltis is het enige geslacht dat tot deze monotypische groep van slangen behoort.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]Beide soorten hebben een iriserende glans over het gehele lichaam, vandaar de naam 'xeno' (vreemd) 'peltis' (schub). Het zijn bodembewoners die veel graven.
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De soorten komen voor in delen van Azië en leven in de landen Birma, zuidelijk China, Cambodja, India, Indonesië, de Filipijnen, Laos, Maleisië, Singapore, Thailand en Vietnam.[1]
De habitat bestaat onder andere uit tropische en subtropische laaglandbossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals landelijke tuinen kunnen de dieren worden aangetroffen.[2]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan beide soorten een beschermingsstatus toegewezen. De slangen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[2]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Hainanregenboogslang (Xenopeltis hainanensis) | Hu & Zhao, 1972 | Azië; China, Vietnam |
| Regenboogslang (Xenopeltis unicolor) | Reinwardt,1827 | Azië; Birma, zuidelijk China, Cambodja, India, Indonesië, de Filipijnen, Laos, Maleisië, Singapore, Thailand, Vietnam |
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, &submit=Search The Reptile Database - Xenopeltis . Gearchiveerd op 17 december 2022.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Xenopeltis - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Xenopeltis - Website Geconsulteerd 17 februari 2021