absurde

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  absurde    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ab·sur·de

Woordherkomst en -opbouw

• Te herleiden tot het Latijnse absurdus, mogelijk ontleend via het Franse absurde.

Bijvoeglijk naamwoord

absurde

1. verbogen vorm van de stellende trap van absurd

   ▸ Het ‘waarom’ van dit absurde gedrag was volgens Denise niet relevant.

   ▸ Maar had hij daarom de conclusie getrokken dat het tegenwoordig noodzakelijk was om banken te beroven en wapens te stelen om de harde kern van het Palestijnse verzet in de PFLP gewelddadiger te steunen? Nee, dat was een absurde gedachte, bevooroordeeld en complottheoretisch op een manier waar een veiligheidsdienst zich juist altijd tegen moest weren.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  absurde    (hulp, bestand)

Woordherkomst en -opbouw

• Een geleerde ontlening aan het Latijnse absurdus 'ongerijmd' (oorspronkelijk 'ongehoord'). Het Franse sourd ('doof') heeft dezelfde etymologische herkomst.

	enkelvoud	meervoud
mannelijk  /   vrouwelijk	absurde	absurdes

Bijvoeglijk naamwoord

absurde

1. absurd