Zandskinken
| Zandskinken | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Apothekersskink (Scincus scincus) | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Scincus Laurenti, 1768 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Zandskinken op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Zandskinken[1] of zandvissen (Scincus) vormen een geslacht van hagedissen uit de familie skinken (Scincidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Josephus Nicolaus Laurenti in 1768. Er zijn vier soorten, de soort Scincus albifasciatus werd vroeger als ondersoort gezien van de apothekersskink (Scincus scincus).
De wetenschappelijke geslachtsnaam Scincus komt uit het Oudgrieks σκίγκος (skínkos) en was de naam voor een soort 'hagedis' die voorkwam in Afrika en het Oosten.[2]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten zijn typische woestijnbewoners die in zanderige en duin-achtige streken leven waar het heet en droog is. Zandvissen komen voor van Arabië tot de Saharawoestijn. Ze zijn te vinden in de landen Algerije, Bahrein, Egypte, Irak, Iran, Israël, Jemen, Jordanië, Koeweit, Libië, Mali, Mauritanië, Marokko, Niger, Nigeria, Oman, Pakistan, Qatar, Saoedi-Arabië, Senegal, Soedan, Syrië, Tunesië en de Verenigde Arabische Emiraten.[3]
De habitat bestaat uit zanderige gebieden met een losse bodem. Alle soorten zijn goede gravers die snel door het zand kunnen 'zwemmen' door met de poten tegen het lichaam slang-achtige bewegingen te maken.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan drie soorten een beschermingsstatus toegewezen. Twee soorten worden als 'veilig' gezien (Least Concern of LC) en een soort als 'onzeker' (Data Deficient of DD).[4]
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Scincus albifasciatus | Boulenger, 1890 | Algerije, Mauritanië, Senegal, Westelijke Sahara |
| Hemprichs zandskink (Scincus hemprichii) |
Wiegmann, 1837 | Jemen |
| Oostelijke zandskink (Scincus mitranus) |
Anderson, 1871 | Iran, Jemen, Koeweit, Oman, Pakistan, Qatar, Saoedi-Arabië, Verenigde Arabische Emiraten |
| Apothekersskink (Scincus scincus) |
Linnaeus, 1758 | Bahrein, Egypte, Irak, Iran, Israël, Jemen, Jordanië, Koeweit, Libië, Mali, Marokko, Niger, Nigeria, Oman, Saoedi-Arabië, Senegal, Soedan, Syrië, Tunesië, Verenigde Arabische Emiraten |
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 293. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott, σκίγκος - A Greek-English Lexicon.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Scincus. Gearchiveerd op 26 augustus 2022.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Scincus - IUCN Red List. Gearchiveerd op 7 december 2022.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Scincus - Website Geconsulteerd 24 september 2018
· 
· 
